ارزش منابع طبیعی تخریب شده در ایران

مراسم روز جهانی مقابله با بیابان زایی صبح دیروز در حالی با حضور وزیر جهاد کشاورزی و تأکید رئیس سازمان جنگل ها و مراتع کشور برای مقابله با گسترش بیابان ها برگزار شد که وقوع گرد و غبار شدید ناشی از گسترش بیابان ها در عراق و سوریه در چند روز اخیر، تقریباً بیش از نیمی از کشور را تحت تأثیر خود قرار داده است.

 اما آنچه در سال های اخیر موجی از نگرانی را در بین کارشناسان و مسئولان دستگاه‌های متولی حفاظت از طبیعت دوچندان کرده گسترش بیابان زایی در نتیجه تخریب گسترده منابع طبیعی و کمبود اعتبارات لازم برای مقابله با این پدیده در کشور است.

خداکرم جلالی، رئیس سازمان جنگل ها و مراتع کشور صبح دیروز در جمع خبرنگاران در همین رابطه گفت: «سال گذشته حدود 40 هزار هکتار بیابان زدایی انجام شده که بخش مهم آن به دریاچه ارومیه، خوزستان، کرمان و مناطق شرقی کشور مربوط می‌شود و امسال نیز در ۹۰ هزار هکتار اراضی بیابان‌زدایی انجام می‌شود.»

این در حالی است که بر اساس برنامه پنجم توسعه، سازمان جنگل ها به نمایندگی از دولت مکلف شده بود هر ساله بالغ بر 480 هزار هکتار طرح‌های بیابان زدایی اجرایی کند که به دلیل نبود تخصیص اعتبارات لازم با وجود نزدیک شدن به پایان برنامه پنجم تنها 170 هزار هکتار بیابان زدایی در 5 سال گذشته انجام شده است.

از سوی دیگر به گفته این مقام ،در حال حاضر حدود 5/7 میلیون هکتار کانون بحرانی بیابانی در کشور وجود دارد اما با‌وجود عقب‌ماندگی از تحقق اهداف برنامه پنجم توسعه، جلالی تأکید کرد که در برنامه ششم، این سازمان مکلف شده هر ساله 600 هزار هکتار عملیات بیابان زدایی انجام دهد تا بخش قابل توجهی از گرد و غبارهای محلی و طوفان‌های شن مناطق مختلف کشور کنترل شود!

 این مقام همچنین با اشاره به اینکه هر ساله 15 تا 16 هزار هکتار از جنگل های کشور دچار حریق می‌شود ،گفت: «پدیده آتش‌سوزی در جهان سالانه یک درصد از سطح جنگل‌ها و مراتع را تحت تأثیر قرار می‌دهد که برای کشور ما از هر 700 هکتار یک هکتار دچار این پدیده می‌شود.» به گفته او «بسیاری از آتش‌سوزی‌ها مربوط به مناطق صعب العبور و کوهستانی است که نیازمند واکنش سریع و بالگرد است اما متأسفانه در سازمان جنگل‌ها ناوگان هوایی اطفای حریق وجود ندارد.»

او افزود: «در دو سال اخیر ما از امکانات نیروهای مسلح و سازمان مدیریت بحران کشور استفاده کرده‌ایم و امیدواریم با سازماندهی مناسبی که صورت گرفته در 14 استان کشور بالگردهایی برای پوشش مناطق صعب العبور و کوهستانی مستقر شود.» اما در حالی که طبق توافق‌های صورت گرفته با وزارت دفاع قرار بود 14 استان کشور مجهز به بالگردهای اطفای حریق شود اما هنوز این امر تحقق نیافته تا همه روزه گستره وسیعی از جنگل ها و مراتع کشور در آتش بسوزد، حالا رئیس سازمان جنگل ها از پیش‌بینی 32 بالگرد اطفای حریق در برنامه ششم توسعه خبر می‌دهد.

 خداکرم جلالی همچنین با اشاره به آتش‌سوزی جنگل‌های استان فارس گفت: در مدت سه روز آتش‌سوزی حدود 968 هکتار از اراضی آسیب دید که به طور میانگین در هر هکتار جنگل 300 میلیون ریال (30 میلیون تومان) خسارت وارد شده است. به گفته او «سالانه حدود 40 هزار میلیارد تومان عرصه‌های مختلف منابع طبیعی دچار تخریب می‌شوند که از این میزان سه هزارو 200میلیارد ریال(320 میلیارد تومان) خسارات مستقیم زیست محیطی ناشی از آتش‌سوزی‌ها است.» که این رقم معادل دو برابر بودجه دریافتی این سازمان در سال گذشته است.

 به گفته جلالی منشأ اصلی آتش‌سوزی جنگل‌ها ناشی از سهل‌انگاری است و برحسب قانون ، کسانی که مرتکب چنین خطاهایی می‌شوند بین دو ماه تا یک سال زندانی می‌شوند و جریمه نقدی خواهند داشت.
منبع:روزنامه ایران

کنترل ریزگردها نیاز به چندسال زمان دارد

ایرن - معاون سازمان محیط زیست با اعلام این که دولت در اسفند سال ۱۳۹۳ مصوبه بسیار خوبی در زمینه تالاب ها و کنترل کانون های داخلی گرد و غبار داشت، تاکید کرد: این یک فرآیند چندین ساله است.

خبرگزاری مستقل محیط زیست: معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست در برنامه تیتر شنبه شب شبکه خبر سیما به اقدامات صورت گرفته در بحث کنترل گرد و غبارها با منشأ داخلی اشاره کرد و گفت: اکنون کانون های داخلی در بسیاری از استان های کشور شناسایی شده است و ما با زیر آب بردن بخشی از تالاب هورالعظیم از اواسط سال ۹۲ اقدام قابل توجهی در کاهش تولید گرد و غبارها داشتیم.

سعید متصدی افزود: سال گذشته در استان خوزستان هم بیش از ۴ هزار هکتار از اراضی را مالچ پاشی کردیم و بنا داریم با کمک دانشگاه های کشور تولید نهال داشته باشیم.

 متصدی همچنین احیاء بسیاری از تالاب ها از جمله تالاب هامون را نیز در کاهش گرد و غبار مؤثر خواند.

 

شبکه پایش کشور تکمیل شده است

معاون سازمان محیط زیست ادامه داد: با راه اندازی ایستگاه های کوچک سنجش گردوغبار در شهرستان ها و اتصال آن به شبکه پایش و اندازه گیری سراسری، سیستم شبکه پایش کشور تکمیل شده است.

متصدی در ادامه اعلام کرد: پس از ایجاد ستادی مربوط به گرد و غبار، کارگروهی در وزارت کشور ایجاد و قرار شد بر اساس فعالیت های جامع اقدام کنیم.

وی افزود: کشت و نوع گیاهی که می کاریم و میزان مصرف آب و نوع بذر هم در این ستاد مورد توجه قرار گرفته است چرا که با مدیریت منابع آب، مدیریت کشت و مشارکت های مردمی می توان معضل گرد و غبار را مرتفع کرد.

 

کشت محصولات پرمصرف در مناطق کم آب اشتباه است

متصدی تصریح کرد: در دولت یازدهم فعالیت های گسترده ای در زمینه جلوگیری از حفر چاه های غیرمجاز صورت گرفته است در حالی که در دولت گذشته بخشی از این چاه های غیرمجاز به عنوان مجاز فعالیت می کرد و همین اقدامات بود که موجب خالی شدن سفره های زیرزمینی شد.

وی افزود: در بحث مدیریت منابع آبی هم باید توجه داشته باشیم که ۹۰ درصد مصرف آب در بخش کشاورزی است و بازدهی آن هم کمتر از ۴۰ درصد است و ما باید در این بخش اقدامات گسترده ای داشته باشیم.

متصدی گفت: ما محصولات پرمصرف‌ آب را نباید در مناطق کم آب کشت کنیم و برای نمونه برنجکاری در زاینده رود و شیراز کار درستی نیست.

 

مالچ پاشی راه حل اساسی نیست

در بخش دیگری از این برنامه پرویز کردوانی استاد دانشگاه و اقلیم شناس گفت: یکی از علت های وجود گرد و غبار تعطیلی کشاورزی و خشک شدن پوشش گیاهی دشت هاست.

وی با اشاره به اینکه ساختمان سازی در روستاها و شهرها هم تولید گرد و غبار می کند افزود: تالاب های خشک شده هم در این موضوع بی تأثیر نیست.

پرویز کردوانی هم در این برنامه گفت: مالچ پاشی هم راه حل اساسی نیست چرا که پس از چند سال اثرش از بین می رود و خود ایجاد گرد و غبار می کند.

این استاد دانشگاه ادعا کرد: تعطیلی کشت و نصف کردن آب مورد نیاز کشاورزان نیز مزید بر علت شده است و باید به کشاورزی بهای بیشتری داد.

 

وزیر جهاد کشاورزی ۶۰ هزار هکتار زمین در برزیل خریده است

استاد دانشگاه و اقلیم شناس با انتقاد از مالچ پاشی گفت: این روش ۱۱ عیب دارد و استفاده از مالچ پاشی به شکل سنتی برای مبارزه با ریزگردها مناسب نیست. مالچ ها را روی ماسه می پاشند در حالی که ماسه ریزگرد ندارد.

وی در بخش دیگری از سخنان خود با بیان اینکه  منابع آب به درستی مدیریت نمی شود، تصریح کرد: اکنون اولویت مصرف آب را به شهرها اختصاص می دهند و به بخش کشاورزی بسیار کم توجه می کنند و این موجب می شود کشاورزان به شهرها مهاجرت کنند و به همین خاطر شهرها بی رویه بزرگ شده اند.

کردوانی مدعی شد: با توجه به مدارکی که دارم وزیر جهادکشاورزی ۲ سال پیش در برزیل ۶۰ هزار هکتار زمین خریده است و  امسال در سه کشور کشاورزی می کند.

وی ادامه داد: به بهانه کمبود آب در قزاقستان میلیاردها تومان سرمایه گذاری کردند تا در این کشور گندم و جو پاییزه و در بهار هم دانه های روغنی بکارند و از طرفی دیگر اعلام کرده اند که در تولید گندم به خودکفایی رسیده ایم و این دو موضوع با هم در تضاد است.

 

همه کشورهای دنیا کشت فراسرزمینی دارند

در ادامه سعید متصدی معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: کسانی که حقابه دارند درحال حاضر سهمیه آب خود را می گیرند.

وی افزود: اکنون دولت ۵۰ درصد هزینه های اصلاح آبیاری را پرداخت می کند.

متصدی با اشاره به اینکه همه کشورهای دنیا کشت فراسرزمینی دارند افزود: در زمانی که محدودیت منابع آب داریم و در عین حال به محصولات کشاورزی نیاز داریم می توانیم از کشت فراسرزمینی به عنوان راه حل استفاده کنیم.

وی اضافه کرد: کشت فراسرزمینی به عنوان یک پیشنهاد در دولت مطرح شده و آئین نامه ای در این باره در حال تنظیم است.

کردوانی هم در ادامه گفت: چندین سال است که ۵۰۰ هزار هکتار از زمین های خارجی را کشاورزی می کنیم اما حتی یک محصول را به داخل کشور نیاوردیم.

وی افزود: در زمانی که محدودیت پولی داریم بردن کار و سرمایه ایرانی به خارج از کشور درست نیست ضمن اینکه با سیاست های اقتصاد مقاومتی هم در تضاد است.

متصدی هم گفت: در کشور ما به اندازه کافی آب وجود ندارد تا بتوانیم کشاورزی را توسعه دهیم و گرد و غبار را از این طریق کنترل کنیم.

 

مالچ‌پاشی یک راه حل تسکینی است

معاون سازمان محیط زیست با بیان اینکه در همه جهان تبثیت ریزگردها از جمله راه حل هاست افزود: به مالچ پاشی به عنوان تنها راه حل فکر نمی کنیم بلکه این روش یک نوع مسکن است.

متصدی ادامه داد: قرار بود در استان خوزستان ۲۰۰ هزار هکتار مالچ پاشی و نهال کاری شود. مالچ پاشی به صورت تنها خوب نیست اما زمانی که همزمان با مالچ پاشی نهال کاری هم شود خاک، تثبیت می شود.

متصدی با اشاره به اینکه کنترل کشت و مدیریت منابع آبی از راه حل های دیگر است افزود: راه حل های کوتاه مدت، میان و بلند مدت در این  زمینه پیش بینی شده است.

معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: کنترل کشاورزی و مدیریت منابع آب از راه حل های بلند مدت و مالچ پاشی و نهال کاری از راه حل های کوتاه مدت است.

متصدی افزود: در سازمان حفاظت محیط زیست کمیته ای تشکیل دادیم تا همه متخصصان کشورمان که در زمینه تثبیت خاک، صاحب نظر هستند پیشنهادهای خود را ارائه کنند و شرایط زیست محیطی را هم در نظر می گیریم.

وی گفت: دولت در اسفند سال ۱۳۹۳ مصوبه بسیار خوبی را در زمینه کنترل تالاب ها و کنترل کانون های داخلی و حذف برخی از سدها و تالاب ها داشت.

متصدی با اشاره به اینکه این اقدامات به نسبت فعالیتی که انتظار داشتیم پاسخگو بوده است افزود: این یک فرآیند چندین ساله است.

گزارش از خبرگزاری مهر- مسعود بربر

رویکرد معاصر توسعه و علت بحران محیط زیست در ایران

ایرن - در رویکرد معاصر توسعه همچون رویکرد قدیم که حاکمیت بر آب مهم بود و هر حاکمی که سر چشمه را می گرفت سهم بخش های دیگر زندگی مردم را تعیین می کرد، کسی که بر سرچشمه نفت قرار دارد، سهم همه بخش های توسعه را تعیین می کند.

 

در ایران سالانه 1/5 برابر ژاپن "مهندس" تولید می کنیم (منبع:یونسکو)

 

پول نفت، خرج تولید انبوه مهندس

تصویر فوق داستان فهم توسعه و علت بحران زیست محیطی در جامعه ما را به خوبی نشان می دهد. همچنان توسعه سخت افزاری و مهندس محور.

این تصویر و آمار آن درست همان دقیقه ای است که باید کمی بیشتر بر روی آن درنگ و تامل کنند. زیرا از همین آمار می توان به خوبی وجه توسعه معاصر را فهمید. با توجه به مقوله نشانه شناختی این تصویر و آمار آن می توان به نکات توسعه و مشخصه های رویکردی توسعه معاصر ما پی برد. از این تصویر و آمار ساده مشخصات توسعه زیر استنباط می گردد:

رویکرد معاصر توسعه در ایران رویکردی است:

1. بالا به پایین

2.   پوپولیستی

3. عدد و رقم محور

4.   سخت افزاری

5. مهندسی بیش از همه مهندسی فنی و اقتصادی

6. مهندسی اجتماعی نه توسعه اجتماعی زیرا این دو متفاوتند. مهندسی اجتماعی کاملا از واژه های مشارکت و سرمایه اجتماعی استفاده می کند اما فقط شعار بوده و از بالا به پایین است.

7. تصویر محور: داستان مار معلم و کدخدای روستا. ما جامعه شناسان همان معلم هستیم که مثل مهندسان نمی توانیم تصویر خود مار را بکشیم. اصولا چنین جامعه ای دستاورد عینی می خواهد. توسعه عینی گرا و ملموس مخصوصا توسعه مبتنی بر قوه بصری.

8. کوتاه مدت

9.   ضد علوم انسانی

10.   بحران آفرین

11. عدم نیاز به مشارکت مردم. فقدان وابستگی به مردم.

 

در این رویکرد همچون رویکرد قدیم که حاکمیت بر آب مهم بود و هر حاکمی که سر چشمه را می گرفت سهم بخش های دیگر زندگی مردم را تعیین می کرد، کسی که بر سرچشمه نفت قرار دارد، سهم همه بخش های توسعه را تعیین می کند. سهم بخش قومیت ها، سهم بخش محیط زیست، سهم بخش زنان، و همه بخش های دیگر. و بر اساس همین تعریف و سهم شما را دعوت به مشارکت که در اصل معنایش همان تصویب گفتمان تعریف شده است می کند. اکنون مهندسان و مافیای بخش آب که همان حاکمان سرچشمه نفت هستند، بعد از اینکه دیگر کوهی و رودخانه ای نمانده تخریب نکنند و به سد تبدیل نکنند سراغ انتقال آب بین بخشی رفته اند. از خزر به سمنان. از خلیج به خراسان.  در همان حال آمارها نشان از مشارکت صددرصدی مردم در تعیین سرنوشت خود دارد.

جنبش زیست محیطی مردمی حامل بزرگترین نشانه­های عقیم بودگی این رویکرد توسعه است. مردم این بار خود آستین بالا زده اند و از سراسر کشور در قالب سمن ها و نیز تغییر رفتار فردی به نجات محیط زیست شتافته اند. برای نجات محیط زیست از دست این مهندسان و بولدوزرهایشان و مهر تایید نهادن بر سترون بودن این رویکرد، رویکردی که بیش از پیش مصدع حیات مردم و محیط زیست شده است. این رویکرد نوین مبتنی بر ایستادن بر سرچشمه نیست. و تنها بر اخلاق و وجدان و صداقت مردمی متکی است. رویکردی که:

1. پایین به بالا

2.   مردمی

3. کیفیت محور

4.   نرم افزاری و سخت افزاری

5. اخلاق محور

6. توسعه اجتماعی مبتنی بر سرمایه اجتماعی

7. عینی و ذهنی

8. بلند مدت

9.   مبتنی بر همه علوم

10.   پایدار

11. مبتنی بر مشارکت مردم. و وابسته به مردم است. 

*انور محمدی- دانشجوی دکترای جامعه شناسی دانشگاه تهران. 

منبع:ایرن

سرو ابر کوه ایستاده می‌میرد

گویا قرار نیست سایه شوم تخریب دست از سر آثار تاریخی ایرانیان بردارد؛ این روزها نوبت به کهن‌ترین موجود زنده ایران سرو4 هزار و500 ساله ابرکوه رسیده است؛ سروی که در سایه بی‌برنامگی و پروژه‌های سلیقه ای  حال و روز خوشی ندارد.  ماجرا چه بود؛ « ‌‌درفاصله 20 متری سرو ابرکوه با صلاحدید فرمانداری این شهرستان یک رستوران درحال احداث است این درحالی است که حریم این سرو 60 متر است و ساخت و ساز در فاصله 20 متری آن آسیب جدی به این درخت کهن  وارد می‌کند. » این خبری بود که به‌سرعت در شبکه‌های اجتماعی منتشر ‌شد و حاشیه‌های فراوانی را به‌دنبال داشت. 
دومین درخت کهنسال دنیا
برخی از کارشناسان می‌گویند: سرو ابرکوه به‌عنوان دومین درخت کهنسال و ارگانیسم زنده جهان به‌نام «پارسیک» شناخته می‌شود. این سرو در قسمت جنوب غربی شهر ابرکوه واقع شده و شهرت و اهمیت تاریخی به این شهر داده است. این درخت 4 هزار و 500 ساله، بعد از قله سرفراز «دماوند» در تهران، دومین اثر طبیعی ایران است که در فهرست میراث ملی به‌ثبت رسیده است. تنه این درخت، قطری حدود 5/4 متر دارد که محیط تنه آن در روی زمین به 5/11 متر می‌رسد، همچنین شاخه های آن 85/1 متر قطر دارند و ارتفاع آن 35 متر و محیط آن 18 متر است.
در اوایل سال 2010 میلادی، روزنامه چاینادیلی درگزارشی ویژه، نام10 درخت کهنسال دنیا را اعلام کرد که در میان آنها، «سرو ابرکوه» با بیش از4 هزار و 500 سال قدمت در استان یزد، در رده دوم این لیست به چشم می‌خورد و به‌عنوان دومین ارگانیسم زنده روی زمین معرفی شد. «مسوسلاه» در کوهستان‌های کالیفرنیای آمریکا، با سنی معادل 4هزار و 800 سال کهنسال ترین میراث طبیعی دنیا است. درختی به نام « آلرک» در پارک ملی شیلی با 3600 سال عمر در ردیف سوم و درخت سروی به نام «سناتور» با 3400 سال عمر در پارک ملی فلوریدا، در رده چهارم قرار دارند. چند سال پیش هم دانشمندان کشور ژاپن و روسیه پس از بازدید از «سرو ابرکوه» عمر آن را تا 8 هزار سال تخمین زدند اما الکساندر روف، دانشمند روسی عمر این درخت را بین 4هزار تا 4 هزار و500سال برآورد کرده است. جالب است بدانید که مارکوپولو در خاطرات سفرش به ایران می‌نویسد: «یکی از چند سروی که در ایران دیده ام سرو خوش بالای ابرکوه است که همچون آبشاری سبز از آسمان روی زمین تنیده ابرکوه فرو می‌آید و از هر طرف که وارد ابرکوه شوی سرو کهنسال و پرطراوت مانند چراغ دریایی سبزی ما را به بندر دریای کویر و خورشید تابان فرا می خواند.»
حمدا...  مستوفی هم در کتاب «نزهت القلوب» که در سال 740هجری قمری تالیف شده است، درباره این سرو آورده است :« آنجا سروی است که در جهان شهرتی عظیم  دارد. چنانچه سرو کشمیر و بلخ شهرتی داشته و اکنون این از آنها بلندتر و بزرگ تر است.»
کاشت توسط   زرتشت 
در اسطوره‌های ایرانی «سرو ابرکوه» را با عنوان «درخت زرتشت» یاد کرده اند و کاشت این سرو را به حضرت زرتشت نسبت می دهند و معتقدند که زرتشت، وقتی در اسفندماه به ابرکوه رسید، بذر سرو را در این دشت کاشت و به مردم این شهر نوید داد که درختی ماندگار در شهرشان خواهند داشت که تاریخ پادشاهان را از سر می گذراند و در کتب چنین آمده است.«زرتشت ، چون موسم اسپند به ابرکوه رسید، با دست خود بذر سرو بر این دشت فشاند و بر مردمان نوید داد که درختی در آن میان بماند تا ببیند درفش فرزندش بهرام، پادشاه صبح دم رستاخیز را.»
کاشت توسط پسر نوح 
برخی دیگرازمورخان معتقدند نهال این درخت را «یافث» ، «پسر نوح نبی» پس از طوفان معروف، در محل فعلی غرس کرده است. یافِث در عهد عتیق به عنوان یکی از پسران نوح نامیده شده است. در میان مردم او به عنوان جوان‌ترین پسر نوح معروف شده ولی برخی متون او را پسر ارشد نوح می‌دانند. او و همسرش از جمله کسانی بودند که سوار کشتی نوح شده و نجات یافتند.
سرو ابرکوه، نماد ایرانیان 
«نماد سرو به‌عنوان یکی از نمادهای مهم در ایران باستان شناخته می‌شود. در نگاره‌ها و آثار باستانی مانند حجاری‌های دوره هخامنشی در تخت جمشید، نماد درخت و به‌طور خاص، سرو آورده شده است. در فرهنگ ایرانیان قدیم آمده است : سرو به‌دلیل آن که درختی همیشه سبز است، همواره در ایران اهمیت خاصی داشته است و سرو کهنسال ابرقو نیز که آن را سرو زرتشت می‌نامند، نمادی از همین امر به شمار می‌رود.
ساخت رستوران در حریم 20 متری 
ساخت رستوران یا محوطه‌سازی در حریم 20 متری سرو ابرکوه موجب نگرانی بسیاری از فعالان میراث فرهنگی کشور شده است. مسعود آجیلیان فعال میراث فرهنگی دراین‌باره به «قانون» می‌گوید: «تعریف حریم آثار تاریخی در کشور ما متفاوت است و بسیاری از قوانین آن بی‌اطلاع هستند. برخی براین باورند که فاصله 2 متری درخت، حریم آن محسوب نمی‌شود درحالی که تا فاصله 50 متری آن ریشه‌های درخت گسترانده می‌شود.»   کارگاهی که به‌گفته مسئولان برای محوطه‌سازی و به‌گفته فعالان میراث و برخی از رسانه‌ها برای احداث رستوران است؛ در آن مصالحی همچون سیمان، آهک، فلز و ...  استفاده می‌شود که  حیات این درخت را تهدید می‌کند. آجیلیان با اشاره به اینکه میراث فرهنگی این پروژه را برای توسعه زیرساخت‌های گردشگری انجام می‌دهد اما توسعه زیرساخت‌ها به بهای تخریب درخت عاقلانه نیست، می‌گوید:« به‌دلیل درک ناقصی که از مفهوم حریم وجود دارد این اتفاق رخ داده است.  شنیده‌ها حاکی از آن است که می‌خواهند یک رستوران برای گردشگران احداث کنند اما حتی اگر به‌گفته مسئولان میراث محوطه‌سازی هم بخواهند انجام دهند، به‌دلیل اینکه ریشه‌های درخت از نزولات جوی تغذیه می‌کنند؛ کف‌سازی این محوطه مانع رسیدن نزولات جوی به ریشه‌ها وباعث  از بین رفتن آنها می‌شود. تمامی این اتفاقات درحالی می‌افتد که سرو کهنسال ابرکوه سال گذشته به‌دلیل گرما و آلودگی دچار بیماری شد و به توجه  و مراقبت بیشتری نیازمند است. »
محوطه‌سازی بر اساس مصوبه
درحالی که فعالان میراث فرهنگی به‌دلیل استقرار کارگاه مصالح ساختمانی نگران وضعیت سرو ابرکوه هستند؛ مسئولان میراث فرهنگی یزد اجرای پروژه محوطه‌سازی را مطابق طرح مصوب می‌دانند. محسن‌ذاکری‌نیا معاون میراث فرهنگی یزد به «قانون» در پاسخ به این پرسش که آیا ساخت و ساز در حریم 20 متری درخت قانونی است و طبق چه مجوزی انجام می‌شود، می‌گوید: «این مجموعه درحال حاضر توسط هیات امنایی متشکل از اداره میراث فرهنگی، فرمانداری، شهرداری و یک سمن میراث فرهنگی اداره می‌شود. درخصوص این پروژه یکسری جوسازی توسط برخی افراد با اهداف خاص انجام شده است. براساس طرح مصوب اجرای قلوه‌سنگ و کف‌سازی در محوطه‌ سرو انجام شده است. این اقدام در شعاع بیش از 20 متر بوده و هیچ‌گونه دخل و تصرفی در حریم سرو اتفاق نیفتاده و آسیبی نیز به‌آن وارد نشده است.»
سیاه نمایی در عکس‌ها
ذاکری‌نیا درباره عکس‌های منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی که در آنها گویا به‌فاصله بسیار کم با سرو، دیواری ساخته شده، می‌گوید:« عکس‌ها را به‌نحوی انداخته‌اند که به‌نظر می‌رسد در فاصله کمی از سرو این کار انجام شده درحالی که در شعاع 50 متری آن محوطه سازی انجام شده و هیچ‌گونه پی در حریم سرو برای این پروژه کنده نشده است. همچنین شائبه‌های ساخت رستوران نیز کذب است و هیچ مجوزی مبنی بر ساخت رستوران در محوطه سرو ابرکوه صادر نشده است. به‌تازگی کارشناسان میراث فرهنگی از سرو ابرکوه بازدیدی داشته‌ و اعلام کرده‌اند که سرو هیچ مشکلی ندارد. » پروژه هرچه که باشد رستوران یا محوطه‌سازی؛ دو مسئله نگران کننده  وجود دارد، اولی درخصوص پوشاندن کف محوطه با مصالحی مانند سیمان و آجر و آسیب به ریشه‌های این سرو 4 هزار و 500 ساله است. دومی عدم استفاده از معماری اصیل خشت و گل کویر ایران و تکرار اتفاقات اشتباه گذشته مانند ساخت حوضی است که هیچ ارتباطی با معماری کویر ندارد. 

منبع:روزنامه قانون

زمین‌خواری با همدستی برخی مسوولان!

 

شگردهای معمول زمین‌خواران همچون کاشت درخت، جعل سند و حتی ساخت امامزاده (!) ظاهرا با همدستی برخی مسوولان متخلف به سرانجام می‌رسد

 قانون-شگردهای معمول زمین‌خواران همچون کاشت درخت، جعل سند و حتی ساخت امامزاده (!) ظاهرا با همدستی برخی مسوولان متخلف به سرانجام می‌رسد.

به گزارش قانون به نقل از ایسنا، ترفند کاشت درخت، جعل سند و حتی ساخت امامزاده(!) از جمله شگردهای زمین‌خواران طی دهه‌های اخیر برای تصاحب زمین‌های عمومی بوده است. اما آن‌چه این پدیده‌ی شوم را دردناک‌تر می‌کند زد و بند برخی مسوولان محلی و غیرمحلی با زمین‌خواران است که یکی از نمایندگان مجلس این روزها از آن پرده برداشت.

در حالی که تقریبا هیچ کوه و دریا و کویری در کشور باقی نمانده که از طمع متصرفان در امان باشد، حالا نماینده مردم ملایر در مجلس شورای اسلامی می‌گوید: متاسفانه در سال‌های گذشته عده‌ای از طریق تصرفات غیرمجاز و زد وبند با برخی از مسئولان محلی و غیر محلی جرایمی را مرتکب شده‌اند که در صورت نبود جدیت در برخورد و مجازات آنها، اقدام کمیسیون اصل نود مجلس نهم برای تهیه گزارش زمین‌خواری کار پر بها و با ارزشی نخواهد بود.

محمد کاظمی افزود: برخورد با سازمان‌هایی که در تشدید زمین‌خواری قصور کردند یا با عدم انجام وظایف خود موجبات شکل‌گیری ساخت‌وسازهای غیرمجاز را فراهم کردند به دلیل بروز عوارض اجتماعی و اقتصادی ضروری است، در حقیقت سازمان‌هایی که باید مدافع کشور و جنگل و اراضی دولتی باشند در انجام وظایف خود کوتاهی کردند که نیازمند برخورد جدی است.

بعد از این‌که به دنبال برنامه‌ریزی دقیق زمین‌خواران واژه‌هایی همچون دریاخواری، کوه‌خواری و کویرخواری وارد ادبیات فارسی شد و حتی بیابان‌های بخش خور و بیابانک اصفهان از آزار زمین‌خواران در امان نماند و سپس گزارش‌هایی از دریاخواری در قشم، بندرعباس و کیش به گوش رسید، پس از آن شکافتن کوه‌های دماوند و لواسان در پوشش کاشت نهال از جمله ترفندهای متصرفان عنوان شد، انتظار عمومی این است کسانی که سنگ‌های مسیر زمین‌خواران را به جاده تبدیل می‌کنند تا آنها زودتر به مقصد برسند به دست قانون سپرده شوند.

در این خصوص پای درد دل نماینده وزیر راه و شهرسازی در شورای حفظ حقوق بیت‌المال نشستیم. حسین معصوم درباره چگونگی گسترش پدیده کوه‌خواری به ایسنا گفت: وضعیت منطقه لواسان از حد یکی دو پرونده خارج شده و متخلفان به شکل گسترده به جان کوه‌های لواسان افتاده‌اند. طی بازدیدی که از این منطقه داشتیم متوجه شدیم زمین‌خواران ابتدا با کاشتن درخت آثار تصرف ایجاد می‌کنند، بعد با اقداماتی پیچیده سند می‌گیرند.

نماینده وزیر راه و شهرسازی در شورای حفظ حقوق بیت‌المال با بیان این‌که متصرفان به مناطق خوش آب و هوای کشور رخنه کرده‌اند، گفت: نقاط خوش آب و هوایی که می‌تواند به نفع منافع ملی و گردشگری توسعه پیدا کند، امروزه در حال حیف و میل شدن است.

معصوم هم‌چنین به گسترش پدیده شوم زمین‌خواری در استان‌های شمالی اشاره و خاطرنشان کرد: در گیلان، مازندران و گلستان اراضی که می‌تواند به ارزش افزوده تبدیل شود و در حوزه گردشگری اشتغال ایجاد کند بسیار راحت به تصرف سودجویان درآمده است. به طوری که اگر ارگان‌های دولتی بخواهند طرح‌های توسعه خود را در روستاها پیاده کنند، در ابتدای راه با مشکل زمین مواجه خواهند شد.

وی با بیان این‌که باید در حوزه زمین‌خواری از جرم‌زدایی به سوی جرم‌انگاری برویم، افزود: متخلفان باید هزینه تخلف را بپردازند؛ در حالی که هم‌اکنون به دلیل تجهیز نبودن ما به ابزارهای حقوقی و قانونی، برخورد قاطعی با این افراد صورت نمی‌گیرد.

مشاور وزیر راه و شهرسازی تاکید کرد: وقتی به روستاها سر می‌زنیم می‌بینیم اغلب روستاییان از اقدامات رضایت ندارند و می‌گویند ما که ساکن این‌جا هستیم اگر بخواهیم محیطی برای اسکان فرزندانمان بسازیم با مانع مواجه می‌شویم اما افراد دیگر به این‌جا می‌آیند، خیلی راحت اقدام به ساخت و ساز می‌کنند و برخوردی هم با آنها نمی‌شود.

منبع:روزنامه قانون

ریه‌های خسته از تنفس گرد و خاک/ بی تفاوتی‌های مسئولان ادامه دارد

ساکنین استان های غرب کشور از جمله کردستان در بهار امسال هم مانند بهارهای یک دهه اخیر شاهد ورود گردوخاک عربی در آسمان استانشان هستند و سال هاست که  تنفس در هوای سالم در این فصل به آرزوی دیرینه آنها تبدیل شده است.

 امروزه فصل بهار که زمانی به بهشت کردستان شهره بود به برزخی مبدل گشته است که با فرارسیدن آن لرزه بر اندام مردم این دیار به ویژه آن هایی که ناراحتی های تنفسی و قلبی دارند، می اندازد.

از آنجا که  منشاء این گرد و خاک کشور عراق است لذا مسئولان استان کردستان کلید حل این مشکل را در دست مسئولان ارشد کشور می دانند که باید از طریق دیپلماسی خارجی اقدام به برطرف کردن آن کنند.

رییس سازمان محیط زیست کشور هم در این رابطه عنوان کرده است که مهمترین عامل حل این مشکل خاتمه جنگ در عراق و سوریه است تا بشود به تثبیت خاک ونهالکاری و غیره اقدام کرد در این شرایط برای آن کشورها اولویت های دیگری مطرح است و این قبیل پروژه ها را برعهده نمی گیرند، سوریه وعراق بربسیاری از بخش های سرزمینی خود تسلطی ندارند که اقدامات بیابان زدایی داشته باشند.

گردو خاک های عربی، مرگ تدریجی مرزنشینان

در خردادماه سه سال پیش عمده مطالبه کردستانی ها از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری حل مشکل ورود گرد و غبار عربی به این منطقه بود و تعدادی از نامزدهای ریاست جمهوری هم چون دکتر عارف و حداد عادل در مناظره های انتخاباتی خود به آن اشاره کردند.

حداد عادل در آن موقع حل مشکل گرد و خاک های عربی را نیازمند طی پروسه ای ۱۰ ساله خواند، ولی گویا این مشکل با گذشت سالیان سال همچنان پابرجا خواهد بود و مردم استان های غرب کشور هر سال در فصل بهار بجای لذت بردن از طبیعت زیبای منطقه خود باید در خانه هایشان بنشینند و برای سلامتی هوای استانشان دست به درگاه الهی دراز کنند.

آلوده شدن هوای استان های مختلف کشور اگرچه منجر به مرگ فوری مردم این مناطق نمی شود ولی بتدریج با ایجاد بیماری های متفاوتی از جمله بیماری های تنفسی مرگ تدریجی آنها را به دنبال خواهد داشت.

به گفته رییس اداره امور آزمایشگاه های اداره کل محیط زیست کردستان هوای بیشترشهرهای استان روز جمعه  در وضعیت بحرانی و خطرناک قرار گرفت و پیش بینی می شود این روند ادامه داشته باشد.

ماهان رحیمی عنوان کرد: وضعیت هوای استان کردستان و میزان ذرات گرد وغبار موجود در هوا به حدود هفت  برابر استاندارد آن رسید.

نه تنها در فضای باز بلکه در خانه ها هم نفس کشیدن برای مردم کردستان سخت شده و تعدادی از افرادی که ناراحتی های تنفسی دارند روانه بیمارستان ها و مراکز درمانی شدند.

اعتراض مردم به آلودگی هوا در فضای مجازی

در کنار اعتراضات مردمی منصور مرادی رئیس مجمع نمایندگان مردم کردستان در مجلس شورای اسلامی نیز هفته گذشته در اولین نطق میان دستور خود، از رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشور خواست که به جد در خصوص درمان این معضل تلاش کند.

مردم که از بیان اعتراض ها و فریاد های خود در فضای حقیقی خسته شدند و اینک به شیوه های متعددی در سایت های مجازی اعتراض خود را بیان می کنند تا شاید این بار از این طریق بتوانند نتیجه ای بگیرند.

کمپین خاک توسط تعدادی از جوانان با شعار اینکه ما نمی خواهیم دیگر خاک بخوریم ما هوای سالم می خواهیم، تشکیل شده است و در کمتر از مدت زمان کوتاهی حدود ۱۹ هزار نفر به کانال آن در تلگرام پیوستند.

نمایی از سنندج با هوای آلوده و پاک در یک قاب

مردم استان های کشور که درگیر گردوخاک عربی شده اند تصاویری از شهر و دیار خود را به این کانال ارسال و گروه های مختلفی هم حمایت خود را در اعتراض به وضعیت کنونی هوای ۱۵ استان درگیر گردو خاک عربی در کشور اعلام کردند.

به پیشنهاد کمپین خاک بسیاری از کاربران در تلگرام عکس پروفایل خود را به تصویری از نقشه ایران که ماسکی براستان های درگیر گرد و خاک عربی گذاشته شده، تغییر دادند.

بی تفاوتی مسئولان کردستان ادامه دارد

در استان کرمانشاه روز جمعه جلسه ویژه مدیریت بحران تشکیل می شود ولی متاسفانه در کردستان قرار گرفتن شرایط هوا در وضعیت خطرناک، بحران محسوب نمی شود و مسئولان ما در اینگونه مواقع نیازی به تشکیل جلسه مدیریت بحران نمی بینند.

در کنار اعتراض های متعدد مردمی ولی در استان کردستان مسئولان و متولیان امر همچنان بی تفاوت هستند و البته این نوع بی تفاوتی و کنار آمدن با موضوع هم دامن شماری از مردم استان را گرفته است.

بی تفاوتی های مسئولان در حالی همچنان ادامه دارد که بعد از ظهر جمعه فضای مراکز بهداشتی و درمانی سطح شهر سنندج نیز بیمارانی به خود دید که دلیل اصلی مراجعت آنها به پزشک وضعیت هوای آلوده و گرد و خاک عربی بود.

چاره اندیشی برای معضل گرد و خاک در استان کردستان و سایر مناطق درگیر با این معضل یکی از مطالبات جدی و به حق مردم است تا بتوانند حداقل از آب و هوای سالم در این خطه از کشور بهره مند شوند.

منبع:خبرگزاری مهر

آب خزر برای سمنان نان نمی شود

با قاطعیت  می توان گفت اولین باری نیست که  اجرای پروژه ای حیات محیط زیست کشور را به مخاطره می اندازد. سال ها پیش فعالان محیط زیست نسبت به ساخت انبوهی از سدها در کشور دست به اعتراض زدند و حتی سازمان حفاظت از محیط زیست هم در مواردی به موضوع ورود پیدا کرد تا مانع ایجاد تبعات شدید این اقدامات شود. اما نه تنها کسی توجهی به نظر مردم نداشت بلکه ارزیابی های سازمان حفاظت از محیط زیست هم هرگز جدی گرفته نشد؛ سد گتوند نمونه ای از این تصمیم گیری هاست. سدی که با وجود تمامی مخالفت ها در نهایت آبگیری شد اما آب و خاک خوزستان را شور کرد و تبعات زیست محیطی غیر قابل جبرانی را از خود به جای گذاشت. اما با به پایان رسیدن نهضت سدسازی در کشور و درست پیش از آنکه دوستداران محیط زیست نفس راحتی بکشند، حرف از انتقال آب بین حوزه ای به میان آمد. طرح هایی که برخی برای احیا، برخی با هدف آبرسانی و برخی هم برای ایجاد تفرجگاه در دل کویر ایران معرفی شدند و باز هم به دلیل اثرات مخرب زیست محیطی  ای که داشتند مورد اعتراض قرار گرفتند. با این وجود معلوم نیست همچنان به چه علت چنین طرح هایی در کشور اجرایی می شود و سازمان حفاظت از محیط زیست هم حتی در دولت محیط زیستی نقشی در کنترل آنها ندارد.!
طرح انتقال آب از دریای خزر به سمنان از این دست طرح هاست. طرحی که از ابتدا مخالفت شدید فعالان محیط زیست را به همراه داشت و گفته می شود تبعات شدید زیست محیطی آن به هیچ وجه قابل توجیه نیست. اما این طرح هم هرگز متوقف نشد و اکنون با قدرت تمام در حال اجراست؛  تا جایی که استاندار سمنان هم چند روز پیش درباره اجرای طرح انتقال آب به سمنان گفت که انتقال آب دریای خزر به استان سمنان آسیبی برای اکوسیستم منطقه ندارد و باعث شوری آب خزر نمی‌شود؛ بنابراین این طرح اجرایی خواهد شد. 
اول اصلاح الگوی مصرف، بعد انتقال
پروین فرشچی، معاون دریایی سازمان حفاظت از محیط زیست در همین خصوص به«قانون» می گوید: « قبل از اجرای هر طرحی برای انتقال آب باید راهکارهای دیگری از جمله اصلاح الگوی مصرف آب در مقصد در نظر گرفته شود؛ در مرحله بعد در صورتی که این اقدامات صورت گرفت و پاسخگو نبود باید به فکر انتقال آب بین‌حوزه ای افتاد». به باور او در انتقال آب بین حوزه ای قبل از هر چیز باید استقرار آب شیرین‌کن‌ها مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد؛ پس از آن ارزیابی زیست محیطی انجام شود و اعلام کنند که برای این کار قرار است از چه تکنولوژی هایی استفاده کنند. همچنین باید مشخص شود که هزینه تمام شده اجرای پروژه چقدر خواهد بود و آیا مقرون به صرفه است که چنین کاری انجام شود یا خیر.  با این وجود فرشچی تاکید می‌کند که انتقال آب بین حوزه ای به ویژه از خزر به سمنان تبعات زیست‌محیطی زیادی  را به دنبال خواهد داشت. احتمال شوری آب و خاک مبدأ، آلودگی حرارتی، ورود گونه های غیر بومی، از بین رفتن بخشی از جنگل های هیرکانی نیز از تهدیدهای اجرای پروژه انتقال آب از خزر به سمنان محسوب می شوند. اما مشکل فقط این نیست، بلکه با انتقال آب بین حوزه ای مقصد یعنی سمنان هم با تغییر اکوسیستم مواجه خواهد شد. در کل می توان گفت چنین تصمیم هایی اثرات جبران ناپذیر زیست‌محیطی مختص به خود را دارند.
محیط زیست مهم تر است یا رفع نیاز آبی؟
او می گوید: « برای اجرای طرح انتقال آب قبل از هر چیز باید اولویت بندی ها مشخص شود؛ باید دید ایجاد حداقل آلودگی و تاثیر آن در محیط زیست مهم تر است یا صرفا رفع نیاز آبی کشور. در این خصوص لازم است که در سطح کلان تصمیم گیری شود. اما در کل از نظر اقتصادی این طرح  مقرون به صرفه به نظر نمی رسد؛ چراکه دقیقا مشخص نیست قرار است هر لیتر آب خزر چقدر تمام شود، برای چه میزان جمعیتی انتقال یابد و صرف چه چیز شود». به گفته معاون دریایی سازمان حفاظت از محیط زیست بررسی ها نشان می دهد که اجرای طرح های انتقال آب فقط تبعات زیست محیطی ندارد؛ بلکه سبب بروز مشکلات اجتماعی در بین مردم مبدأ و مقصد هم خواهد شد؛ باید در نظر داشت که هم‌اکنون استان مازندران در فصل تابستان به اندازه کافی آب ندارد و بنابراین قبل از هر چیز باید برای این موضوع چاره اندیشی شود.با این وجود معاون ابتکار یادآور می شود که ممکن است بتوان با انتخاب مکان درست و استفاده از تکنولوژی‌های نوین تبعات اجرای طرح های انتقال آب را کاهش داد. به عنوان مثال اکنون در دنیا از آب شیرین کن‌هایی استفاده می شود که کمترین آثار زیست محیطی را در مبدأ به جای می گذارند؛ اما هزینه‌های استفاده از آن بسیار زیاد است. با این وجود به نظر می رسد در صورتی که نیاز آبی کشور از هیچ راه دیگری تامین نشود، انتقال آب بین حوزه ای صورت خواهد گرفت؛ هرچند او دوباره تاکید می کند که سازمان حفاظت از محیط زیست نظر موافقی نسبت به اجرای طرح انتقال آب بین حوزه ای به ویژه از خزر ندارد. 
وضعیت خودپالایی خزر در مرز هشدار
شهرام فداکار، سرپرست دفتر سواحل و تالاب‌های معاونت دریایی سازمان حفاظت از محیط زیست نیز در همین خصوص به «قانون» می گوید: « معاونت دریایی سازمان محیط زیست از مدیر طرح انتقال آب خزر به سمنان خواسته است که شاخص « تروفی »طرح را تعیین کند؛ چراکه این شاخص نشان می دهد وضعیت خودپالایی آب در چه حدی است. متاسفانه در این مطالعه مشخص شد که وضعیت تروفی  آب دریای خزردر مرز هشدار قرار دارد و در صورتی که پروژه انتقال آب اجرایی شود ممکن است منجر به ایجاد بحران زیست‌محیطی در منطقه ای شود که آب را از آن برداشت می کنند».در کل به گفته فداکار دریای خزر به عنوان یک اکوسیستم در مرحله ای قرار دارد که شاخص تروفی اش در مرز بین«یو تروف»شدن یا همان پرغذایی شدن است؛ لذا توصیه می شود که انتقال آب از خزر صورت نگیرد. اما موضوع دیگر این است که تاکنون طرح های انتقال آب بین حوزه ای در اکثر کشورها موفق نبوده است. به عنوان مثال شبیه به این پروژه سال ها پیش در آمریکا اجرا شد و منابع آبی مبدأ را به طور کامل شور کرد.به باور او وقتی می توانیم منابع آبی را مدیریت کنیم، چرا باید از اکوسیستم های ارزشمند سرمایه گذاری کنیم. در حالی که می توانیم با مدیریت بهینه منابع آب چه در بخش انسانی یا کشاورزی مصرف را کنترل کنیم. البته شاید بتوان در حوزه های آبی همچون سواحل مکران با رعایت مسائل زیست محیطی، مطالعه و توان سنجی، طرح انتقال آب را انجام داد.فداکار تاکید می کند که با این وجود معاونت دریایی سازمان حفاظت از محیط زیست  بر حسب نظر کارشناسی و تخصصی خود، طرح انتقال آب از دریای خزر به سمنان را به طور کامل رد کرده است؛ طبیعتا شاید نظر رئیس جمهور هم این بوده است که با شرایط فعلی که طرح از سوی سازمان حفاظت از محیط زیست مردود شده است، باید مطالعات بیشتری در این‌باره انجام شودزیرا ممکن است این مطالعات به کاهش حجم انتقال آب یا تغییر روش آن بینجامد.
اگر قرار باشد آب منتقل شود باید با روش های نوین باشد
سرپرست دفتر سواحل و تالاب های معاونت دریایی سازمان حفاظت از محیط زیست دلیل اصلی انتقال آب به سمنان را کاهش تراز آب های زیرزمینی در این استان می داند و می گوید:« در صورتی که طرح آمایش سرزمینی در سمنان انجام شده باشد، گفته شده است در استانی که در معرض کم آبی و خشکسالی قرار دارد، طبیعتا استقرار صنایع آب بر توصیه نمی شود. این کاملا بدیهی و منطقی است. اما اگر قرار باشد در نهایت انتقال آب صورت گیرد از آنجا که در دنیا این کار با استفاده از روش های نوینی که راندمان بالایی دارند انجام می‌شود، می توان از این روش ها استفاده کرد. با استفاده از این روش ها تلخابه ای وجود ندارد و می توان تمامی موادی را که ایجاد شوری کرده اند استحصال و در بخش صنعت از آنها استفاده کرد. منتها این روش‌ها هنوز در حد آزمایشگاهی است و آنقدر توسعه نیافته که بتوان در مقیاس وسیع از آنها استفاده کرد. همچنین باید بازنگری های متعددی درباره اجرای طرح انتقال آب کنونی از خزر به سمنان صورت گیرد و نتیجه نهایی اعلام شود؛ هرچند نظر کارشناسی سازمان حفاظت از محیط زیست با روش کنونی انتقال آب به سمنان کاملا مخالف است».

منبع:روزنامه قانون

درخت اندازی

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

شبکه های اجتماعی و شهروند خبرنگارها حالا تبدیل به نقطه قدرت رسانه ها شده‌اند. نقطه قوتی که شاید برای بسیاری از عملکردهای مسئولان در سراسر جهان نوعی پاشنه آشیل محسوب می شود. دیروز عصر بود که خبری تکان دهنده با عکس های آن فضای مجازی را درنوردید. تصاویر درختانی که قطع شده بودند و گاه حتی رودخانه ای از درخت را به تصویر می کشیدند.خبرهای مربوط به قطع درختان در جنگل‌های ایران تمام شدنی نیست و گویا قرار است هر هفته با یک فاجعه به صدر اخبار باز ‌گردند؛این بار قطع درختان قلعه موران و سرگل رامیان در قالب طرح جنگل‌داری به سوژه داغ شبکه‌های اجتماعی تبدیل شدند. 
شنیده‌ها و خبرهایی که در فضای مجازی منتشر شدحاکی از آن است که طی دو روز گذشته صدای اره‌های برقی در جنگل‌های قلعه موران و سرگل رامیان خاموش نشده و صدها درخت در این جنگل‌ها قطع شده اند؛آن‌هم درختانی سالم و سبز نه پیر و پوسیده.ماجرا آن قدر پیش رفت که اهالی منطقه دست به دامن شبکه‌های اجتماعی برای نجات این سرمایه ملی شده‌اند. هرچند در نهایت تا لحظه تنظیم گزارش با اینکه مسئولان منابع طبیعی استان ، موضوع قطع درختان را تایید کردند اما این که تصاویر تازه یا آرشیوی هستند به تایید قطعی نرسید.با انتشار خبر و تصاویر در شبکه های اجتماعی به نظر می رسد که ساکنان منطقه رامیان از مسئولان استانی قطع امید کرده و دست به دامن افکار عمومی شده اند.
به‌گفته افراد محلی آن‌ها هر روز شاهد صحنه عبور چندین کامیون چوب در این جنگل‌ها هستند. حتی برخی از افراد نیز اقدام به تصرف و فروش جنگل کرده‌اند اما قطع درخت در این تعداد بی‌سابقه بوده است. 
اتفاقی که علی‌رغم داغ شدن آن در شبکه‌های اجتماعی به سراغ هر مسئولی از سازمان جنگل‌ها که رفتیم درباره آن ابراز بی‌اطلاعی کرد. 
صدا  هست  اما همه  بی خبر هستند
سرهنگ قاسم سبزعلی فرمانده یگان حفاظت سازمان جنگل ها با ابراز بی‌اطلاعی از قطع درختان جنگل‌های قلعه موران و سرگل رامیان به «قانون» می‌گوید: « تا این لحظه اطلاعی از این ماجرا نداریم. شاید همکاران در جریان باشند ولی بنده اطلاعی ندارم. »
حیدر ابراهیم‌فر معاون فرمانده یگان حفاظت سازمان جنگل‌ها نیز در ابتدا ابراز بی‌اطلاعی کرد و پس از تماس‌های مکرر خبرنگار «قانون» گفت: تاکنون موفق به برقراری ارتباط با مسئولان استان گلستان در این خصوص نشده‌ام  اما به احتمال زیاد طرح جنگل‌داری بوده است. درحال حاضر نمی‌توانم اظهار نظر قطعی در این‌باره داشته باشم زیرا ما روزانه بیش از 100 واقعه داریم. آنچه که در این عکس‌ها برای من تعجب‌آور بود، قطع درختان تنومند و سالم در روز روشن کنار جاده بود چراکه یک قاچاقچی هیچگاه در چنین شرایطی اقدام به این کار نمی‌کند. آن‌ها معمولا درخت‌هایی با قطر کمتر را قطع می‌کنند تا بتوانند به‌سرعت و به‌راحتی آن را تکه تکه کرده و جابه جا کنند. در هرصورت ما متولی صدور مجوز طرح‌های جنگل‌داری نیستیم و تنها موظف  به برخورد با قطع غیرمجاز درختان هستیم. 
بهزاد انگورج معاون امور جنگل سازمان جنگل در پاسخ به «قانون» درباره ماجرای قطع این درختان و چگونگی صدور مجوز برای آن‌ها می گوید: « هیچ اطلاعی از این ماجرا ندارم و باید این موضوع را از مدیرکل مربوط در استان گلستان پیگیری کنید. » 
اما ابوطالب قزل صف‌لو مدیرکل منابع طبیعی استان گلستان تنها مسئولی بود که کم و بیش از ماجرای قطع درختان جنگل‌های قلعه موران و سرگل رامیان مطلع بود. وی گفت:«قطع درختان این جنگل در قالب طرح جنگل‌داری انجام شده است. »
درختان سالم قطع شده اند؟
به‌گفته ابراهیم‌فر معاون فرمانده یگان حفاظت سازمان جنگل‌ها قطع درختان تنومند و سالم در روز روشن جای تعجب دارد و از آنجایی که در طرح جنگل‌داری درختان پوسیده، آسیب‌دیده و خشک قطع می‌شوند؛ اجرای طرح جنگل‌داری را با شائبه‌هایی مواجه می‌کند. قزل‌صف‌لو در این‌باره عنوان کرد: درختان در عکس‌ها سالم به‌نظر می‌آمدند؛از نظر ما هیچ درخت سالمی قطع نمی‌شود. تمامی آن درختان آسیب‌دیده، خشک و پوسیده بودند. در استان گلستان چندین دستگاه نظارتی بر عملکرد ما نظارت دارد و اقدمات ما را رصد می‌کند. از تعداد درخت‌های قطع شده اطلاع ندارم زیرا چندین طرح جنگل‌داری درحال اجرا داریم و برای اطلاع از تعداد درخت‌های قطع شده باید به کتابچه آن مراجعه شود. 
طبق قانون پس از اجرای طرح‌های جنگل‌داری، نهال‌های جایگزین درخت‌های قطع شده کاشته می‌شود؛ قزل‌ صف لو از قرق کردن منطقه قطع درختان خبر می‌دهد و می‌گوید:«قطع درختان در فواصل طولانی بوده است و از آنجایی که منابع طبیعی تجدید‌شونده هستند و توان احیا ی مجدد خود را دارند نیازی به کاشت نهال نیست. برای احیای مجدد تنها باید منطقه حفاظت و قرق شود. اگر عرصه خالی وجود داشته باشد در آن صورت نهال کاشته می‌شود. »
قانون تنفس جنگل چگونه  است؟
طبق قانون هر جنگل بعد از بهره‌برداری باید تنفس داشته باشد. این اقدام به‌منظور احیای دوباره جنگل صورت می‌گیرد اما طی 10 سال گذشته این قانون در کشور اجرا نشده است. طبق آمار، در هر ثانیه 350 مترمربع جنگل و مرتع در ایران نابود می‌شود.
حال پرسش اینجاست؛ گلستانی که این روزها از یک سو جنگل‌های آن شاهد تاخت‌و تاز مافیای قاچاق چوب و از سوی دیگر تغییرکاربری جنگل‌ به مزارع کشاورزی، باغ و ویلا است چگونه توان احیای خود را خواهد داشت. 

 منبع:روزنامه قانون

پیشنهاد پدر کویرشناسی ایران برای مقابله با ریزگردها

 

سلامت نیوز: پدر علم کویرشناسی ایران با بیان اینکه دیگر برای مبارزه با ریزگردها جنگل‌کاری جواب نمی‌دهد، درمان ریزگردها را پاشیدن ریگ بر روی کانون‌های ریزگرد و بیابان‌ها دانست.

به گزارش ایسنا، منطقه ایلام، دیروز آسمان ایلام مملو از گرد و غبار شد و نفش کشیدن را برای مردمان این دیار سخت کرد.

«پرویز کردوانی» پدر علم کویرشناسی ایران در افتتاحیه‌ی جشنواره فرامرزی که یکی از محورهای آن محیط زیست بود، با اشاره به اینکه مهم‌ترین بحث در حال حاضر بحث ریزگردها است که دامن‌گیر عراق و ایران شده است، گفت: ریزگردها بسیار خطرناک هستند و منشاء ان زمین‌هایی که چند سال است کاشت نشده‌اند، کانون ریزگرد هستند.

وی با تأکید بر اینکه پایین رفتن سطح آب‌های زیرزمینی از دیگر علل بروز پدیده ریزگردهاست، اضافه کرد: دیگر برای مبارزه با ریزگردها جنگل‌کاری جواب نمی‌دهد، چون سطح آب زیرزمینی پایین رفته است.

کردوانی با اشاره به اینکه در ایران سال‌هاست بیابان‌زایی پیشرفتی ندارد و اما بیابان‌های جدید در حال شکل‌گیری است، خاطرنشان کرد: ریزگردها، آسیب‌های زیادی به محیط‌زیست وارد کرده‌اند و جنگل‌کاری دیگر برای مبارزه با ریزگرد جواب نمی‌دهد و نباید فراموش کرد که پاشیدن مالچ نفتی نیز 11 عیب دارد.

وی با بیان اینکه شن‌پاشی بیابان‌های عراق برای جلوگیری از شکل‌گیری زیرگرد تأثیرگذار است، گفت: دریاچه ارومیه به ‌هیچ ‌وجه احیا نمی‌شود و دلیل آن ‌هم حفر چاه‌های بسیار زیاد اطراف آن بوده است.

کردوانی درمان ریزگردها را پاشیدن ریگ بر روی کانون‌های ریزگرد و بیابان‌ها دانست و گفت: ریگ‌پاشی درمان اصلی ریزگرد بشمار می‌آید، با پاشیدن ریگ می‌توان درخت هم کاشت و یک‌بار برای همیشه درد ریزگرد را درمان کرد اما پاشیدن مالچ علاوه بر داشتن معایبی، چند سال یک‌بار هم باید صورت گیرد، اما برای تثبیت شن‌های روان باید مالچ رسی ریخته شود.

پدر علم کویرشناسی در پایان اضافه کرد: اگر جنگل خشک شود، تمام رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و سراب‌ها خشک می‌شوند. فکر نکنید امسال بارندگی خوب بوده دیگر مشکل آب حل ‌شده است. نه، در استان‌های قم، اصفهان و دیگر استان‌ها خشکسالی خواهد بود.

منبع:سلامت نیوز

سالانه ۴۰هزار میلیارد تومان ازتخریب عرصه های طبیعی خسارت می بینیم

 

سلامت نیوز:رئیس سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور گفت: سالانه ۴۰هزار میلیارد تومان ازتخریب عرصه های طبیعی خسارت می بینیم و باید تلاش کنیم از این موضوع پیشگیری شود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر، خداکرم جلالی در مراسم روز جهانی مقابله با بیابان زایی گفت: سرانه جنگل در کشور ما هزار و ۷۰۰ متر مربع اما در جهان ۶ هزار متر مربع است. سرانه مرتع ما ۱.۱ هکتار و سرانه جهانی ۷.۶ هکتار است. در زمینه بیابان، سرانه ما به ۴ هزار و ۳۰۰ متر مربع می رسد در حالی که سرانه جهانی ۲ هزار متر مربع است.

وی اعلام کرد: فرسایش خاک سالانه ۱۸ هزار میلیارد تومان به ما خسارت می زند، به دلیل سیل سالی هزار و ۶۰۰ میلیارد تومان خسارت می بینیم و به دلیل تخریب آبخوان سالی ۲۰ هزار میلیارد تومان که در مجموع به دلیل تخریب عرصه های مختلف، در مجموع ۴۰ هزار میلیارد تومان در سال خسارت می بینیم و باید تلاش کنیم از این موضوع پیشگیری شود و اقدامات درمانی را در این زمینه لحاظ کنیم.

رئیس سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور با بیان اینکه اگر اقدامات پیشگیرانه را انجام ندهیم خسارت ها تداوم می یابد بر نقش مشارکت مردم تاکید کرد و افزود: اگر ما در فرایند حفاظت، احیاء و بهره برداری منابع متکی به مشارکت حقیقی مردم نباشیم، فعالیت های ما و سازمان های درگیر دیگر مثل محیط زیست قطعا به نتیجه مطلوب نخواهد رسید.

جلالی تاکید کرد: مشارکت مردم، روح حفاظت، پیشگیری و بهره برداری پایدار از سرزمین است.

مدل ترسیم کربن در کشور به عنوان یک الگوی بسیار موفق توسعه روستایی است

وی تصریح کرد: سازمان های بین المللی از سال های قبل تجارب جهانی را به ما منتقل کردند و این تجارب در ایران تکمیل شده است. ما معتقدیم مدل ترسیم کربن در کشور به عنوان یک الگوی بسیار موفق توسعه روستایی است که می تواند برای کشور ما و جهان مورد استفاده قرار گیرد.

رئیس سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور ادامه داد: بیابان زایی در کشور بر اساس تعریف کنوانسیون ملی بیابان زایی، کاهش توان بیولوژیک در سرزمین است. اگر کاهش توان بیولوژیک خاک را در نظر بگیریم، بحث گسترده ای در زمینه بیابان خواهیم داشت.

جلالی اعلام کرد: ۱۰۰ میلیون هکتار از عرصه های کشور دچار مسئله بیابان‌زایی هستند که از این میان ۲۰ میلیون هکتار دچار فرسایش بادی و ۸۰ میلیون هکتار دچار فرسایش آبی هستند.

وی با بیان اینکه تاکنون در کشور 8 میلیون هکتار عملیات بیابان‌زدایی انجام شده اضافه کرد: ۲.۳ میلیون هکتار جنگل های بیابانی ایجاد شده، ۲۵۰ هزار هکتار مالچ‌پاشی شده است و ۵.۴ میلیون هکتار بوته‌کاری، بذرکاری، بادشکن و قرق و حفاظت از منابع طبیعی انجام شده است.

انجام ۷ هزار و ۵۰۰ هکتار بیابان زدایی در اطراف دریاچه ارومیه

رئیس سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور افزود: سال گذشته ۴۰ هزار هکتار بیابان زدایی در کشور انجام شده است که ۷ هزار و ۵۰۰ هکتار آن در اطراف دریاچه ارومیه بوده است.

جلالی با ادعای اینکه سازمان جنگل ها موفق ترین دستگاه اجرایی در احیای دریاچه ارومیه بوده است، گفت: در سال ۹۵ باید ۹۰ هزار هکتار عملیات بیابان زدایی انجام دهیم و از حدود ۷.۵ میلیون هکتار کانون های بحرانی بیابان زایی، ۳ میلیون هکتار آن کانون بحرانی درجه یک بیابان زایی است که باید سالی ۶۰۰ هزار هکتار آن را بیابان زدایی کنیم و امیدواریم این موضوع در برنامه ششم به نتیجه برسد.

منبع:سلامت نیوز