چطور فریب اخبار محیط زیستی شبکه های مجازی را نخوریم؟

زیست بوم/احسان میرزایی*: هنوز خیلی ها فعالیت مجازی شبکه های اجتماعی را بی تاثیر می دانند و قدرت رسانه را باور ندارند، اما در تاثیر فضای مجازی بر دنیای واقعی همین بس که انتشار اخباری ناموثق در شبکه های ارتباطی و اجتماعی توانست باور روزنامه ای را برانگیزد.هنوز خیلی ها فعالیت مجازی را بی تاثیر می دانند و قدرت رسانه را باور ندارند، اما در تاثیر فضای مجازی بر دنیای واقعی همین بس که انتشار اخباری ناموثق در شبکه های ارتباطی و اجتماعی توانست باور روزنامه ای را برانگیزد.

برخی البرز ( پلنگ تنکابن) را با تمام رنج و مشقتی که کشید به همین زودی فراموش کردند و باز فضا برای رشد و انتشار اخبار ناموثق شکل گرفت و سرانجام روزنامه اعتماد هم بدون تحقیق و بررسی عکس و خبر را کار کرد؛ در حالی که به جای آن می توانست عکس و مطلبی مفید کار کند و موجب آگاهی طیفی از مخاطبان شود که همچنان به شیوه سنتی روزنامه خریده و مطالعه می کنند.

حال با افرادی که در گروه های مجازی محیط زیستی (به عنوان دوستدار یا فعال) عضو هستند و هرچند وقت یکبار اخباری ناموثق و شایعه ای محیط زیستی را منتشر می کنند باید چه کنند؟

وقت آن ها با انتشار چنین پیام هایی تلف می شود وجه محیط زیستی شان خدشه دار می گردد!

اما مهمتر آنکه ''آگاهان'' محیط زیستی باید کلی وقت بگذارند تا گمراهان را به راه برگردانند و بارها به دیگران گوشزد کنند که این اخبار ناموثق است!

در حالی که فاصله بین منفعل بودن تا پویا شدن هزینه زیادی ندارد، کمی صبر و حوصله می خواهد و اندکی تامل، کنترل هیجان و احساسات!

با استفاده از تکنیک های زیر پویاتر از قبل به محیط زیست خدمت کنیم:

۱. هر پیام بدون منبع موثق را باور نکنید، حتی اگر لینک داشت با حساسیت تاریخ انتشار خبر را چک کنید و حداقل لید خبر را بخوانید و عکس ها را با دقت ببینید. تا جای ممکن به منبع اصلی خبر که یک خبرگزاری ( به نقل از خبرگزاری ایسنا، ایرنا، مهر و ...) است برسید و لینک های مرتبط آن خبر را مطالعه کرده و از پیشینه خبر مطلع شوید.
۲. فردی که در گروهی مبادرت به انتشار پیام بدون منبع می کند موظف است منابع موثق آن را استخراج کرده و در اختیار اعضای گروه قرار دهد، این کار احترام به حقوق یکدیگر است.

۳. به هر پیامی به نام ائمه اطهار، علما، دانشمندان، بزرگان، پادشاهان، فیلسوفان، شاعران، نویسندگان، هنرمندان، تاجران، استادان، دکتر ها و مهندس ها و... ایرانی و خارجی که در شبکه های ارتباطی و اجتماعی منتشر می شود اعتماد نکنید. حسن شهرت یک فرد، شگفت انگیزی و خارق‌العاده بودن، بزرگی و عظمت و... ملاک صحت و سقم پیام نیست.

۴. منابع موثق را چطور پیدا کنیم، حقیقت این است که در فضای مجازی (اینترنت) نباید به هر اطلاعاتی اعتماد کرد، مخصوصا در مورد اطلاعات پزشکی که باعث خود درمانی و تشدید بیماری می شود. لذا برای کشف صحت اخبار بهتر است خبر مورد نظر را گوگل کنید، شما باید به عنوان یک کاربر پویا از تکنیک های جستجوی حرفه ای در گوگل و... آگاه باشید، این تکنیک ها را الان گوگل کنید.

۵. یکی از راه های کشف صحت و سقم عکس ها از طریق موتورهای جستجوگری مانند گوگل است، شما به راحتی می توانید خود عکس را سرچ کنید تا به منبع اصلی برسید و اطلاعات درست آن را مطالعه کنید. مانند همان عکس البرز یا خرسی که در روز های گذشته منتشر شد.

۶. آخرین راهکار؛ اگر واقعا فکر می کنید که باید برای محیط زیست قدمی بردارید و حتی اگر شده در فضای مجازی کاری کنید به سایت های محیط زیستی موثق و خبرگزاری هایی که در حوزه محیط زیست خبر کار می کنند سر بزنید و اخبار آن ها را بازنشر دهید.

*فعال محیط زیست

منبع: زیست بوم