ایده هایی خطرناک برای جنگل های کردستان/منابع طبیعی کردستان:مخالفیم

سنندج – ایرنا- در حالی که تعداد آتش سوزی جنگل ها و مراتع در استان کردستان به اندازه کافی دوستداران محیط زیست را نگران کرده بود برگزاری یک گردهمایی در سازمان جنگل ها برای تبدیل جنگل های تخریب شده به باغ بر نگرانی ها افزود.

به گزارش خبرنگار ایرنا، گردهمایی که در آن برسر این گفت و گو شد که چگونه در جنگل هایی که بر اثر آتش سوزی یا موارد دیگر تخریب شده است گونه های مثمر کاشته شود.
پیشنهاداتی که در این نشست از سوی وزارت جهاد کشاورزی مطرح شد بدون کار کارشناسی بود و در این گردهمایی با اینکه نمایندگانی از وزارت جهادکشاورزی، سازمان جنگل ها، اداره منابع طبیعی کردستان و سازمان جهادکشاورزی کردستان حضور داشتند هیچ نماینده ای از سازمان محیط زیست حضور نداشت.
در این نشست متنی آماده شده بود که به صورت مصوبه به امضای حاضرین برسد که به گفته مدیرکل منابع طبیعی کردستان امضا نشد.
در این متن از سازمان جنگل ها خواسته شده بود تا دستورالعمل چگونگی واگذاری اراضی تخریبی در جنگل را به سازمان جهاد کشاورزی کردستان اعلام کند.
موضوع دیگری که در این متن منشا اصلی نگرانی بود گنجاندن بندی بود که خواستار فراهم کردن تسهیلات برای واگذاری زمین به افرادی بود که قبلا سابقه تخریب و تصرف دارند، شده بود.
مدیرکل منابع طبیعی کردستان در این رابطه به خبرنگار ایرنا، گفت: ما مخالفت کردیم و این اصلا امکان ندارد و قانون اجازه واگذاری جنگل ها را نمی دهد.
پیمان باباپیری با بیان اینکه روز اول جلسه نتیجه ای در بر نداشت و بسیاری از موارد خلاف ضوابط بود، افزود: سازمان جنگل ها نیز این پیشنهادات را رد کرد.
وی در رابطه با پیشنهادات خود منابع طبیعی در این جلسه گفت: می توان در مناطق جنگلی که لکه هایی خالی از درخت وجود دارد گونه های جنگلی مثمر کاشته شود.
وی ادامه داد: گونه هایی بومی زاگرس همچون زالزالک، زرشک و فندق را می توان در این زمین ها کاشت.
باباپیری تاکید کرد: زمین ها به صورت حفاظتی و نه به صورت تملیکی در اختیار بهره برداران محلی قرار گیرد تا به صورت مشارکتی اقدام به این کار کنند.
مدیرکل منابع طبیعی در مورد مشکلاتی همچون آبیاری که بعدها ممکن است برای مناطق جنگلی ایجاد کند هم گفت: می توان از مواد سوپرجاذب برای جذب بیشتر رطوبت در خاک استفاده کرد و در مناطقی که امکان عبور و مرور هست از طریق تانکر و تراکتور درختان را آبیاری کرد.
وی تایید کرد که این درختکاری ها در سه سال اول نیاز به آب دارند. بنابراین تامین آب، جابجایی منابع آبی و ورود ماشین آلاتی همچون تراکتور به میان جنگل خود می تواند تهدیداتی باشد.
با اینکه مدیرکل منابع طبیعی از امضا نشدن صورتجلسه می گوید، مدیر امور باغبانی سازمان جهاد کشاورزی کردستان که در آن نشست در سازمان جنگل ها حضور داشته است به ایرنا گفت: صورتجلسه را وزارت جهاد کشاورزی نوشت و به سازمان هم در کردستان ارسال کرد.
مهندس پورحبیبی افزود: در آن نشست به نتیجه ای نرسیدیم و قرار شد که سازمان جنگل ها و مراتع این پیشنهادات را بررسی کند و نتیجه را به ما بگویند.
یک فعال محیط زیست در این رابطه به خبرنگار ایرنا، گفت: منابع طبیعی برحسب وظیفه باید در هر منطقه ای که جنگل آسیب دیده است و درختان آن از بین رفته اند با کاشت درختان همان منطقه به احیای جنگل بپردازد.
باربد صفایی افزود: چنین تصمیم گیری هایی و کاشت درختان مثمر به جای همان درختانی که قبل از تخریب در منطقه وجود داشته است، شانه خالی کردن از وظیفه اصلی توسط منابع طبیعی است.
وی تاکید کرد: واگذاری عرصه های جنگلی سوخته به هر شکلی که باشد وسوسه انگیز است و موجب تشویق دیگران به آتش زدن جنگل ها می شود.
وی ادامه داد: اگر درختی قطع شود یا با تراکتور زمین هایی صاف شود، ارگان های مرتبط سراغ فرد خاطی می روند اما اگر آتش در جنگل بیافتد یافتن خاطی بسیار دشوار است.
وی گفت: حتی اگر آتش سوزی به هر شکلی هم روی بدهد، تلاش برای خاموش کردن آن کاهش می یابد.
وی با یادآوری اکوسیستم پیچیده جنگل به همراه حیوانات و جانواران مختلف موجود در آن، اظهار کرد: نمی توان عرصه های مصنوعی همچون باغ را با اکوسیستم جنگل جایگزین کرد و انتظار کارکردهای جنگل را داشت.
به گفته صفایی باغ شامل درخت هایی می شود که با فاصله حداقل سه متر از یکدیگر کاشته شده اند و آن تنیدگی جنگلی را ندارد.
وی افزود: از سوی دیگر حضور مستمر انسان ها در باغ، دیگر جانوران را از آن محیط دور می کند و به شکل دیگری اکوسیستم و نظم جنگل را برهم می زند.
وی تهدید منابع آب در شرایط کم آبی کنونی، خانه سازی و جاده سازی را برخی از تخریب هایی دانست که با عملی شدن چنین طرح هایی دامن گیر جنگل هایی می شوند که هم اکنون با آتش سوزی های مکرر زخمی شده است.
غایب بزرگ نشستی که در رابطه با این طرح در آن صحبت و همفکری شد سازمان محیط زیست بود. عدم دعوت از این سازمان در چنین نشستی جای سوال دارد و این پرسش را به ذهن می رساند که آیا دستگاه های مرتبط پیشاپیش می دانستند که پاسخ سازمان حفاظت از محیط زیست به این تصمیم منفی است.
انتظار می رود در شرایطی که میزان آتش سوزی ها افزایش یافته است سازمان های مرتبط به جای چنین طرح هایی، این همکاری و گردهمایی ها را برای یافتن راه هایی به منظور کاهش و تخریب جنگل ها و منابع طبیعی در پیش بگیرند. ک/4
6108 / 1539
گزارش: امید بهمنی