الگوی کاشت درخت و چمن در پایتخت

در پی چاپ گزارشی با عنوان درختکاری را جایگزین چمن کنید (نوشته هرمز دیارکیان‌مهر) سازمان بوستان‌ها و فضای سبز شهر تهران ضمن تقدیر از توجه و پیگیری شهروندان به موضوع فضای سبز و محیط‌زیست در تکمیل این بحث مطلبی را به روزنامه ایران ارسال کرده که در زیر می‌خوانید:

1- از اینکه شهروندان عزیز، علاقه‌مندان و صاحبنظران و نیز جراید به موضوعات مختلف شهری از جمله فضای سبز توجه ویژه‌ای معطوف می‌دارند و نظرات و پیشنهادهای خود را ارائه می‌دهند، جای سپاس و تشکر فراوان است. سازمان بوستان‌ها و فضای سبز شهر تهران با استقبال از این موارد همیشه قدردان و سپاسگزار این سرمایه اجتماعی است و امید دارد که حتی‌الامکان در راستای توسعه و پیشرفت برنامه‌ها از آنها استفاده کند.

2- در مورد نکات مطروحه توسط جناب آقای هرمز دیارکیان مهر نیز توجه به نکات زیر ضروری است:
الف) درباره اینکه تهران به چه نوع درختانی نیازمند است به طور کلی اولویت با کاشت درختانی است که با توجه به معیارهای اکولوژیک و متناسب با ویژگی‌های ادافیکی(عوامل وابسته به خاک)، وضعیت آب، خاک و شرایط آب و هوایی تهران باشد. بدیهی است اولویت‌ بعدی در انتخاب این درختان برای کاشت در فضاهای سبز و بوستان‌های شهری رعایت معیارهایی نظیر زیبایی شناختی، تنوع رنگ، حساسیت‌زا نبودن، پایداری، تجانس در ترکیب رنگ‌ها و... می‌باشد. بنابراین در انتخاب گونه توجه به کاربری عرصه از اهمیت زیادی برخوردار است. از جمله درختان کاشته شده در کمربندهای سبز با آنچه که در رفیوژها، فضای سبز خطی، بوستان‌های جنگلی، عرصه‌های درختکاری شده در اراضی شیب‌دار، مناطق درختکاری شده در دو طرف اتوبان‌ها و... دارای تفاوت‌های اساسی هستند و در هر کدام براساس طرح و برنامه‌ ویژه‌ای اقدام می‌گردد.

براساس برنامه پنجساله دوم شهرداری تهران (بند ج، ماده 21) توسعه فضای سبز شهری با تأکید بر استفاده از گیاهان بومی، کم نیاز به آب و مواد غذایی، سازگار با شرایط آب و هوای مناطق مختلف شهر تهران و مقاوم در مقابل آلودگی‌های زیست‌محیطی با هدف افزایش کیفیت و کاهش هزینه‌های نگهداری فضاهای سبز شهری انجام گرفته و افزایش احجام سبز شهری با اولویت استفاده از درخت و درختچه در مقایسه با سطوح سبز از قبیل چمنکاری در دستور کار سازمان‌ بوستان‌ها و فضای سبز شهر تهران می‌باشد و در این راستا تحقیقات جامعی توسط مراجع پژوهشی و دانشگاهی درباره پایداری درختان نسبت به تغییر شرایط اقلیمی و نیز مقاومت در برابر افزایش آلودگی‌های هوا صورت گرفته و پیرو آن آیین‌نامه‌ای با عنوان «الزامات اجرایی استفاده از گیاهان بومی و سازگار با شهر تهران به انضمام لیست گیاهان مربوطه» تهیه و مراحل تصویب خود را طی می‌‌نماید.

ب) در ترکیب پوشش گیاهی در فضای سبز شهرها طیف وسیعی از درختان، درختچه‌ها و بوته‌ها، گیاهان فصلی و حتی گیاهان پوششی کاشته می‌شوند. طبیعتاً در اقلیمی مانند تهران که دارای چهار فصل کامل است درختان پهن برگ در پاییز و زمستان عموماً فاقد برگ هستند و تنها گیاهان همیشه سبز هستند که در ترکیب با درختان خزان کننده منظره شهر را دلپذیر می‌سازند. از جمله درختان همیشه سبز، سوزنی برگان هستند که کاشت آنها به علت افزایش اسیدیته خاک بستر زیرین خود و ایجاد محدودیت برای رشد و توسعه پوشش گیاهی مجاور خود در سال‌های اخیر محدود شده است. به همین جهت در رویکرد جدید سازمان بوستان‌ها و فضای سبز تأکید بر آن است که حتی‌الامکان از کاشت گسترده درختان سوزنی برگ در فضای سبز درون شهری خودداری گردیده و بدیهی است که اولویت کاشت درختان به دلیل محدودیت‌های منابع آبی و نابسامانی‌های اقلیمی حتی‌الامکان استفاده از گیاهان مقاوم بومی و سازگار با شرایط جدید محیط شهری است.

ج) در مورد سطح چمنکاری، این امر سالهاست که در دستور کار سازمان قرار داشته و طی سال‌های اخیر با توجه به محدودیت منابع آبی طی ابلاغ دستورالعمل‌های لازم به مناطق بیست و دوگانه از توسعه چمنکاری‌ها به شدت جلوگیری شده و چمن‌های موجود می‌بایست به مرور با گیاهان پوششی با نیاز آبی کم جایگزین گردند. شایان ذکر است که هم‌اکنون سطوح چمن محدود به نقاط کانونی نظیر بخش‌هایی از بوستان‌ها، میادین اصلی، مبادی ورودی و خروجی و... می‌باشد که به‌عنوان پس‌زمینه‌ای برای کاشت درختان و درختچه‌ها و ایجاد منظر چشم‌نواز برای شهروندان استفاده شده‌اند و مساحت آن در مقایسه با سطوح کاشت سایر گونه‌های گیاهی بسیار محدود است و اقدامات تغییر الگوی کاشت چمن با جایگزینی و کاشت گیاهان پوششی همیشه سبز با نیاز آبی کم (از قبیل لیزوماکیا، فرانکی‌نیا، آجوگا، انواعی از سدوم، دایکوندرا و...) در دست اجرا است.
د - آنچه که استاد محترم در مقاله فوق‌الذکر در زمینه بوستان گفت‌و‌گو اظهار داشتند و از جمله اینکه (به جای گلکاری، باغچه‌های آنها رها شده‌اند یا در این بوستان کسی به باغبانی آشنا نیست و یا نابسامانی‌های دیگر و عدم رعایت اصول آبیاری) احتمالاً ناشی از قضاوت مقطعی در یک بازدید کوتاه‌مدت از بوستان مذکور است. در فصول مختلف سال انواع گل‌های فصلی و گیاهان پیازی در باغچه‌های موجود در سطح بوستان کاشته می‌شوند و به علت وسعت بوستان در فاصله تعویض گل‌های فصلی برخی از باغچه‌ها مدت‌زمان کوتاهی بدون پوشش می‌مانند، چنانچه هم‌اکنون نیز در کلیه باغچه‌های موجود گل‌های داوودی رنگارنگ کاشته شده است.

ه‍ - با توجه به تغییرات آب و هوایی شهر تهران و کاهش میزان بارندگی در فصل پاییز، گیاهان فضای سبز در این فصل نیز به آبیاری نیاز دارند.
و - در زمینه زمان مناسب کاشت درختان در سطح شهر و کمربند سبز پیرامون آن به آگاهی می‌رساند که عملیات درختکاری از دی‌ماه هر سال آغاز و روز 15 اسفند ماه (روز درختکاری) مراسم نمادین افتتاح پروژه‌های توسعه کمربند سبز برگزار می‌گردد. چنانچه امسال نیز هزار هکتار جنگلکاری در قالب طرح توسعه کمربند سبز پیرامون شهر تهران در دست اجراست و تا اسفند ماه مساحت این کمربند سبز به 40132 هکتار خواهد رسید.
در پایان تأکید می‌شود که خوشبختانه جلسات شورای راهبردی پژوهشی و نیز جلسات اتاق فکر سازمان بوستان‌ها به صورت هفتگی در این بوستان تشکیل می‌گردد و در همین جا از ایشان دعوت به عمل می‌آید تا با قرار قبلی در یکی از جلسات شرکت کرده و با طرح مسائل مورد علاقه خود، اطلاعات بیشتری در مورد نحوه فعالیت‌های سازمان بوستان‌ها و چگونگی مدیریت بوستان گفت‌و‌گو کسب کنند.

منبع:سلامت نیوز

خشکسالی در ایران و هشدارهایی که "سلامت" می‌دهد

 بی‌آبی، خشکسالی، ریزگردها و... همه و همه پدیده‌هایی است که نزدیک به یک دهه بر روی کشورمان سایه انداخته‌اند و هر روز هم نگرانی‌های جدیدی را ایجاد می‌کنند؛ نگرانی‌هایی که فقط به محیط زیستی‌ها محدود نمی‌شود، بلکه دامن بهداشت و درمان را هم می‌گیرد و ممکن است تبعات سنگینی برای سلامت مردم داشته باشد.

  نزدیک به یک دهه است که پدیده خشکسالی به طور جدی در کشورمان خودنمایی می‌کند و طبعا عوارض آن اعم از عدم دسترسی به آب شرب تمیز و کافی، تکثیر سریع‌تر باکتری‌های محیطی و ... می‌تواند سلامت مردم‌مان را تحت تاثیر جدی قرار دهد و حتی هشدار بروز و شیوع مجدد بیماری‌های واگیر و عفونی از سوی کارشناسان امر را نیز دارد. بر این اساس باید پرسید در حال حاضر وضعیت کشور در این حوزه چگونه است؟، آیا بروز خشکسالی و پدیده‌هایی چون ریزگردها می‌تواند منجر به افزایش بیماری‌های قلبی، ریوی، عفونی و... شود؟ و سوال مهم‌تر آنکه برای کنترل شرایط چه باید کرد؟.

دکتر غلامرضا معصومی، عضو هیئت بورد سلامت در بلایای وزارت بهداشت در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به چالش خشکسالی در کشور، گفت: روند پدیده خشکسالی بیش از هفت-هشت سال است که در کشور ما آغاز شده است. البته پیش از آن هم کنفرانس‌های بین‌المللی متعددی در دنیا و در حد ریاست جمهورهای کشورها، درباره تغییرات آب‌وهوایی و بویژه خشکسالی در منطقه ما برگزار شده بود.


وی با بیان اینکه ایران در منطقه‌ای قرار گرفته که از پدیده خشکسالی متاثر است، افزود: طبیعتا هر کشوری بر اساس برنامه‌ریزی‌هایش در این حوزه پیش می‌رود. برخی پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که دوره خشکسالی در ایران، دوره‌ای ۳۰ ساله است، تاکنون حدود ۱۰ سال از آن سپری شده و متاسفانه در این بازه زمانی ۱۰ ساله هم آسیب‌های زیادی به دلیل بروز خشکسالی متوجه کشورمان شده و بسیاری از منابع و ذخایرش را به نوعی از دست داده است.

معصومی با بیان اینکه اکنون ممکن است در برخی مناطق کشور به دلیل بروز خشکسالی، در زندگی روزمره هم مشکلاتی ایجاد شود، ادامه داد: این مشکلات بیشتر در قسمت‌های جنوب و جنوب شرق کشور دیده می‌شود. البته باید بدانیم که اینطور نیست که سایر مناطق کشور از این موضوع مستثنی شده باشند. هرچند که طبیعی است پدیده خشکسالی بر روی استان‌های شمالی کشور تاثیر کمتری داشته باشد، اما نسبت به گذشته وضعیت این مناطق نیز تغییر کرده‌اند و اگر شرایط کنونی آنها را با ۱۰ سال قبل‌شان مقایسه کنیم، می‌بینیم که شاید تفاوت زیادی با استانی مانند کرمان که از مناطق خشک کشور است، نداشته باشند.

"سلامت"هشدار می‌دهد

معصومی با بیان اینکه دانشگاه‌های علوم پزشکی هم از پدیده خشکسالی متاثرند، ‌ گفت: حوزه سلامت بعد از بروز پدیده‌هایی چون خشکسالی، از آن متاثر می‌شود و جز هشدارهایی که می‌دهد، سیستم خاص و پیشگیری‌کننده‌ای در دست وزارت بهداشت نیست. این درحالیست که متاسفانه عوارض پدیده خشکسالی دامن‌گیر وزارت بهداشت و حوزه سلامت نیز خواهد شد.

وی تاکید کرد: در حال حاضر شرایط کشور از نظر بروز پدیده خشکسالی به‌گونه‌ای است که باید کل بدنه دولت با تمام همت‌شان، به میدان بیایند و وارد فاز کنترلی شوند. البته بعید به نظر می‌رسد که بتوانیم به شرایط پیش از بروز پدیده خشکسالی در کشور بازگردیم.

ریزگردها و افزایش مراجعه به بیمارستان‌ها!

عضو هیئت بورد سلامت در بلایای وزارت بهداشت در پاسخ به سوالی درباره تاثیر پدیده‌هایی چون خشکسالی، ریزگردها و... در سلامت مردم، گفت: اولا باید توجه کرد که ایران خیلی شروع‌کننده و منشاء بروز ریزگردها نیست. هرچند که در قسمت‌های محدودی مانند خوزستان یا برخی مناطق جنوبی این پدیده وجود دارد. در کشور ما عمدتا مناطقی دچار ریزگرد می‌شوند که در گذشته تالاب یا آبگیر بودند و به دلیل حضور آب، خاک زیر آنها نرم بوده و اکنون متحرک است و ریزگردها را تولید می‌کند.

معصومی با بیان اینکه تاکنون مطالعه قوی در کشور در زمینه ارتباط بروز ریزگردها با افزایش بار بیماری‌های مختلف انجام نشده است، گفت: البته بحث‌هایی مطرح می‌شود مبنی بر اینکه در زمان بروز ریزگردها، مراجعه بیماران به بیمارستان‌ها و تعداد بیماران قلبی افزایش می‌یابد، اما از طرفی عوامل مخدوش‌کننده زیادی مانند ترس مردم و... در این زمینه وجود دارد که نمی‌توانیم قاطعانه بگوییم علت این مراجعات صرفا پدیده‌هایی چون ریزگردها بوده است. بر این اساس آمارها و گزارشات بسیاری از بیمارستان‌ها نشان می‌دهد که در این شرایط بیماری افزایش پیدا نکرده است، اما شخص فکر می‌کند به دلیل آلودگی، تنگی نفس گرفته است. درحالیکه قسمتی از این مشکل ناشی از استرس است.

وی با بیان اینکه انجام چنین مطالعاتی در زمینه ارتباط بروز بیماری‌ها با پدیده‌هایی چون خشکسالی و ریزگردها، نه‌تنها در ایران، بلکه در دنیا نیازمند مطالعه‌ای طولانی و آینده‌نگر است، گفت: اگر ۱۰ سال قبل که پدیده ریزگردها در کشورمان مطرح شد، یک مطالعه آینده‌نگر را آغاز می‌کردیم، در حال حاضر به نتایج خوبی رسیده بودیم، اما متاسفانه مطالعات ما به صورت مقطعی بوده و از نظر علمی نمی‌توان به آن استناد کرد.

تغییر اقلیم و بروز بیماری‌های عفونی

عضو هیئت بورد سلامت در بلایای وزارت بهداشت با بیان اینکه البته مساله قطعی این است که ما با پدیده تغییر اقلیم مواجهیم، اظهار کرد: این تغییر مشخصا بر روی زندگی روزمره مردم و افزایش بار بیماری‌ها و عمدتا بیماری‌های عفونی تاثیر خواهد داشت. زیرا با تغییر اقلیم، مایعی را از دست می‌دهیم که زندگی بشر به آن وابسته است و منطقی است که متعاقب این موضوع بیماری‌هایمان هم افزایش پیدا خواهد کرد. البته علم روز دنیا به راه‌های زیادی برای تامین آب شرب فکر کرده است و اتفاقات خوبی در دنیا افتاده است. گرفتن آب از رطوبت هوا و از فاضلاب از جمله راهکارهایی است که در دنیا در حال تحقیق و بررسی آن هستند و نتایج خوبی از بررسی‌های اولیه آن بدست آمده است. به طوریکه شاید بتوانیم امیدوار باشیم که اوضاع بهبود یابد.

معصومی تاکید کرد: در زمینه بروز خشکسالی و تبعات آن اکنون کشور ما به جایی رسیده که دیگر یک ارگان مسئول برای کنترل این موضوع وجود ندارد، بلکه کل کشور و دولت باید با همه توان‌شان جلو بیایند و در راستای بهبود وضعیت اقدام کنند؛ چراکه این پدیده در زندگی مردم تاثیراتش را نشان می‌دهد. در حال حاضر در بسیاری از روستاهای مرکزی ما کشاورزان آبی برای کشت و زرع ندارند و واقعا دچار مشکلات زیادی شده‌اند. به دنبال این موضوع ممکن است بیماری‌های قلبی، کلیوی و ... ایجاد شود. بنابراین برای پیشگیری از این پیامدها به یک حرکت تمام قد کشوری نیازمندیم و تمام ظرفیت‌های کشور و همه ارگان‌های آموزشی اعم از صداو سیما، مدارس و... باید به کار گرفته شوند.

بهداشت و درمان پاسخگو نیست، اگر...

وی با تاکید بر انجام اقداماتی مانند مدیریت مصرف آب به طور جدی و در همه حوزه‌های مصرفی، گفت: باید بدانیم که عدم توجه به این مسائل می‌تواند به بروز انواع بیماری‌ها و افزایش هزینه‌های بهداشت و درمان منجر شود. به عنوان مثال وقتی که به دلیل عدم استفاده از آب تمیز، سیستم دفع به خوبی کار نکند و بدن ضعیف شود، قطعا شاهد بروز و افزایش بیماری‌های و افزایش هزینه‌های بهداشت و درمان خواهیم بود. این موضوع مساله‌ای ثابت شده و علمی است و در صورت بروز چنین اتفاقی، سیستم بهداشت و درمان ما ظرفیت پرداخت چنین هزینه‌هایی را ندارد.

سلامت نیوز

تجزیه سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری با چراغ خاموش

 

 اسدالله افلاکی:
وزیر جهادکشاورزی طی حکمی مجری طرح ملی آبخیزداری و مجری مقابله با بیابانزایی و مقابله با گرد‌وغبار را منصوب کرد.

این دو انتصاب از آن رو درخور تامل است که محمود حجتی در تصمیمی دور از انتظار فعالیت‌های آبخیزداری و مقابله با گردوغبار را که جزو وظایف لاینفک سازمان جنگل‌ها، مراتع وآبخیزداری کشور است از این سازمان منفک و به وزارت جهادکشاورزی منتقل کرد تا بدین‌ترتیب بخش عمده اعتبارات این سازمان رو به اضمحلال را به این وزارتخانه اختصاص دهد. اکنون دیگر سازمان جنگل‌ها، مراتع وآبخیزداری از آبخیزداری که وظیفه قانونی این سازمان بود تنها عنوان آبخیزداری را یدک می‌کشد.

حذف آبخیزداری از وظایف سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور که از چند‌ماه پیش در برخی محافل منابع طبیعی زمزمه می‌شد سرانجام در جلسه 2آبان‌ماه وزیر جهادکشاورزی با مدیران ارشد سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری که در محل وزارتخانه برگزار شد و مدیران کل منابع طبیعی سراسر کشور نیز درآن حضور داشتند از سوی محمود حجتی اعلام شد. وزیر جهادکشاورزی در همان جلسه از تعیین مجری طرح ملی آبخیزداری و مجری مقابله با بیابانزایی خبر داد. در پی این تصمیم و پس از آنکه حکم مجری طرح ملی آبخیزداری با توشیح این وزیر رسانه‌ای شد شماری از مدیران و کارشناسان میانی سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری در تماس‌های متعدد با گروه زیست‌بوم همشهری خواستار اطلاع‌رسانی در این زمینه شدند. آنها با اعلام اینکه این تصمیم مغایر با منافع ملی و مصالح منابع طبیعی است خواستار لغو این طرح شدند.

• تجزیه سازمانی با 90سال قدمت

دکتر هادی کیادلیری، رئیس دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی واحد علوم و تحقیقات در گفت‌وگو با همشهری با اعلام اینکه این تصمیم وزیر جهادکشاورزی جز تضعیف و تجزیه سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور ثمر دیگری ندارد، گفت: از نمایندگان مجلس به‌ویژه نمایندگان کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس انتظار می‌رود با پیگیری این موضوع مانع بروز فاجعه در منابع طبیعی کشور شوند.

این عضو هیأت علمی، تصمیم حجتی مبنی بر منفک کردن وظایف جدانشدنی آبخیزداری و مقابله با گردوغبار از سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور را حرکتی خطرناک برای منابع طبیعی کشور عنوان کرد و گفت: اجرای این تصمیم استقلال سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری را از بین می‌برد و زمینه تجزیه و فروپاشی این سازمان را فراهم می‌کند. به گفته وی، حجتی با اجرای این تصمیم در حالی 90درصد بودجه سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری را به وزارت جهادکشاورزی منتقل می‌کند که این سازمان بیش از هر زمان دیگری برای مقابله با انواع بحران‌هایی که دامنگیر منابع طبیعی کشور به‌ویژه جنگل‌ها و مراتع شده نیازمند افزایش اعتبار است. او می‌گوید: سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری بنا به وظیفه حاکمیتی خود متولی صیانت از 135میلیون هکتار از اراضی ملی و طبیعی کشور است و براثر ضعف ساختار این سازمان و نبود اعتبارات، هر روز آفتی جدید دامنگیر رویشگاه‌های جنگلی می‌شود علاوه براین، حذف اعتبارات این سازمان به زمین‌خواری، جنگل‌تراشی و تجاوز به عرصه‌های ملی و طبیعی در سراسر کشور دامن می‌زند.

• تصمیمی فاقد توجیه فنی وکارشناسی

وی که ریاست علمی جنگلبانی ایران را نیز برعهده دارد، افزود: وزیر جهادکشاورزی در حالی با منفک کردن بخش آبخیزداری و گردوغبار، سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری را با چالش‌های جدی مواجه می‌کند که اتحادیه انجمن‌های منابع طبیعی ومحیط‌زیست ایران که بزرگ‌ترین و درعین حال معتبرترین نهاد غیردولتی در حوزه منابع طبیعی کشور است 23مهرماه امسال با هدف رفع معضلات سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور، همایش ملی «بررسی ساختار تشکیلاتی مدیریت منابع طبیعی و محیط‌زیست ایران» را با حضور صاحب‌نظران، استادان دانشگاه و چهره‌های شاخص منابع طبیعی برگزار کرد و طی آن نسبت به وضعیت بحرانی منابع طبیعی و محیط‌زیست کشور هشدار داد.

به گفته کیادلیری، بزرگ‌ترین مطالبه این همایش ملی، در شرایطی که کشور با انواع بحران‌ها و معضلات محیط‌زیستی مواجه است تقویت سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور و ارتقای جایگاه این سازمان در ساختار تشکیلاتی کشور بود، اما وزیر جهادکشاورزی کمتر از 10روز پس از برگزاری این همایش و برخلاف انتظار همه متخصصان و صاحب‌نظران با جدا کردن بخش آبخیزداری و گردو‌غبار که جزو وظایف لاینفک این سازمان است بزرگ‌ترین ضربه را به ساختار این سازمان وارد کرد. نکته در خور تامل آنکه مدیران ارشد سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری که انتظار می‌رفت با تذکر و انتقاد خسارات جبران‌ناپذیر این طرح را به وزیر کشاورزی گوشزد کنند در مقابل این تصمیم سکوت اختیار کردند.

رئیس دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی با وارد دانستن ایرادات فنی و کارشناسی به این تصمیم وزیر جهادکشاورزی خاطرنشان کرد: وزیر جهادکشاورزی در شرایطی بودجه سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور را به وزارت جهادکشاورزی منتقل کرده است که این سازمان در بدترین شرایط از نظر اعتبار قرار دارد. نکته در خور تامل اینکه وزیر از یک سو، حدود 90درصد بودجه سازمان جنگل‌ها را از این سازمان گرفته و ازسوی دیگر مجری طرح آبخیزداری را خود انتخاب کرده است که این برخلاف وظایف تعریف شده برای سازمان جنگل‌هاست. چطور ممکن است که وظیفه تعریف شده‌ای را که قانون برای سازمان جنگل‌ها تعیین کرده ازاین سازمان سلب کرد؟

کیادلیری با تأکید براینکه خساراتی که از جداسازی وظیفه آبخیزداری و مقابله با گردوغبار برسازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور وارد می‌شود در طول 90سالی که از عمر این سازمان می‌گذرد بی‌سابقه است، گفت: متخصصان و صاحب‌نظران دلسوز منابع طبیعی مدت‌هاست نسبت به تضعیف سازمان جنگل‌ها هشدار می‌دهند و برهمین اساس خواستار تشکیل وزارت منابع طبیعی هستند تا تصمیماتی از این دست که هیچ توجیه فنی و کارشناسی ندارد، منابع طبیعی کشور را بیش از این دچار چالش نکند.

منبع:همشهری

احیای دریاچه ارومیه نیازمند کاهش برداشت ۵۰ درصدی آب

مسعود تجریشی در خصوص کاهش طراز دریاچه ارومیه، گفت: امسال نسبت به سال گذشته طراز دریاچه ارومیه ۲۳ سانت کاهش پیدا کرده است، اما درمقایسه با دوسال گذشته طراز بالاتر است؛ اما دراین خصوص مشکلاتی وجود دارد، مبنی براینکه می توان طراز آب دریاچه در اردیبهشت ماه را به دلیل وجود بارش باران اعلام کرد، یا اینکه می توان طراز آبان ماه را اعلام کرد که طراز آب پایین تر است؛ ضمن اینکه می توان طراز را سال به سال مقایسه یا روند را مورد بررسی قرار داد.

وی افزود: به لحاظ روند قرار بود افت دریاچه ارومیه تثبیت شود، تثبیت به این مفهوم که باید در طی ۲۰ سال منتهی به سال ۹۳ سالانه ۴۰ سانت طراز آب ارومیه کاهش پیدا می کرد؛ یعنی اگر همان روند ادامه پیدا می کرد در سال جاری باید از میزان طراز فعلی ۲۰ سانت هم کاهش داشتیم، اما ما درمرحله اول تثبیت شرایط موجود را اجرایی کردیم.

معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت از محیط زیست، تاکید کرد: در سال جاری اتفاقی بسیار نادر رخ داد، به عنوان مثال به لحاظ بارش در طی ۵۰ سال اخیر امسال سومین سال به لحاظ کمترین بارش بود؛ به عبارتی در طی ۳۰۰ هزار سال عمر این دریاچه توانستیم میزان بارش ها را براساس رسوبات بدست آوریم، بنابراین کمترین بارش به میزان ۱۸۰ میلی متر بوده است؛ ضمن اینکه سال گذشته ۲۰۰ میلی متر بارندگی داشتیم، همچنین میانگین بارش حوزه آبریز دریاچه ارومیه ۳۸۵ میلی متر بوده است.

تجریشی با بیان اینکه دما درمقایسه با سالیان گذشته افزایش و بارش ها کاهش پیدا کرده است،گفت: البته با افزایش دما تبخیر نیز بیشتر شده و نیاز به گیاه نیز افزایش پیدا کرده است، در شرایطی که به این عوامل توجه کنیم، مشخص می شود که چرا طراز دریاچه ارومیه نسبت به سال گذشته کاهش پیدا کرده که علت آن موارد گفته شده است؛ ضمن اینکه در دریاچه ارومیه نوسات اقلیمی به صورت جدی خواهد بود، بنابراین باید مصرف آب کاهش پیدا کند.

وی با اشاره به اینکه مجلس، دولت و وزارت جهاد کشاورزی باید کمبود آب را جدی بگیرند، افزود: باید مصرف آب دربخش کشاورزی کاهش پیدا کند، البته کاهش مصرف آب دارای تبعات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی است، بنابراین در علت کاهش طراز آب دریاچه ارومیه دلایل روشن بوده و نباید به دنبال مقصر بود؛ به طورحتم همه باید تصمیم بگیرند که اگر به دنبال احیاء دریاچه ارومیه و دیگر تالاب ها هستیم، باید سهم برداشت از منابع آب حداقل ۴۰ تا ۵۰ درصد کاهش پیدا کند.

معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت از محیط زیست، با بیان اینکه مسئله محیط زیست و آب ارتباط پیچیده ای باهم دارند، بیان کرد: افراد دارای منافع در مصرف آب بالا باید میزان آب مصرفی را کاهش دهند.

منبع:ایانا

چه میزان آب برای آبیاری زمین های کشاورزی مصرف می شود؟/ تنظیم نقشه های آبیاری و میزان استفاده از آب در کشاورزی به مدت ۱۸ سال با کمک گوگل ارث

آبیاری برای کشاورزی، بزرگ ترین استفاده کنندگان از آب تازه در سراسر جهان کشاورزان هستند که از آب برای آبیاری مزارع خود استفاده می کنند. اما ثبت و نقشه دقیق اینکه چه زمانی و کجا آب توسط کشاورزان به کار می رود، سخت می توان مکان یابی کرد. اکنون تیمی از پژوهشگران کشف کرده اند که چگونه آبی که در کشاورزی استفاده می شود، مسیریابی کنیم.

به گزارش  سایت "ساینس دیلی"، در مقاله ای که در مجله مقالات پژوهشی ژئوفیزیک منتشر شده است، این پژوهشگران جزئیات استفاده خود از تصاویر ماهواره ای برای تولید نقشه ی سالانه ی آبیاری را توضیح داده اند. دانشمندان می گویند این یافته ها به کشاورزان، مدیران منابع آبی و سایرین کمک می کند تا از گزینه های های آبیاری مطلع شوند و تصمیمات بهتری در زمینه مدیریت آب بگیرند.

دیوید هیندمن، هیدروژئولوژیست از دانشگاه میشیگان و محقق اصلی این پروژه می گوید: "ما می خواهیم بدانیم که فعالیت های انسانی چگونه بر محیط زیست تاثیر می گذارند". "آبیاری، بازده محصولات را تقریبا دوبرابر می کند و درآمد کشاورزان را افزایش می دهد، اما استفاده بیش از حد از آب برای آبیاری منجر به کاهش سفره آبهای زیرزمینی در سراسر جهان می شود. سوال این است که: چگونه می توانیم از آب بهترین استفاده را کنیم؟"

این مقاله نیاز به دانستن اینکه چه زمانی و کجا آبیاری اتفاق می افتد، برای مدیریت موثرتر منابع آبی، برجسته می کند.

این پروژه بر یک منطقه ی کشاورزی از نظر اقتصادی مهم در مرکز آمریکا- حوضه رودخانه ریپابلیکن- که بخش هایی از کلورادو، نبراسکا و کانزاس را در برمی گیرد وآب سطحی و زیرزمینی برای حوضه های دشت های مرتفع فراهم می کند تمرکز کردند. این تیم دریافتند که آبیاری در این منطقه بین سال های ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۶ تقریبا دوبرابر شده است.

استفاده از آب در این منطقه می تواند پیچیده باشد زیرا طبق قرارداد با منطقه، رودخانه ریپابلیکن در سال ۱۹۴۲ برای حفظ جریان نهر به کانزاس تنظیم شده است.

جیلیان دینز از دانشگاه میشیگان و نویسنده ارشد این مطالعه می گوید: " در گذشته، می دانستیم کدام مزرعه مجهز به سیستم آبیاری است، اما نمی دانستیم کدام مزارع در هر سال خاص آبیاری می شوند". "نقشه های آبیاری ما این اطلاعات را در طول ۱۸ سال فراهم کرده است و می تواند برای درک عواملی که به تصمیم گیری در مورد آبیاری مرتبط است استفاده شود".

این پژوهشگران از موتور گوگل ارث استفاده کردند، یک پلتفورم رایانش ابری که تحلیل های داده های ماهواره ای و زیست محیطی در مقیاس بزرگ را در دسترس عموم قرار می دهد تا تغییرات در آبیاری را از سالی به سال دیگر بسنجد؛ یک یافته ی مهم برای کشاورزان، مشاوردهندگان محصولات و سیاست گذاران که برای بهبود بهره وری آبیاری کار می کنند.

این دانشمندان می گویند موتور گوگل ارث یک ابزار برای محاسبه ی تصاویر ماهواره ای مورد نیاز در تعداد بالا بوده است. دینز می گوید: "این موتور به پژوهشگران امکان این را می دهد که از روش های منسجم در طول زمان برای آزمایش مناطق وسیع استفاده کنند".

آنتونی کندال، دانشیار پژوهشی دانشگاه میشیگان نیز در این پروژه که توسط بنیاد ملی علوم مشترک ((NSF، موسسه ملی غذا و کشاورزی در وزارت کشاورزی ایالات متحده (NIFA)، برنامه آب، پایداری و آب و هوا(WSC) و نوآوری های مشترکNSF-NIFA در رابطه با برنامه سیستم های غذا، انرژی و آب حمایت می شود مشارکت داشت.

تام تارگرسن، هدایتگر برنامه NSF برایWSC و INFEWS می گوید: "دانستن اینکه چه چیزی باید کاشته شود، چه مقدار زمین برای کشت لازم است و چه میزان آبیاری برای پشتیبانی از یک محصول مورد نیاز است، سال هاست که برای کشاورزان یک چالش است". "اکنون کشاورزان می توانند آینده ای را تصور کنند که در آن مدل ها، گزینه هایی برای کمک به تصمیم گیری برای بهره وری بیشتر و سودمندی محصول فراهم می کند".

مدیران برنامه در USDA-NIFA می گویند که تقاضا برای تولیدات کشاورزی احتمالا در آینده افزایش می یابد، درحالیکه ممکن است به دلیل مشکلات کیفیت آب و استفاده ی رقابت آمیز، آب برای آبیاری کاهش یابد.

جیم دوبروولسکی، هدایتگر برنامه در بخش سیستم های محیط زیستی NIFA می گوید که پژوهشگران حوضه ی رودخانه ریپابلیکن "یک قدرت محاسباتی را برای رسیدگی به داده های بزرگ از تمام صحنه های ماهواره ای در دسترس به کار بردند و نقشه های آبیاری ایجاد کردند که به توضیح تصمیمات انسان در مورد استفاده از آب برای آبیاری کمک می کند". او می گوید این نقشه ها نوید بخش توانایی برای پیش بینی استفاده از آب در آینده هستند.

مترجم: بهاران پدرام

منبع:ایانا

جنگل زدایی برای تولید روغن نخل اندونزی را گرمتر می کند/ زمین های پاک سازی شده برای کشاورزی تا ۱۰ درجه گرمتر از جنگل ها هستند

در دهه های گذشته، مناطق وسیعی از جنگل ها در سوماترای اندونزی با محصولات سودآور مثل روغن نخل و گیاهان کائوچوئی جایگزین شده اند. پژوهش جدیدی که در مجله اتحادیه زمین شناسی اروپا به نام علوم زمین شناسی منتشر شده است نشان می دهد که این تغییرات در استفاده از زمین درجه حرارت را در آن منطقه افزایش می دهد. گرمای ایجاد شده می تواند گیاهان و حیوانات را تحت تاثیر قرار دهد و بخشی از کشور را در مقابل آتش سوزی آسیب پذیر کند.

به گزارش  سایت "یوراکلرت"، روغن نخل پراستفاده ترین روغن گیاهی در جهان است که در لیست مواد سازنده بسیاری از کالاهای مصرفی ظاهر می شود، از شکلات تا صابون. اندونزی، بزرگترین تولید کننده روغن نخل در جهان، شاهد از بین رفتن نوارهای بزرگی از جنگل های بارانی و جایگزین شدن آنها با کشت روغن نخل در نرخی است که از برزیل پیشی گرفته است. در جزیره سوماترا که بیشترین میزان جنگل های بارانی را در کل اندونزی از دست داده است، تغییر در کاربری زمین به معنای از دست دادن قابل توجه تنوع حیوانی و گیاهی است. با این حال، تاثیر این تغییرات در دمای این منطقه تا امروز مورد مطالعه قرار نگرفته است.

یک تیم بین المللی از پژوهشگران به سرپرستی کلیفتون ساباجو و الکساندر کنول از دانشگاه گوتینگن آلمان مطالعه ای جدید را منتشر کرده اند که نشان می دهد گستردگی روغن نخل و سایر محصولات سودآور در سوماترا این منطقه را گرمتر کرده است. کنول، استاد زیست هواشناسی می گوید: "تغییر کاربری زمین از جنگل به محصولات سودآور مانند روغن نخل و درختان کائوچوئی فقط تنوع زیستی و کربن ذخیره شده را تحت تاثیر قرار نمی دهند بلکه اثر گرم کنندگی در سطح دارد که به تغییرات آب و هوایی اضافه می شود".

این تیم تفاوت ها در دمای سطح را در انواع مختلف پوشش های زمین مانند جنگل ها، زمین های پاک سازی شده و محصولات سودآور در سوماترا مطالعه کردند. آنها از داده های ماهواره ای که بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۵ توسط ماموریت های ماهواره زمین سنج ناسا و ابزار تابش سنج طیف سنجی با وضوح متوسط جمع آوری شده بود و همچنین داده های جمع آوری شده از سطح زمین مطالعه کردند.

آنها دریافتند که زمین های پاک سازی شده که به طور عمده برای کشاورزی استفاده شده اند، تا ۱۰ درجه گرمتر از جنگل ها بودند. ساباجو، دانشجوی دکتری و نویسنده سرپرست این مطالعه علوم زمین شناسی می گوید: "زمین پاک سازی شده مرحله ای بین جنگل و سایر انواع پوشش زمین مانند مالکین کوچک (زمین های کشاورزی خانوادگی کوچک مقیاس) یا کشت تجاری است". "ما از مشاهدات میدانی می دانیم که چشم اندازی که داریم بسیار پرتحرک است زیرا تغییر کاربری زمین پیوسته در حال انجام است بنابراین زمین های پاک سازی شده همیشه وجود دارند".

مزرعه ی درختان نخل بالغ حدود ۸ درجه و درختان نخل جوان ۶ درجه گرمتر از جنگل بود. ساباجو توضیح می دهد «مزارع درختان نخل جوان برگ های کمتر و کوچکتر و یک سایه بان باز دارند، بنابراین آب کمتری تعریق می کنند. همچنین خاک نور خورشید بیشتری دریافت می کند و سریع تر خشک می شود». مزارع درختان نخل بالغ که بیش از ۵ سال دارند، یک سایه بان نزدیک و برگ های بزرگتر و بیشتری دارند که نتیجه آن زمین خنک تر در مقایسه با مزارع جوان است.

ساباجو می گوید دمای سطح در جنگل ها کمتر از مزارع درختان نخل و زمین های پاک سازی شده است، عمدتا به دلیل "خنک کننده تبخیری"، که بسیار شبیه فرآیندی است که ما را زمانی که عرق کرده ایم خنک می کند. در جنگل تبخیر و تعرق بیشتری از آب گیاهان و خاک به اتمسفر صورت می گیرد تا در زمین پاک سازی شده یا مزارع درختان نخل جوان، به این معنا است که زمین در آن نوع پوشش، خنک تر است.

به طور کلی، میانگین دمای سطح در اواسط صبح در سوماترا بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۵، ۱،۰۵ درجه افزایش داشته است. بعضی از دلایل این گرما نتیجه تغییرات آب و هوایی است، اما برخی پیامد مستقیم تغییرات در کاربری زمین است. کنول می گوید: "ما میانگین افزایش دمای سطح زمین را در این ایالت با منطقه ای که در کل دوره با جنگل پوشیده شده بود و می توان گفت تحت کنترل بوده و تحت تاثیر مستقیم تغییر کاربری زمین قرار نگرفته مقایسه کردیم. دمای سطح زمین در مناطق جنگلی تنها ۰،۴۵ درجه افزایش داشته که نشان می دهد حداقل ۰،۶ درجه از این ۱،۰۵ درجه افزایش به دلیل تغییرات کاربری زمین بوده است".

این پژوهشگران در مطالعه خود نوشته اند:"اثرات قوی گرم شدن که ما برای این ایالت نشان دادیم می تواند به عنوان نشانه ای از تغییرات آینده در دمای سطح زمین برای سایر مناطق اندونزی که دستخوش تبدیل زمین به سمت مزارع کشت نخل های روغنی خواهند شد خدمت کند". با افزایش تقاضا برای این محصول در سراسر جهان، دولت اندونزی قصد دارد که به طور اساسی تولید نخل روغنی را در کشور گسترش دهد.

اینکه این افزایش اضافه در دما چه معنی برای این مناطق داشته است تاکنون نامشخص مانده است، اما کنول تاکید می کند که "دمای سطح زمین یک بخش مهم از خرده اقلیم است که شرایط بومی را برای گیاهان و حیوانات شکل می دهد ". در این مطالعه، آنها نوشته اند که گرمای مشاهده شده می تواند اکوسیستم را تحت تاثیر قرار دهد، هر مقدار آبی را که در طول فصول خشک در منطقه موجود است کاهش دهد و همچنین منطقه را در مقابل حریق آسیب پذیر کند.

کنول می گوید: "ما فکر می کنیم که توسعه فعلی کابری زمین در اندونزی نیازمند ارزیابی دقیق تمام جنبه های پیامدهای زیست محیطی و اجتماعی-اقتصادی است. دمای سطح زمین و خرده اقلیم باید لحاظ شوند".

مترجم: بهاران پدرام

منبع:ایانا

درختان بیشتر بزرگترین راه حل طبیعی در زمینه تغییرات آب و هوایی

با توجه به جامع ترین ارزیابی انجام شده تا به امروز، در مورد اینکه چگونه انتشار گازهای گلخانه ای می تواند کاهش یابد و با استفاده از "راه حل های طبیعی در زمینه آب و هوا" در جنگل ها، علفزارها و تلاب ها انباشته شود، مباشرت بهتر زمین می تواند نقش بزرگی در مبارزه با تغییرات آب و هوایی بازی کند؛ بیش از آنچه در گذشته تصور می شد.

به گزارش سایت "یورواکلرت"، در این مطالعه که یک بازنگری همتراز است وتوسط دانشمندانی از حفاظت از طبیعت و ۱۵ نهاد دیگر انجام شده و امروز در مجله پیشرفت های آکادمی ملی علوم منتشر شده است، قلمرو راه حل های اقلیمی وابسته به زمین را که در ارزیابی قبلی توسط هیات بین دولتی تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد انجام شده، توسعه داده و اصلاح شده است. انتظار می رود که این یافته ها، تلاش برای تضمین اینکه حفاظت، بازسازی و بهبود شیوه های مدیریت زمین در مقیاس وسیع بدست می آید، تقویت کند و در عین حال به تقاضا برای غذا و فیبر پاسخ دهد.

با احتساب محدودیت هزینه، این پژوهشگران محاسبه کرده اند که راه حل های طبیعی اقلیمی می توانند انتشار گازها را تا ۱۱،۳ بیلیون تن در هر روز تا سال ۲۰۳۰ کاهش دهند- معادل توقف سوزاندن روغن- و موجب کاهش ۳۷ درصدی انتشار گازها که برای نگه داشتن درجه حرارت جهانی زیر دو درجه سیلسیوس تا سال ۲۰۳۰ مورد نیاز است می شود. بدون احتساب محدودیت های مالی، راه حل های طبیعی اقلیمی می تواند موجب کاهش انتشار ۲۳،۸ بیلیون تن کربن دی اکسید در هر سال شود، نزدیک به یک سوم بیش از تخمین های قبلی.

مارک ترسک مدیر عامل سازمان حفاظت از طبیعت می گوید: "امروزه تاثیرات ما بر زمین دلیل انتشار یک چهارم از گازهای گلخانه ای است. شیوه ای که ما در آینده زمین را مدیریت کنیم می تواند ۳۷ درصد راه حل برای تغییرات آب و هوایی باشد. این یک پتانسیل عظیم است، بنابراین اگر ما نسبت به تغییرات آب و هوایی جدی هستیم باید نسبت به سرمایه گذاری در طبیعت و همچنین انرژی پاک و حمل و نقل پاک جدی باشیم. ما به دنبال افزایش تولید غذا و مصالح ساختمانی برای پاسخگویی به تقاضای جمعیت در حال رشد هستیم، اما ما می دانیم که این کار را باید به گونه ای انجام دهیم که در جهت حل مشکل تغییرات آب و هوایی باشد".

کریستینا فیگورز، نماینده ماموریت ۲۰۲۰ و رئیس پیشین کنوانسیون چارچوب سازمان ملل برای تغییرات آب و هوایی می گوید: "استفاده از زمین یک بخش کلیدی است که ما می توانیم هم انتشار گازها را کاهش دهیم و هم کربن را از اتمسفر جذب کنیم. این مطالعه جدید نشان می دهد که چگونه ما می توانیم به طور گسترده اقداماتی را در زمینه استفاده از زمین - در کنار افزایش اقدامات در زمینه انرژی، حمل و نقل، مالی، صنعت و زیرساختار- برای به انجام رساندن ماموریت در یک مسیر نزولی، تا سال ۲۰۲۰ افزایش دهیم. راه حل های طبیعی اقلیمی برای تضمین اینکه ما به هدف نهایی خود در زمینه دیکربنیزه کردن کامل دست یابیم حیاتی است و می تواند همزمان باعث افزایش اشتغال و محافظت از جوامع در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه شود".

بزرگترین راه حل طبیعی در زمینه تغییرات آب و هوایی: درختان بیشتر

به گفته فائو، ۳،۹ بیلیون هکتار یا ۳۰،۶ درصد از کل مناطق زمین جنگل است. این پژوهشگران دریافتند که درختان پتانسیل بزرگی برای کاهش مقرون به صرفه دی اکسید کربن دارند. به دلیل اینکه آن ها در همان حال که رشد می کنند کربن دی اکسید را جذب و آن را از اتمسفر پاک می کنند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که سه تا از بزرگترین گزینه ها برای افزایش تعداد و اندازه درختان (بازسازی جنگل، جلوگیری از ازبین رفتن جنگل و شیوه های بهتر جنگلداری) می تواند به گونه ای مقرون به صرفه ۷ بیلیون تن کربن دی اکسید را سالانه تا سال ۲۰۳۰ پاک کند؛ معادل حذف کردن ۱،۵ بیلیون ماشین گازوئیل سوز در جاده ها.

بازگرداندن جنگل ها در زمین هایی که سابقا جنگل بوده اند و جلوگیری از از دست رفتن بیشتر جنگل ها در جهان، دو تا از بزرگترین فرصت ها هستند. بخش بزرگی از موفقیت به جنگلداری و شیوه های کشاورزی بهتر، به ویژه آن هایی که میزان زمین مورد استفاده دام ها را کاهش می دهد بستگی دارد. کاهش جای دام ها زمین های زیادی را در سراسر جهان برای درختان آزاد می کند و درحالیکه امنیت غذایی را حفظ می کند می تواند بدست آید. در این میان، بهبود شیوه های جنگلداری در سراسر جنگل های کار شده و در حال کار می تواند در حالی که کربن بیشتری را ذخیره می کند، تنوع زیستی را حفظ کند و آب و هوای ما را تمیز کند و می تواند فیبر چوبی بیشتری تولید کند. این پژوهشگران دریافتند که پنج کشور برتری که جنگل ها در آنجا می توانند بیشترین میزان کاهش را داشته باشند برزیل، اندونزی، چین، روسیه و هند هستند.

نقش حیاتی کشاورزی

طبق گفته های فائو، زمین های کشاورزی ۱۱ درصد سطح زمین را گرفته اند و تغییر شیوه ای که ما بر روی آنها کشاورزی می کنیم براساس این مطالعه می تواند به گونه ای مقرون به صرفه ۲۲ درصد انتشار گازها را کاهش دهد، معادل حذف ۵۲۲ میلیون ماشین گازوئیل سوز از جاده. استفاده هوشمندانه تر از کودهای شیمیایی (مدیریت مواد غذایی زمین های زراعی)، برای مثال، بازده محصولات را بهبود می بخشد و درعین حال انتشار اکسید نیتروژن را کاهش می دهد؛ گاز گلخانه ای که ۳۰۰ مرتبه از کربن دی اکسید نیرومند تر است. مداخله های موثر تر دیگر شامل کاشت درختان در میان زمین های زراعی و بهبود مدیریت دام ها است.

دکتر ابراهیم مایاکی، نخست وزیر سابق نیجریه و مدیر عامل شرکت NEPAD (مشارکت جدید برای توسعه آفریقا) می گوید:"از زمان کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد در ۲۰۱۵ در پاریس، نقش عمده کشاورزی و جنگلداری در مبارزه با تغییرات آب و هوایی به وضوح شناخته شده است. از آنجاییکه کشورهای توسعه یافته تاکید بیشتری بر کاهش گذاشته اند، کشورهای در حال توسعه تلاش می کنند کشاورزی خود را با تغییرات جهانی سازگار کنند. این مطالعه جدید اهمیت طبیعت و به ویژه درختان و خاک را به عنوان حمایت از جداسازی کربن از طریق چرخه گیاهان بر مبنای فتوسنتز برجسته می کند. ترویج جداسازی کربن در خاک، با شیوه های کشاورزی و جنگلداری سازگار شده، می تواند منجر به راه حل های برد- برد در کاهش، انطباق و افزایش امنیت غذایی شود. این ها اهداف سه گانه «۴ به ازای ۱۰۰» طرح ابداعی است که در حال حاضر توسط ۲۵۰ کشور، سازمان و موسسه حمایت می شود. ما می دانیم چه باید بکنیم و اکنون زمان عمل است".

پائول پولمن مدیر عامل UNilever می گوید: "تغییرات آب و هوایی، تولید غذاهای اصلی مانند ذرت، گندم، برنج و سویا را به میزان یک چهارم تهدید می کند، اما جمعیت جهانی ۹ بیلیونی تا سال ۲۰۵۰ به ۵۰ درصد غذای بیشتر نیاز دارند. خوشبختانه، این پژوهش نشان می دهد که ما یک فرصت بزرگ برای تغییر سیستم های غذای خود و استفاده از زمین داریم که آنها را در قلب توافقنامه پاریس در مورد تغییرات اقلیمی و اهداف توسعه پایدار قرار داده ایم".

نشست کربن در سواحل

تالاب ها گستردگی کمتری نسبت به زمین های کشاورزی و جنگل دارند، ۰،۹-۰،۷ بیلیون هکتار یا ۶-۴ درصد از زمین های سطح زمین را پوشش می دهند، اما آنها بیشترین میزان کربن در هر جریب را در خود نگه می دارند و ۱۴ درصد از پتانسیل راه حل طبیعی مقرون صرفه برای تغییرات آب و هوایی را تامین می کنند. اجتناب از تخلیه و تبدیل تالاب ها بزرگترین این فرصت هاست. تخمین زده می شود که تالاب ها یک چهارم کربن ذخیره شده توسط خاک در جهان را در خود نگه می دارند، با این حال حدود ۷۸۰۰۰۰ هکتار هرساله از دست می رود، به ویژه برای کشت روغن نخل. این پژوهشگران دریافتند که محافظت از آنها می تواند ذخیره ۶۷۸ میلیون تن انتشار کربن به ازای هر سال تا سال ۲۰۳۰ تضمین کند- قابل مقایسه با حذف ۱۴۵ میلیون ماشین از خیابان ها.

دکتر ویلیام شلزینگر، استاد بازنشسته زیست گیاه شناسی و رئیس سابق موسسه مطالعات اکوسیستم کری می گوید: "این مطالعه اولین تلاش برای تخمین سیستماتیک میزان کربنی است که می تواند توسط اقدامات مختلفی در جنگلداری و کشاورزی و با حفاظت از زمین های طبیعی که کربن را بسیار موثر در خود ذخیره می کنند از اتمسفر جداسازی شود. این نتایج بسیار انگیزگر هستند: اول، به دلیل عظمت پتانسیل جداسازی کربن از طبیعت و دوم به دلیل اینکه ما در ادامه ی حذف سریع انتشار گازهای سوخت های فسیلی برای مبارزه با تغییرات اقلیمی، به راه حل های طبیعی در مورد تغییرات اقلیمی نیاز داریم".

گسترش اقدامات بخش عمومی و خصوصی در مورد زمین

درحالیکه این مطالعه پتانسیل راه حل های طبیعی در مورد تغییرات آب و هوایی را به عنوان راه حل اصلی برای تغییرات اقلیمی برجسته می کند، انرژی های تجدید پذیر، بهره وری انرژی و حمل و نقل پاک همه باهم، ۳۰ مرتبه بیشتر سرمایه گذاری دریافت می کنند.

جاستین آدامز، مدیر عامل زمین های جهانی، حفظت از طبیعت می گوید: "فقط ۳۸ کشور از ۱۶۰ کشور اهداف مشخصی برای راه حل های طبیعی در مورد تغییرات آب و هوایی در مذاکرات آب و هوای پاریس مشخص کردند؛ حدود ۲ گیگاتون از کاهش گازهای گلخانه ای. اگر ساده تر بگویم، ما اگر می خواهیم گرمایش جهانی را تحت کنترل داشته باشیم نیاز به ۱۱ گیگاتون کاهش داریم. بهتر مدیریت کردن زمین ها دقیقا یک کلید برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی است. مطالعه PNAS به ما نشان می دهد که آنهایی که مسئول زمین ها هستند- دولت، شرکت های جنگلداری و کشاورزی، ماهیگیران و توسعه دهندگان املاک- باید بدانند که رسیدن به این هدف به اندازه دستیابی به انرژی های خورشیدی، بادی و الکترونیک مهم است".

مترجم: بهاران پدرام

منبع:ایانا

تشدید زمین‌خواری با توسعه باغات روی اراضی شیب‌دار

طرح توسعه باغ‌ها روی اراضی شیب‌دار از جمله طرح‌هایی است که وزارت جهاد کشاورزی در راستای دستیابی اهداف برنامه ششم آن را پیگیری می‌کند. اما موفقیت آمیز بودن این طرح با توجه به عدم وجود الگوی کشت محصولات کشاورزی، نبود برنامه بازاررسانی محصولات کشاورزی و نبود برنامه شفاف و مشخص برای این سیاست، به طور قطع به عاملی برای ایجاد زمین‌خواری و تبدیل مراتع کشور به باغ خواهد بود.

به تازگی بخشنامه‌ای با امضای معاونت باغبانی وزارت جهادکشاورزی، رئیس سازمان امور اراضی و رئیس سازمان جنگل‌ها به استان‌ها برای واگذاری اراضی شیب‌دار خارج از زون جنگل و مناطق حفاظتی محیط زیست به ابلاغ شد. این نامه با واکنش کارشناسان منابع طبیعی مواجه شد.

به اعتقاد کارشناسان منابع طبیعی، این طرح زمینه تغییر کاربری مراتع درجه یک کشور که نقش مهمی در تغذیه سفره‌های زیرزمینی، تامین علوفه مورد نیاز حیات وحش و دام‌های اهلی و حفظ خاک کشور دارند را کلید خواهد زد. بر اساس بندهای مختلف این نامه، امکان تشدید اعمال نظرات شخصی به جای تصمیمات متکی بر دانش و اطلاعات موجود در کشور نیز وجود دارد.

مثلا در بند ۱۴ این نامه آمده است: زمین‌هایی که به تشخیص کارگروه استانی امکان ایجاد باغ دیم وجود دارد، نیازی به استعلام از سازمان هواشناسی ندارند.

بر اساس مطالعات، برای ایجاد باغ‌های دیم به بارندگی بیش از ۳۰۰ میلیمتر نیاز دارد و عدم استعلام از سازمان هواشناسی و تصمیم‌گیری بر اساس تجربه و حس، احتمال شکست در پروژه اجرا شده را تقویت می‌کند. از آنجا که مدیران استانی عطش زیادی برای ارائه کارنامه‌های درخشان در زمینه توسعه استان و اشتغال‌زایی دارند، این احتمال وجود دارد که با تکیه بر بند ۱۴ این ابلاغیه واگذاری اراضی غیر مستعد به افراد برای ایجاد باغ افزایش یابد. در نتیجه کشاورزانی که تمام داشته‌های خود را برای احداث چنین باغی هزینه کرده‌اند تا چند سال بعد با برداشت میوه و فروش آن، عایدی داشته باشند، اگر سرمایه‌های خود را در خطر ببیند، به حفر چاه غیر مجاز برای آبیاری باغ روی آورده و به این ترتیب، منابع آب زیرزمینی بیش از گذشته در معرض خطر برداشت بی‌رویه قرار بگیرد.

در بند ۱۵ این بخشنامه به متصرفان اراضی ملی جایزه هم داده می‌شود. بر اساس این بند، بهره‌برداری از اراضی که تصرف شده و در آنها باغ ایجاد شده است، در قالب عقد قرارداد بلامانع می‌شود. به این ترتیب خطر تغییر کاربری اراضی ملی با این جایزه، بیش از گذشته تقویت شده و بیم آن می‌رود که تخریب سرزمین در ایران شدت گیرد. در بند ۱۶ این بخشنامه نیز واگذاری مراتع درجه یک برای ایجاد باغ‌های دیم مجاز اعلام می‌شود!

به اعتقاد کارشناسان منابع طبیعی بندهای مختلف این نامه با قوانین کشور مغایر است و عمل به آنها تخریب منابع آب و خاک کشور را به همراه خواهد داشت.

خوشبختانه رئیس سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری بعد از ارسال این ابلاغیه به مغایرت بندهای مختلف آن با قوانین کشور پی برده و در حال حاضر اجرای این ابلاغیه را برای بررسی بیشتر کارشناسی متوقف کرده است. اما وزارت جهاد کشاورزی قصد دارد در راستای اجرای اهداف برنامه ششم توسعه، ۵۰۰ هزار هکتار بر وسعت باغات دیم کشور اضافه کند. البته این وزارتخانه هنوز الگوی کشت برای محصولات زراعی و باغی کشور تدوین نکرده است. در زمینه بازاررسانی محصولات کشاورزی دچار مشکلات عدیده هستیم و برخی باغداران محصولات خود را امحا می‌کنند، تولید بیشتر محصولات باغی تنها مزیتی که برای کشور دارد، ارائه آمارهای رشد تولید است اما با اجرای چنین طرح‌های نپخته‌ای، معیشت باغداران بیش از گذشته دچار مخاطره خواهد کرد.

 تبدیل ۵۰۰ هزار هکتار از اراضی ملی به باغ دیم و تغییر پوشش مرتعی به باغ، بدون شک اثرات مخربی بر منابع آب و خاک کشور خواهد داشت. امیدواریم وزارت جهاد کشاورزی در ارایه راهکارها برای این بخش، به واقعیات حاکم در کشور بیش از گذشته توجه کند.

منبع:ایانا

لباس زیبای زنانه دوخته شده از برگ گیاهان جنجالی شد + تصاویر

 لازم نیست برای داشتن یک لباس خیره کننده هزینه هنگفت صرف شود، بلکه می توانید آن را خودتان مجانی با استفاده از برگ های درخت بدوزید!

 بر اساس خبری که سایت اودیتی سنترال مخابره کرده است، لباس برگ خیره کننده این چهار دانشجو حدود یک هفته تبدیل به یکی از سوژه های داغ شبکه های اجتماعی چین شده و مردم هنوز نمی توانند از صحبت در مورد آن دست بکشند. البته شاید شما نیز با دیدن این لباس که از ۶۰۰۰ برگ، مقداری نخ و کوهی از صبر دوخته شده ، نتوانید آن ها را سرزنش کنید.

 

لباس زیبای دوخته شده از برگتیم فعال در پشت این لباس منحصر به فرد، دو دختر و دو پسر هستند و از شش ماه پیش ایده این کار به آن ها خطور کرد چرا که در طول این دوره سعی در پیدا کردن یک موضوع مناسب برای پروژه سالانه ”مسابقه گونه های گیاهی و حیوانی” در دانشگاه خود بودند و دخترها مدام در مورد لباس زیبای بازیگر چینی "فن بینگ بینگ” در جشنواره فیلم کن صحبت می کردند و یکی از آن ها پیشنهاد کرد که با برگ های درخت نمونه مشابه آن را بسازند. آن ها ایده خود را با استادشان درمیان گذاشتند و گرچه او در ابتدا این کار را سخت می دانست ولی به هرحال دانشجویان شروع به این کار کردند.

 لباس دوخته شده از برگ درخت پس از تحقیق در مورد بهترین روش استفاده از درخت به عنوان پارچه، آن ها به طرح دلخواه شان برای لباس رسیده و شروع به جمع آوری برگ ها کردند. برخی از نمونه ها به سادگی در کمپ دانشگاه قابل تهیه بود، اما به برخی دیگر از گیاهان نظیر برگ ماگنولیا دسترسی نداشتند و به همین منظور به کوه تیانزو سفر کرده تا برگ های این گیاه را جمع کنند.

برای اطمینان از آن که برگ های جمع آوری شده پژمرده یا خشک نشود، آن ها حدود دو ساعت برگ ها را در محلول قلیایی و سدیم کربنات جوشاندند. با این کار به سادگی توانستند گوشت برگ را از ساقه های اسکلتی آن جدا کنند.

 

البته این کار بیشتر از آن چیزی که به نظر می رسد سخت بود و این چهار دانشجو سعی داشتند به مقدار دقیق محلول قلیایی و سدیم کربنات و زمان جوشاندن برگ ها دست پیدا کند. طی آزمون و خطاهای مکرر و راهنمایی استاد در نهایت توانستند به فرمولاسیون دقیق آن دست پیدا کنند.

این چهار دانشجوی علم و بیوتکنولوژی تنها می توانستند بعد از کلاس هایشان در آخر هفته روی این پروژه کار کنند، بنابراین انجام این پروژه چهار ماه طول کشید. اگرچه زمان زیادی محسوب می شد ولی وقتی یکی از دخترها لباس را به تن کرد تا نتیجه را نشان دهد، آن ها از نتیجه تلاش خود راضی شدند.

آن ها عکس هایی از مراحل مختلف تهیه این لباس را منتشر کردند و تقریبا بسیار فوری، تبدیل به سوژه جنجالی شبکه اجتماعی شد.

منبع:ایانا

زباله‌ها، آلوده کننده‌های هزینه‌زا

زباله‌هایی که در منابع آبی به‌ویژه در روزهای تعطیل رها می‌شوند، مشکلات زیادی برای منابع آب کشور و سیستم‌های تصفیه ایجاد می‌کند و هزینه زیادی به بخش آب کشور تحمیل می‌کنند. کارشناسان تلاش کرده‌اند با ساخت دستگاه زباله روب در داخل کشور، هزینه‌های جمع آوری زباله از منابع آبی را کاهش دهند.

 تعطیلات برای پهنه‌های آبی کشور شرایط خوبی را رقم نمی‌رند زیرا هزاران کیلو زباله توسط مردمی که به دامان طبیعت در ایام تعطیل آمده‌اند، رها می‌شود. ورود زباله به مخزن سدها به دلیل ایجاد آ‌لودگی، مشکلات زیادی را برای سدهایی که منابع تامین آب شرب هستند ایجاد می‌کند به همین دلیل همه ساله، هزینه‌های زیادی صرف جمع‌آوری زباله از مخزن سدها می‌شود.

زباله ها از آلوده کننده‌های مهم محیط زیست به خصوص آب‌های شیرین رودخانه‌ها، منابع آب زیرزمینی و دریاها به حساب می‌آیند. شیرابه زباله‌های انباشت شده در محل‌های دفن زباله، به منابع آب زیرزمینی راه یافته و این منابع را آلوده می‌کند اما زباله‌های رها شده در رودخانه‌ها، مشکلات دیگری برای سلامت انسان ایجاد خواهد کرد. جمع‌آوری و دفع صحیح زباله‌ها در مناطق شهری، روستایی و صنعتی در حفظ پاکیزگی آب‌های رودخانه‌ها و تالاب‌ها نقش مهمی دارد. مردم می‌توانند با جمع آوری پسماندهای غذایی، پلاستیک، شیشه و قوطی‌های مواد غذایی، ساحل رودخانه‌ها و دریاها را تمیز نگه داشته و به حفظ زیستگاه‌های ساحلی که در معرض نابودی قرار دارند، کمک کنند. اما متاسفانه عدم توجه به این مسئله، ایام تعطیل را برای منابع آبی کشور به ایامی پرمخاطره تبدیل کرده است. تقریبا هیچ پهنه آبی نیست که در ایام تعطیل از حمله زباله‌ها در امان باشد. پاکسازی پهنه‌های آبی از زباله به ساعت‌ها زمان نیاز دارد. ارزان‌ترین و راحت‌ترین راه برای جلوگیری از آلودگی آب‌های این است که زباله کمتری تولید کنیم و یا به‌وسیله بازیابی، مقداری از این زباله‌ها را دوباره مورد استفاده قرار دهیم. یا اینکه حداقل این زباله‌ها را درون آب رها نکنیم و در محل‌های پیش‌بینی شده برای دپوی زباله تخلیه کنیم که تبعات منفی آن کمتر باشد.

سد لتیان که یکی از نقاط گردشگر پذیر اطراف تهران است که همواره بعد از ایام تعطیل با انباشت زباله در مخزن خود روبرو است. آب مخزن این سد به مصرف شرب مردم تهران می‌رسد و مسئولان وزارت نیرو همواره چندین روز پس از تعطیلات درگیر پاکسازی مخزن این سد می‌شوند.به همین دلیل مسئولان آب منطقه‌ای تهران تلاش می‌کنند با استفاده از تکنولوژی هزینه پاکسازی مخزن سد لتیان را کاهش دهند.

خوشبختانه این تلاش‌ها به ثمر نشست و امروز با حضور تعدادی از کارشناسان شرکت سهامی آب منطقه‌ای تهران تست اولیه شناور آشغال روب طرح سیمره در محل دریاچه سد لتیان با موفقیت انجام شد. به این ترتیب، از این پس از تکنولوژی برای پاکسازی مخزن سد و جلوگیری از آلودگی آن استفاده خواهد شد.

این شناور به همت و پیگیری مدیران و کارشناسان طرح سیمره برای اولین بار در ایران با ایده از نمونه خارجی ساخته و در دریاچه سد لتیان تست اولیه شد و در فصول مختلف سال قابلیت استفاده دارد. با استفاده از این شناور، هزینه جمع‌آوری زباله از پهنه‌های آبی کاهش می‌یابد. چنین شناوری قادر است زباله‌های مختلف با وزن‌های ۲۰۰ گرم تا ۲۰ کیلوگرم را جمع‌آوری کرده و برای حمل آن‌ها به ساحل تا وزن ۵۰۰ کیلوگرم طراحی شده است.

منبع:ایانا