منابع طبیعی سقز

بیان مسائل و مشکلات منابع طبیعی و محیط زیست

منابع طبیعی سقز

بیان مسائل و مشکلات منابع طبیعی و محیط زیست

استفاده از مطالب این وبلاگ با ذکر منبع بلامانع می باشد.

پیوندهای روزانه

۱۴۹ مطلب در آبان ۱۳۹۵ ثبت شده است


 

زباله های پلاستیکی اقیانوس کفش می شوند

یکی از بزرگترین تولیدکننده های کفش ورزشی قصد دارد پلاستیک های سرگردان اقیانوس را به کفش تبدیل کند.


به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایرنا ، شرکت آدیداس به عنوان یکی از تولیدکنندگان کفش های ورزشی در همکاری با یک گروه حفاظت از محیط زیست به نام Parley for the Oceans اقدام به تولید کفش های ورزشی با استفاده از زباله های پلاستیکی اقیانوس کرده است.


به گزارش گاردین،قرار است این شرکت در آینده ای نزدیک حدود هفت هزار جفت کفش با استفاده از پلاستیک های بازیافتی اقیانوس تولید کند و این پروژه را برای تولید یک میلیون جفت کفش در سال 2017 میلادی وسعت دهد. هدف نهایی شرکت آدیداس خارج کردن پلاستیک های خام از زنجیره تامین این شرکت است.


پلاستیک لازم برای تولید هر کفش حدود 11 بطری پلاستیکی است. قسمت بالای کفش از پلی استر بازیافتی تولید شده که حدود 5 درصد از مواد اولیه را تشکیل می دهند و 95 درصد مابقی از زباله های پلاستیکی جمع آوری شده از سواحل مالدیو تولید شده است. شرکت آدیداس در نظر دارد از چند نمونه کیت ورزشی تولید شده به این روش برای باشگاه های فوتبال بایرن مونیخ و رئال مادرید استفاده کند.


بنیان گذار گروه حمایت از محیط زیست Parley for the Oceans هدف این پروژه را پاکسازی اقیانوس ها از پلاستیک بیان کرده و معتقد است جمع آوری زباله های پلاستیکی با کمک همه افراد امکان پذیر است.


زباله های پلاستیکی شناور در سطح آب ها به یک معضل محیط زیستی جدی تبدیل شده است. این زباله ها معمولا باعث ایجاد زخم و عفونت و مرگ پرندگان و موجودات دریایی می شوند؛ به علاوه پرندگان این زباله ها را با مواد غذایی اشتباه می گیرند و آنها را می بلعند. در برخی از مواد نیز پرندگان دریایی از حیواناتی تغذیه می کنند که درون معده آنان ظروف پلاستیکی قرار دارد.


بر اساس گزارشی که در ماه ژانویه منتشر شد، تا سال2050 میلادی میزان زباله های پلاستیکی موجود در حاشیه آب ها و شناور بر سطح آن، بیش از ماهی ها خواهد شد و باید اقدام جدی در زمینه جلوگیری از نشت زباله به دریاها صورت گیرد.


در حال حاضر سالانه بیش از هشت میلیون تن زباله به دریا ها و اقیانوس ها ختم می شود که معادل یک کامیون زباله در هر دقیقه است.


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ آبان ۹۵ ، ۰۷:۳۳
پیمان صاحبی


 

93درصد آب شرب کشور در بخش کشاورزی مصرف می شود

مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشور گفت: سیستم آبیاری کشور از 2500 سال پیش تاکنون تغییر چندانی نکرده و این امر موجب مصرف 93 درصد آب در بخش کشاورزی شده است.


به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایرنا،اسماعیل کهرم در همایش ملی محیط زیست و فضای سبز شهری در مشهد افزود: با توجه به جمعیت حدود 80 میلیونی کشور، فقط 3 درصد آب مصرفی در بخش شرب استفاده می شود و این نشان از الگوی نادرست مصرف ماست.


وی اظهار کرد: اگر هرچه زودتر روش استفاده از آب شرب را تغییر ندهیم و در بخش کشاورزی از تکنولوژی روز استفاده نکنیم، به زودی بحران شدید گریبان مملکت را خواهد گرفت.


وی با بیان اینکه سازمان های جنگل و مراتع و محیط زیست از مهمترین سازمان های حیاتی کشور به حساب می آیند گفت: این دو سازمان از کمبود منابع مالی و انسانی رنج می برند و توجهی به نقش آنان در کشور نمی شود.


کهرم افزود: ایران با 2 هزار و 700 کیلومتر ساحل، توان خوبی برای رونق مالی و منابع انرژی دارد و همچنین بیابان های کشور می تواند زمینه جذب گردشگر باشد که توجه مسئولان به آنها می تواند درآمد قابل توجهی به کشور وارد کند و منابع مالی حاصل از آن در راستای حفظ منابع طبیعی هزینه شود.


مدیرعامل سازمان پارک ها و فضای سبز مشهد نیز در این همایش گفت: ایجاد فضای سبز نیاز به مطالعات جامع دارد و نباید در برنامه های آن سلیقه ای برخورد شود.


احمد رضا سلامی ضمن مهم خواندن موضوع محیط زیست برای کلانشهر مشهد افزود: آثار حفظ محیط زیست در دراز مدت نمایان می شود لذا توجه مسئولان به آن اندک و بودجه های اختصاص یافته برای آن ناچیز است.


وی با بیان اینکه باید استفاده از فاضلاب تسویه شده برای آبیاری فضای سبز به صورت الگو درآید اظهار کرد: با هزینه 160 میلیارد تومان توانسته ایم بخش های بسیاری از کشف رودرا از بحران خارج کنیم.


وی همچنین با اشاره به پروژه کمربند سبز در اطراف شهر مشهد گفت: این پروژه علاوه بر افزایش سرانه فضای سبز در مشهد باعث جلوگیری از زمین خواری در آن مناطق نیز می شود.


مدیرعامل سازمان پارک ها و فضای سبز مشهد با بیان اینکه این کلانشهر دومین شهر آلوده کشور است خاطر نشان کرد: با همت و توجه مدیران شهری توانسته ایم سرانه فضای سبز مشهد را از 9 متر به 14 متر برسانیم که این امر افتخاری برای شهرداری مشهد به شمار می رود.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ آبان ۹۵ ، ۰۷:۳۲
پیمان صاحبی



به اعتقاد عضو هیات علمی دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران همان قدر که به فکر تربیت نیروی متخصص هستیم باید به مسئله اخلاق هم توجه کنیم زیرا بی‌اخلاقی عامل بروز بحران‌های محیط زیستی است.

به گزارش خبرنگار ایانا، ناصر رازقی در مراسم اختتامیه همایش ملی و نمایشگاه تخصصی مهندسی محیط زیست با اشاره به مسایل و بحران‌های مختلف محیط زیستی بیان کرد: تمام این بحران‌ها به دلیل توجه به توسعه اقتصادی رخ داده‌است. هدف توسعه تولید ثروت و افزایش رفاه عمومی است. اما باید دید در کدام یک از کشورها رفاه عمومی حاصل شده‌است.

وی ادامه داد: توسعه اقتصادی بخشی از مدار بسته‌ و پیچیده‌ای است. متاسفانه ما در ایران از بخش ساده آن فعالیت‌های توسعه را آغاز کرده‌ایم. در توسعه هدف ما تولید ثروت بوده اما از آنجا که آموزش و پرورش نتوانسته اخلاق را رشد دهد و پیش‌ نیاز توسعه فراهم نبوده، ثروت تولید شده توسط گروه محدودی به تاراج رفته و اختلاس و فسادهای مشابه شکل گرفته‌است.

رازقی که در این همایش از سوی کارکنان و دانشجویان دانشگاه تهران شایسته تقدیر شناخته شد، با تاکید بر اینکه اگر پروژه‌های توسعه‌ای با توجه به ضوابط زیست محیطی اجرا شود، نباید این همه معضل در کشورهای جهان پدید آید، عدم توجه به اصول اخلاقی را عامل ایجاد نژاد جدیدی از انسان‌ها معرفی کرد که قانون‌گریز، زیاده خواه، سودجو، گران فروش، کم فروش و دروغگو هستند.

وی اضافه کرد: این نژاد در همه جای دنیا رشد کرده و فقط به فکر پول هستند. شرایط حاصل از توجه به توسعه، امکان رشد بیشتر این نژاد را مشابه شکوفایی‌های جلبکی، فراهم کرده‌است.

این استاد دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران افزایش فقر، جهل و حتی تروریسم در جهان را ارمغان این نژاد فرصت طلب معرفی کرد.

به گفته وی با توسعه اخلاق در جامعه، قانون تقدس پیدا کرده و کسی جرات نمی‌کند خلاف آن عمل کند. اما متاسفانه در ایران در این زمینه توفیق نداشته‌ایم. آموزش اخلاق باید توسط آموزش و پرورش در مراحل ابتدایی تحصیل برای دانش آموزان آغاز شود.

رازقی با اشاره به وضعیت بحران آب در کشور بیان کرد: در حال حاضر ۴۰ درصد آب شرب شهرها در شبکه تلف می‌شود. ۵۰ درصد آب کشاورزی هدر می‌رود و تکنولوژی کافی برای شیرین کردن آب‌های نامتعارف نداریم. یکی از کشورهای غنی در پتانسیل‌های حاصل از انرژی خورشیدی هستیم، اما به دلیل وجود گروه‌هایی که در ابتدا به آن اشاره کردم، به حل این مسایل و بهره‌برداری از پتانسیل‌های موجود توجهی نمی‌شود.

در این مراسم مجید پورعطار مدیر عامل شرکت آلومینیم ایران نیز از اصلاح خطوط فرسوده این شرکت خبر داد.

وی افزود: کارخانه جدید آلومینیوم به محلی دور از شهر اراک منتقل خواهد شد و عملیات احداث از زمان تخصیص اعتبارات دولتی به مدت دو سال پیگیری خواهد شد.

مجتبی اردستانی، رییس دانشکده محیط زیست نیز وضعیت دریاچه ارومیه را مطلوب‌تر از گذشته توصیف کرد. وی افزود: البته تا رسیدن به شرایط مطلوب فاصله زیادی داریم.

اردستانی همچنین با تکیه به گزارش‌های اخیر مجامع بین‌المللی وضعیت منابع آب در ایران را بحرانی توصیف کرد. وی افزود: باید برای حل مسئله آب برنامه جدی داشته باشیم.

رییس دانشکده محیط زیست گفت: ریزگردها به معضلات محیط زیستی ایران اضافه شده و خشک شدن تالاب‌ها مسیر را برای بروز پدیده ریزگرد در کشور هموار می‌کند.

وی تاکید کرد: برای حل مسئله کمبود آب و مشکلات ناشی از آن باید بحث‌های جدی در کشور داشته باشیم، زیرا کمیت و کیفیت آب روی محیط زیست خیلی تاثیر دارد. اردستانی بیان کرد: باید با استفاده از تکنولوژی روز بر مشکلات فائق آییم.

منبع:ایانا

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ آبان ۹۵ ، ۰۷:۳۲
پیمان صاحبی


در نشستی در تهران به تاریخ هشتم شهریور ۱۳۹۵، سگولن رویال، وزیر محیط زیست فرانسه، با یادآوری این موضوع که ۷۰ درصد منازعات جهانی به دلیل چالش‌های آبی و عدم‌دسترسی به مواد غذایی است، گفت: «این یکی از چالش‌های همیشگی کشورهایی است که در راس بی‌نظمی و بی‌سامانی آب و هوایی یا تحت تاثیر بی‌نظمی و بی‌سامانی آب و هوایی هستند.» ایران قطعاً یکی از این کشورهاست، کشوری که از دسته‌ها و انواع گوناگون تنش‌ها و مناقشات آبی رنج می‌برد؛ ایران در ۱۵۰ سال اخیر هم درگیر تنش‌های منطقه‌ای با همسایگان خود بوده و هم تنش‌هایی بین مناطق مختلف خود. همسایگانی که بیش از همه بر سر منابع آب با ایران دچار تنش بوده‌اند در غرب عثمانی، و پس از مدتی عراق، و در شرق افغانستان هستند.

ایران و عراق
اختلافات ایران و عراق در مورد خط مرزی دو کشور در اروندرود، سابقه‌ای طولانی دارد که شروع آن به زمان امپراتوری عثمانی بازمی‌گردد. در ۴۰۰ سال گذشته ایران و عثمانی قراردادهای متعددی را در این زمینه امضا کرده‌اند که این قراردادها پس از استقلال عراق نیز ادامه یافته است. در ۱۳ تیر ۱۳۱۶، طی قراردادی که میان دو کشور منعقد شد، حق کشتیرانی در سراسر اروندرود به استثنای پنج‌کیلومتری از آب‌های آبادان تا خط تالوگ به دولت عراق واگذار شد. بدین ترتیب اولین قرارداد در حوزه اروندرود تدوین شد و مالکیت عراق بر تمام اروندرود را به غیر از پنج‌کیلومتری از آب‌های آبادان گسترش می‌داد. با به قدرت رسیدن عبدالکریم قاسم در آذر ۱۳۳۸ یک بار دیگر اروندرود به بحرانی حاد در روابط ایران و عراق مبدل شد. روابط ایران و عراق در شرایطی وارد بحران جدیدی شد که حسن‌البکر -که با کودتا علیه عبدالکریم قاسم به قدرت رسیده بود- ادعای حاکمیت مطلق عراق بر اروندرود را مطرح کرد و مقامات بعثی تصمیم گرفتند اسناد و مدارک کشتی‌هایی را که وارد اروندرود می‌شدند بازرسی کنند. به دنبال این تصمیم در ۲۶ فروردین ۱۳۴۸، وزارت خارجه عراق، آبراه شط‌العرب را جزو لاینفک خاک عراق اعلام کرد و از ایران خواست پرچم‌های خود را از روی کشتی‌ها پایین بکشد. در واکنش به این اقدام مقامات عراقی، دولت ایران نیز در اردیبهشت ۱۳۴۸ عهدنامه مرزی ۱۹۳۷ را ملغی و تمایل خود را به انعقاد قراردادی مبتنی بر خط تالوگ اعلام کرد. این‌ رویداد روابط دو کشور را تا آستانه وقوع برخورد نظامی رساند. طی درگیری‌های شدید در سال ۱۹۷۴، شورای امنیت با صدور قطعنامه‌ای (قطعنامه ۳۴۸) خواستار عقب‌نشینی نیروهای درگیر و آتش‌بس شد.
با میانجیگری هواری بومدین، رئیس‌جمهور الجزایر، در جریان اجلاس سران اوپک در اواسط اسفند ۱۳۵۳ (سال ۱۹۷۵) بود که ایران و عراق به توافقاتی برای پایان بخشیدن به اختلافات خود دست یافتند. بر اساس این توافق «خط تالوگ» به‌عنوان خط مرزی دو کشور شناخته شد. آنچه در آن زمان روابط دو کشور را وخیم‌تر می‌کرد، حمایت‌های گسترده نظامی، تسلیحاتی و آموزشی رژیم شاه از کردهای شمال عراق به رهبری بارزانی بود. از این‌رو، در عهدنامه الجزایر ایران تلویحاً پذیرفت از حمایت بارزانی دست بکشد. نکته‌ای که پیش از این هم عبدالکریم قاسم و هم حسن‌البکر هنگام نقض قراردادهای پیش از خود می‌گفتند این بود که این قراردادها در شرایط بی‌ثباتی سیاسی عراق و تحت فشار امضا شده است. صدام حسین -که با کودتا علیه عبدالسلام عارف قدرت را به دست گرفته بود- با همین دستاویز روز ۲۶ شهریورماه سال ۱۳۵۹، «عهدنامه ۱۹۷۵ الجزایر» را پاره کرد و مدعی تسلط کامل بر آبراه اروند شد. با وجود این، در ۲۳ مرداد ۱۳۶۹، صدام حسین با ارسال نامه‌ای خطاب به اکبر هاشمی‌رفسنجانی تمام شرایط ایران را برای برقراری صلح میان دو کشور پذیرفت و بدین ترتیب مناسبات آبی دو کشور در اروندرود به عهدنامه ۱۹۷۵ بازگشت.

ایران و افغانستان
مناقشات ایران و افغانستان بر سر آب به دهه ۱۸۷۰ برمی‌گردد. در آن زمان، حاکمان افغانستان بر این باور بودند که می‌توانند از آب رود هیرمند هرطور که می‌خواهند بهره‌برداری کنند. افغانستان همچنین تحت‌الحمایه بریتانیا هم بود و مسوولان بریتانیایی تعیین حدود و ثغور بدون تدابیر لازم برای تقسیم منابع آب مرزها را ترسیم کرده بود. هنگامی که در سال ۱۸۹۶ مسیر رود تغییر کرد، تنش‌ها از این هم بیشتر بالا گرفت. در زمان رضاشاه در ایران و محمدظاهر شاه در افغانستان، در سال ۱۹۳۹ اولین عهدنامه بین دو کشور منعقد شد. با این حال، تنش‌ها ادامه پیدا کرد، زیرا به روایت طرف ایرانی، افغانستانی‌ها وقعی به عهدنامه نمی‌گذاشتند. در سال ۱۹۵۹، نمایندگان ایران و افغانستان به واشنگتن رفتند تا در آنجا مذاکره کنند، اما نتیجه موفقیت‌آمیزی حاصل نشد. در خاطرات اسدالله علم در اسفند ۱۳۴۷ آمده است که کابل حاضر است ورود جریان آب به ایران را تضمین کند تنها در صورتی که ایران تسهیلات اعتباری، دسترسی بالا به بنادر ایران و کمک‌های توسعه‌ای به افغانستان بدهد. هنگامی که قانونگذاران افغانستانی در اکتبر ۱۹۷۲ بر این اساس کوشیدند طرح توافقنامه‌ای را تنظیم کنند، مقامات ایرانی آن را پرهزینه دانستند. نخست‌وزیر ایران امیرعباس هویدا و نخست‌وزیر افغانستان محمدموسی شفیق، در سال ۱۹۷۳ به توافقی رسیدند که حجم آبی را که باید وارد ایران شود تعیین می‌کرد: ۲۶ مترمکعب آب در هر ثانیه. این توافقنامه هم اعتباری نیافت. چند رویداد سیاسی از جمله کودتای ۱۹۷۳ افغانستان، انقلاب ایران، تجاوز شوروی به افغانستان در سال ۱۹۷۹ و ظهور و سقوط طالبان، مانع از حل مناقشات آبی دو کشور شد. در جریان خشکسالی‌های سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۱‌، طالبان جریان آب هیرمند را بر ایران بستند. نتایج این کار بر سیستان و بلوچستان فاجعه‌بار بود.
این موضوع سبب ازبین‌رفتن تولیدات طبیعی این منطقه و مهاجرت‌های داخلی شد. سقوط طالبان پس از حمله آمریکا و به قدرت رسیدن حامد کرزای نویدبخش دوره جدیدی در مناسبات آبی ایران و افغانستان در هیرمند بود. با این حال، بهبود روابط دیپلماتیک ایران و افغانستان در این سال‌ها -که می‌توان در این زمینه از افزایش تجارت میان دو کشور نام برد- به معنای بهبود مناسبات آبی دو کشور نبود. سفر رئیس دولت هشتم به افغانستان در آگوست ۲۰۰۲، نتایج خوبی در زمینه بهره‌برداری از هیرمند نداشت. در سپتامبر ۲۰۰۴، مقامات ایران و افغانستان در تهران دیدار کردند تا درباره چارچوب عهدنامه ۱۹۷۳ به بحث بنشینند. معاون وقت وزارت نیروی ایران، رضا اردکانیان به ایرنا گفت دو طرف بر سر زمینه‌سازی برای اجرای مفاد عهدنامه ۱۹۷۳ به توافق رسیده‌اند و در شرایط عادی سهم سالانه ایران از آب هیرمند ۸۲۰ میلیون مترمکعب است. با وجود این در اوایل سال ۲۰۰۵، هیچ نشانی از اینکه نزاع بر سر آب هیرمند بین ایران و افغانستان به پایان رسیده است، دیده نمی‌شد.
این تنش‌ها همچنان ادامه دارد. در سال اخیر هم ساختن سد و نیروگاه برقابی بر روی هریرود در افغانستان احتمال افزایش تنش‌ها را بالا برده است. گفته می‌شود ساخت این سد روی هریرود توسط افغانستان، می‌تواند سبب توسعه زراعت و صنعت در کشور شود. با این حال، در نتیجه کاهش جریان آب به ایران، می‌تواند منجر به بدترشدن روابط با تهران شود. با وجود اینکه انتظار می‌رود این سد، نزدیک به ۴۲ مگاوات برق تولید کند و با افزایش رونق صنعت وابستگی افغانستان را به برق کشورهای همسایه کاهش دهد، اما در عین حال با کاهش ورود جریان آب به ایران و کمبود شدید آب ساکنان مشهد و افت کشاورزی در این منطقه همراه است. تنها راه موجود که هم نیازهای صنعتی و توسعه‌ای افغانستان و هم نیاز شرق‌نشین‌های ایران به آب را تضمین کند، گفت‌وگو است. موسسه مطالعاتی «شرق-غرب» در سال ۲۰۱۰ با انتشار گزارشی درباره منابع آبی افغانستان، تاکید کرد: «همکاری همسایگان درباره منابع آب، یک گزینه و انتخاب نیست، بلکه تنها راه موجود است.»

منبع: تجارت فردا

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ آبان ۹۵ ، ۰۷:۳۱
پیمان صاحبی


 آن‌ها که ساکن شهرهای بزرگ ایران خصوصا پایتخت هستند، می‌دانند احتمالا تا مدتی بعد از بارش باران باید با ترافیک و کمبود وسایل نقلیه عمومی کنار بیایند. این‌ها به گفته یک جامعه‌شناس شهری هشدارهای طبیعت در مورد آسیب‌پذیر بودن شهرهایمان است که باید جدی گرفته شود.


شهر تاب آور، شهر ناپایدار
دوشنبه عصر در برخی از شهرهای ایران بارش باران خبرساز شد. بارانی که منجر به گیرکردن مردم تهران در ترافیک، مختل شدن متروی تهران - کرج برای مدتی و حتی کشته شدن دانشجویی در ایلام شد. به همین بهانه به سراغ حسین ایمانی، جامعه‌شناس شهری رفتیم. او بر این باور است ما با یک مسأله پیچیده روبه‌رو هستیم که بخشی از آن به زیربنای بی‌کیفیت، ضعیف و بیمار شهرهایمان مخصوصا پایتخت بر می‌گردد.

 به گفته او، نداشتن نظام شهرسازی ضابطه‌مند و نبود نظارت باعث می‌شود شهرهای آسیب‌پذیری داشته باشیم که در حالت عادی، مشکلات آن چندان به چشم نمی‌آید، اما با وقوع یک مسأله غیرمعمول بحران به پا می‌شود. ایمانی اما این بحران‌ها را نشانه اتفاق‌های بزرگتری می‌داند: «وقتی به دنبال بارش باران مشکلات زیادی مثل ترافیک و... به وجود می‌آید، نشانگر این است که شهرهایمان به توجه بیشتری نیاز دارند و باید نسبت به این اتفاق حساس باشیم، چون طبیعت به ما هشدار می‌دهد که شهرهایمان ناپایدار است نه تاب‌آور.»

 او در توضیح شهرهای تاب‌آور چنین می‌گوید: «این اصطلاح از چند سال قبل مورد استفاده قرار می‌گیرد و یک حرکت جهانی است درباره اینکه تا چه میزان یک سکونت‌گاه انسانی پس از وقوع فاجعه و بحران می‌تواند به وضعیت عادی‌اش برگردد. مثلا شما به زلزله بم نگاه کنید. در زلزله بم خیلی‌ها کشته شدند و آن‌هایی هم که زنده مانند با صدمات روانی زیادی دست به گریبان هستند اما با گذشت این همه سال زندگی سابق هنوز به بم برنگشته است. مثال دیگر خرمشهر و آبادان هستند که هنوز نتوانسته‌اند موقعیت قبلی خودشان را احیا کنند. بنابراین چگونگی مدیریت و ساختار یک شهر برای مقابله با وقایع بسیار مهم است.»

رفتار پیشگیرانه، رفتار واکنشی
این جامعه‌شناس سپس به تهران اشاره کرد: «در مورد پایتخت باید ببینیم چه راهکارهایی وجود دارد تا در زمان ایجاد یک مشکل خسارت‌ها کمتر شود. در همه کشورهای دنیا وقتی باران می‌بارد، مردم از بارش آن لذت می‌برند و به عنوان یک اتفاق خوشایند از آن یاد می‌کنند اما اینجا وقتی باران می‌بارد، با یک مصیبت روبه‌رو می‌شویم. هرچند هنوز مسأله خیلی بحرانی نشده و می‌توان با بررسی مشکلاتی که به دنبال بارش باران به وجود می‌آید، راه‌‌های کنترل مسائل بزرگتر مثل زلزله را فرا بگیریم. ما باید کمتر به فکر کسب درآمد باشیم و لازم است برای ایمنی مردم هزینه کنیم اما متاسفانه این مسائل در دستور کار نیست و کمتر به آن توجه می‌شود.» 

به گفته ایمانی شهروندان یک شهر هم باید نسبت به مسائلی که در شهرشان رخ می‌دهد، حساسیت داشته باشند و خطرهای عمومی برایشان مهم باشد. او معتقد است تصمیم و رفتارهای ما نسبت به حوادث، واکنشی است، در حالی که در بسیاری از مناطق دیگر جهان به خصوص کشورهای در حال توسعه، مواجهه با مسائل عمومی پیشگیرانه است، به این معنا که تا جای ممکن از بروز خسارت‌ها و هزینه‌های بیشتر جلوگیری می‌شود.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ آبان ۹۵ ، ۰۷:۲۹
پیمان صاحبی


 

راهکاری برای مهار فرونشست‌ها در تهران

 رئیس سازمان مدیریت بحران کشور، زلزله را همچنان بزرگترین تهدید تهران دانست و گفت: برای مهار فرونشست‌ها می‌توان در ساختمان‌هایی که احداث می‌شود چاه‌های جذبی ایجاد کرد تا آب باران در آن جمع‌آوری و جذب زمین شود.

به گزارش سلامت نیوز، اسماعیل نجار در گفت‌وگو با «شهر فردا»، با اشاره به اینکه تهران در حال حاضر به غیر از پدیده زلزله که به‌شدت این کلانشهر را تهدید می‌کند با دو پدیده فرونشست و فروریزش نیز روبه‌رو است، اظهار کرد: مهمترین معضل و مشکل تهران در حال حاضر گسل‌هایی است که در تهران وجود دارد و هر لحظه زلزله ناشی از آن تهران را تهدید کرده و ممکن است حادثه‌ای ناگوار و پیش‌بینی‌نشده رخ دهد.

معاون وزیر کشور ادامه داد: در کنار این موضوع، پدیده فرونشست نیز که در اثر برداشت‌های بی‌رویه آب‌های زیرزمینی به وجود آمده نیز تهران را تهدید می‌کند.

وی ادامه داد: در حال حاضر غیر از کاهش ذخایر آب زیرزمینی، مشکل اینجاست که آبی نیز در حال حاضر به خاک تهران نفوذ نمی‌کند. ساخت سیستم‌های جمع‌آوری فاضلاب و همچنین سطح شهر تهران که از آسفالت و سیمان پوشانده شده، کاملا جلوی نفوذ آب به زمین را گرفته است.

نجار خاطرنشان کرد: در حال حاضر در دانشگاه تربیت مدرس و سازمان اکتشاف و زمین‌شناسی تحقیقاتی در زمینه علل این پدیده و راهکار مهار آن در حال انجام است و پیشنهاد تخصیص اعتبار برای تحقیقات در مورد فرونشست‌ها به دولت ارائه شده است.

وی در مورد راهکارهای جلوگیری از فرونشست‌های بیشتر نیز گفت: یکی از راه‌ها این است که تلاش کنیم آب باران را در سطح تهران به شکلی جذب زمین کنیم. برای این کار می‌توان در ساختمان‌هایی که احداث می‌شود چاه‌های جذبی ایجاد کرد تا آب باران در آن جمع‌آوری و جذب زمین شود. همچنین از فضای پارک‌ها و برخی معابر برای نفوذ آب به زمین می‌توان استفاده کرد.


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ آبان ۹۵ ، ۰۷:۱۷
پیمان صاحبی


 

تولید کاغذ قابل نوشتن مجدد برای کمک به محیط زیست

 دانشمندان چینی یک روش کم‌هزینه و زیست‌سازگار برای تولید نوعی کاغذ قابل نوشتن مجدد طراحی کرده‌اند که به طور چشمگیری می‌تواند ضایعات کاغذ را کاهش دهد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا،محققان دانشگاه شاندونگ چین با استفاده از اکسید تنگستن و یک پلیمر رایج در صنعت غذا و دارو توانستند این ماده جدید را تولید کنند.

جهان حتی در عصر دیجیتالی حاضر نیز بر کاغذ و جوهر تکیه دارد که در انتها سر از محل‌های دفن زباله و مراکز بازیافت در می‌آورند.

محققان با ترکیب اکسید تنگستن دارای درجه سمیت کم با پلیمر پلیوینیل‌ پیرولیدون توانستند یک غشا تولید کنند و به منظور چاپ بر روی آن، برای 30 ثانیه یا بیشتر تحت نور فرابنفش قرار دادند که با این کار، غشا از رنگ سفید به آبی پررنگ تغییر کرد.

آن‌ها به منظور چاپ تصویر یا کلمات روی این غشا، از یک شابلون استفاده کردند تا تنها بخش‌های خاصی به رنگ آبی دربیاید. برای پاک کردن این تصاویر نیز می‌توان این ماده را برای یک تا دو روز در شرایط محیطی قرار داد.

محققان برای سرعت بخشیدن به فرآیند پاک کردن، حرارت را نیز اضافه کردند و توانستند موارد چاپ شده را طی 30 دقیقه حذف کنند.

همچنین با افزودن مقادیر کمی پلی اکریلونیتریل به ماده می‌توان موارد چاپی را تا 10 روز حفظ کرد.

آزمایشات نشان داد که می‌توان تا 40 بار روی این ماده چاپ کرده و آن را پاک کرد.

سالهاست که جهان به دنبال راههایی برای کاهش ضایعات کاغذ و افزایش بازیابی آن‌ها هستند. در حال حاضر میزان کاغذ بیشتری نسبت به سایر مواد ترکیبی بازیابی می‌شود.

این دستاورد به ذخیره انرژی، آب، فضای دفن زباله و کاهش انتشارات گلخانه‌ای کمک خواهد کرد. همچنین ضایعات کمتری تولید خواهد شد زیرا کاربران می‌توانند بارها از یک کاغذ استفاده کنند و سپس آن را به مراکز بازیافت بفرستند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ آبان ۹۵ ، ۰۷:۱۵
پیمان صاحبی


 

جنگل؟ متری چند؟

 تبر می‌شود و به جان جنگل می‌افتد. آتش می‌شود و تنوره می‌کشد تا از جنگل چیزی باقی نگذارد یا به جای درختان بتون و آسفالت بنشاند. این حکایت بخشی از طرح‌های عمرانی یا تبانی شوم برخی مدیران ارگان‌ها و نهادهای دولتی است که هر سال بخش قابل توجهی از منابع طبیعی کشور را به سوی مرگ سوق می‌دهد.

به گزارش سلامت نیوز، روزنامه جام جم نوشت: حفظ محیط زیست برای برخی از مسئولان از شعار فراتر نمی‌رود، چراکه آنها هنوز بدرستی از اهمیت حفظ منابع طبیعی و محیط زیست کشور آگاه نیستند. اگر غیر از این بود قانون پایمال نمی‌شد. این واقعیتی است که ناصر مقدسی، رئیس شورای‌عالی جنگل نیز از آن پرده بر می‌دارد و در گفت‌وگو با جام‌جم فاش می‌کند برخلاف این‌که براساس قانون، تغییر کاربری جنگل جرم است، براحتی اتفاق می‌افتد که برخی برای اجرای طرح‌ها مصالحه می‌کنند.

اتفاقی که مقدسی شرحش می‌دهد، ثابت می‌کند هنوز بسیاری از مدیران درک درستی از اهمیت جنگل ندارند، زیرا آنها با چنین رفتاری فقط تبر به ریشه قانون نمی‌زنند. در واقع آنها فقیر بودن کشور از لحاظ پوشش جنگلی را نادیده می‌گیرند و برای تخریب این سرزمین و وادار کردن ساکنانش به مهاجرت اجباری قدم برمی‌دارند.

جنگل متری چند؟

شاید براساس قانون نتوان جنگل را فروخت، اما افراد حقیقی یا حقوقی‌ای هستند که خوب بلدند قانون را دور بزنند تا جنگل را به پول نزدیک کنند. بررسی‌های میدانی خبرنگار ما نشان می‌دهد افرادی هستند که به بهانه اجرای طرح‌هایی مانند زراعت، چوب اراضی منابع طبیعی را در اختیار می‌گیرند، اما هدف اصلی آنها تصاحب و اشغال اراضی است به این امید که روزی آب‌ها از آسیاب بیفتد و آنها بتوانند مالک اراضی شوند که به امانت در اختیارشان قرار گرفته است.

رئیس شورای‌عالی جنگل تصریح می‌کند: برای نمونه، منابع طبیعی، ‌زمین در اختیار وزارت راه و شهرسازی، بنیاد مسکن یا مناطق آزاد می‌گذارد، اما برخی از این ارگان‌ها پس از گرفتن اراضی از سازمان جنگل‌ها و انتقال مالکیت، قوانینی دارند که می‌توانند اراضی را با افراد عادی معامله کنند که چنین قوانینی باید حتما اصلاح شود.

آن طور که او می‌گوید چون مالکیت جنگل در کشورمان در اختیار دولت است، همیشه تمایلاتی برای دست‌اندازی به آن وجود دارد.

دیوار کوتاه جنگل

متهم ردیف اول تخریب جنگل‌های کشور موضوعی نیست، جز اجرای طرح‌های عمرانی. هرچند آمارها در این خصوص متغیر است، اما براساس آماری که سازمان جنگل‌ها ارائه داده این تخریب‌ها از سالی 50 هزار هکتار تا 300 هزار هکتار گزارش شده است.

خداکرم جلالی،رئیس سازمان جنگل‌ها نیز در گفت‌وگو با جام‌جم تاکید می‌کند براساس قانون کشور، جنگل غیرقابل واگذاری است مگر برای اجرای طرح‌های عمومی که گزارش ارزیابی زیست‌محیطی‌شان از سوی سازمان حفاظت محیط زیست صادر شده باشد.

آن طور که رئیس سازمان جنگل‌ها می‌گوید بخش قابل توجهی از تغییر سطح جنگل‌ها در کشورمان دلیلی ندارد به‌جز اجرای طرح‌های عمرانی مانند راهسازی، سدسازی یا انتقال خط لوله آب و گاز .

بسیاری از طرح‌هایی که جلالی به آنها اشاره می‌کند درحالی اجرا شده یا در مرحله اجرا قرار دارند که گزارش ارزیابی زیست‌محیطی برایشان صادر نشده یا مسئولان در نیمه یا پایان اجرای طرح به فکر تهیه این گزارش می‌افتند زمانی که منابع طبیعی کشور آسیب جبران‌ناپذیری دیده است.

جلالی از این می‌گوید که برای سایر فعالیت‌ها مانند معدن و ساخت و ساز ممنوعیت به قوت خود باقی است و امکان صدور مجوز وجود ندارد.

اما واگذاری و تغییر کاربری مراتع با شرایطی انجام می‌شود؛ مثلا اگر وزارت نیرو تائید کند منابع آب در بخشی از مراتع وجود دارد و می‌شود آن را به باغ تبدیل کرد یا به زراعت یا طرح‌های دیگری که به آب نیاز دارد پرداخت براساس طرح مصوب و کمیسیون مخصوص مجوزهای لازم صادر خواهد شد.

رئیس سازمان جنگل‌ها درباره ماده 3 قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگل‌‌هاو مراتع نیز که در اختیار خود سازمان جنگل‌هاست، خاطرنشان می‌کند: براساس این قانون مالکیت اراضی در اختیار دولت باقی خواهد ماند و بهره‌برداری برای مدتی محدود واگذار می‌شود.

هدف طرح، جنگل‌خواری

نبود نظارت مناسب و قوانین بازدارنده سبب شده افراد ترسی از زمین‌خواری و جنگل‌خواری نداشته باشند و با این امید که روزی مالک اراضی منابع طبیعی خواهند شد، طرح ارائه کنند.

برای نمونه هادی کیادلیری، رئیس دانشکده منابع طبیعی به اراضی ده‌هکتاری‌ای اشاره می‌کند که مدتی پیش در شمال کشور در اختیار افراد قرار گرفت تا در آن به زراعت چوب بپردازند و به این شکل فشار از جنگل‌های کشور برداشته شود؛ اما پس از مدتی اشخاص زراعت چوب را متوقف و برای مالکیت این اراضی تلاش کردند.حتی برخی نمایندگان مجلس نیز طرح‌هایی ارائه کردند با این هدف که تمام این اراضی یا دست‌کم 50 درصد آن به افراد بخشیده شود.

کیادلیری تاکید می‌کند منابع طبیعی کشور از دست می‌رود، چون در سطح کلان تعریف درستی از توسعه وجود ندارد.

آن طور که او می‌گوید بیشتر طرح‌های عمرانی کشور بدون مطالعه و آمایش سرزمین اجرایی می‌شود، برای همین تخریب فراوانی در پی دارد. قوانینی که باید دست متخلفان را کوتاه کنند نیز بدرستی تصویب یا اجرا نمی‌شوند،چون بیشتر نمایندگان مجلس منطقه‌ای فکر می‌کنند. به همین علت به فکر تخریب منابع طبیعی یا انتقال آن از منطقه‌ای به منطقه خود هستند.

کیادلیری تاکید می‌کند دولت نیز تکالیف دستگاه‌ها را در برخی بخش‌ها مشخص نکرده، برای نمونه نمی‌دانند در مناطق مختلف کشور به دنبال چه هستند، یعنی هدف اصلی‌شان صنعت، گردشگری یا کشاورزی است. به همین علت نمی‌توانند بدرستی برنامه‌ریزی کنند، در نتیجه برنامه‌های کوتاه‌مدتی اجرا می‌شود که در آینده محدودیت‌های بیشتری برای کشور ایجاد می‌کند.

برای رفع این آشفتگی تمامی دستگاه‌های اجرایی دولت باید بایکدیگر هماهنگ کار کنند، اما در کشور ما بیشتر دستگاه‌ها موازی‌کاری دارند. این بی‌نظمی را باید ریشه بروز تخلفاتی مانند جنگل‌خواری یا جنگل فروشی دانست. بعلاوه سازمان جنگل‌ها نیز باید نظارت بیشتری بر اجرای طرح‌هایی که در اراضی ملی انجام می‌شود، داشته باشد، زیرا بسیاری از افراد به طور کامل طرح‌ها را اجرا نمی‌کنند یا کم نیستند اراضی‌ای که مدت اجرای طرح در آنها به پایان رسیده اما هنوز به منابع طبیعی برگشت داده نشده‌اند؛ مثلا معادنی که در اراضی ملی ایجاد شده و اکنون غیر فعالند و برخی برای مالکیت آنها کیسه دوخته‌اند.

منبع:سلامت نیوز

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ آبان ۹۵ ، ۰۷:۱۴
پیمان صاحبی


وجود بحران آب در کشور موجب شده تا واردات آب بار دیگر در میان مسوولان مطرح شود. به گفته سرپرست مرکز پشتیبانی از صنایع آب، برق و توسعه صادرات در کمیته فنی موضوع واردات آب در حال بررسی ویژه است. همایون حائری در حاشیه یازدهمین اجلاس کمیسیون مشترک اقتصادی ایران و تاجیکستان با بیان اینکه موضوع واردات آب میان وزارت نیرو و شرکت‌های تابعه مورد بررسی است، اظهار کرد: بحث‌های کارشناسی متفاوتی درخصوص این مساله انجام شده که اگر به نتیجه برسد این فکر عملیاتی خواهد شد.وی با اشاره به فعالیت بخش‌خصوصی ایران در تاجیکستان به «ایسنا‌» گفت: قرار شده برای این مساله تضمین‌هایی صورت بگیرد تا بخش خصوصی بتواند با تدبیر بیشتری وارد پروژه شود.به گفته سرپرست مرکز پشتیبانی از صنایع آب، برق و توسعه صادرات قرار شده وزیر انرژی تاجیکستان با بانک توسعه صادرات ایران نشستی داشته باشد و پس از آن با بازدید از نمایشگاه صنعت برق مستقیما با بخش‌خصوصی صحبت کنند.
حائری طلب تاجیکستان را بابت تولید برق به ایران، ۱۰۰ میلیون دلار عنوان و اظهار کرد: قرار شده که طی پنج سال این مبلغ پرداخت شود.وی در مورد اتصال برق به تاجیکستان گفت: لازم است از طریق افغانستان و پاکستان این کار انجام شود که در حال حاضر نیز این مساله در قالب طرح کاساهزار در دست بررسی است.
استقبال تاجیکستان برای اتصال به شبکه‌ برق ایران

از سوی دیگر وزیر انرژی و ذخایر آب تاجیکستان در یازدهمین اجلاس کمیسیون مشترک همکاری‌های فنی و اقتصادی تهران و «دوشنبه» از تمایل این کشور به اتصال شبکه‌های برقی کشورش به ایران خبر داد. «عثمان علی عثمان‌زاده» وزیر انرژی و ذخایر آب تاجیکستان گفت: «دوشنبه» می‌تواند در آینده شبکه‌های برقی خود را به ایران پیوند دهد. به گزارش خبرگزاری فارس بر اساس اعلام منابع خبری، طرفین در این نشست با تاکید بر گسترش همکاری‌ها میان ایران و تاجیکستان، به بررسی مسائل دو جانبه در زمینه همکاری‌های ۲ کشور در بخش انرژی پرداختند.به گفته عثمان‌زاده، تاجیکستان از لحاظ ذخایر آبی موقعیت خوبی برای توسعه انرژی برقی در آسیای مرکزی دارد و در آینده می‌تواند شبکه‌های برقی خود را به شبکه برقی ایران وصل کند. وی اظهار کرد: در تاجیکستان چندین پروژه نیروگاه‌های برق- آبی در دست احداث هستند که دوشنبه خواستار گسترش بیشتر روابط در این زمینه با ایران است، زیرا شرکت‌های ایرانی در زمینه ساخت این نیروگاه‌ها از توانمندی‌های زیادی برخوردار هستند. در این نشست، مساله بدهی تاجیکستان در پرداخت حق استفاده از نیروی برق نیروگاه «سنگ‌توده ۲» که با سرمایه‌گذاری ایران ساخته شده است، مطرح شد.حمید چیت‌چیان، وزیر انرژی ایران نیز در این نشست تصریح کرد: تاجیکستان به دلیل تخریب تنها شبکه انتقال برق در کشورهای آسیای مرکزی، امکان فروش برق خود را ندارد و از این‌رو در پرداخت حق استفاده نیروی برق نیروگاه سنگ‌توده ۲ با مشکل مواجه شده است. نیروگاه برق-آبی سنگ‌توده ۲، در ۱۲۰ کیلومتری شهر دوشنبه با سرمایه ۱۸۰ میلیون دلاری ایران ساخته شده است.

منبع:ایانا
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ آبان ۹۵ ، ۰۷:۳۴
پیمان صاحبی



 پول نیوز ؛ زهرا نظری مهر/  خشکسالی در ایران وارد مراحل جدی تری می شود و آن گونه که بر آورد می شود، دستکم تا ۲۵ سال آینده هم کشورمان درگیر این بلای طبیعی خواهد بود.

کشاورزان آسیب پذیرترین قشر جامعه در برابر خشکسالی هستند. از این رو، لازم است در کنار برنامه های جامع کشور برای کاهش آثار خشکسالی، برنامه ویژه ای هم برای معیشت کشاورزان تدوین نمود تا بتوانند بدون نیاز به ترک سرزمین آبا و اجدادی شان، درآمد مناسب خود را داشته باشند.

در این راستا اجرای چند برنامه ملی پیشنهاد می شود:

۱ - هم باید آموزش داد و هم باید امکانات لازم را فراهم کرد تا کشاورزان نسبت به تغییر محصولات خود از "آب بر" به "کم آب بر" اقدام کنند. کشاورزان باید از این بابت اطمینان داشته باشند که اگر محصولاتی بکارند که تا حالا نکاشته اند، هم آموزش های لازم را می بینند و هم بازار فروش شان تضمین شده است.
این کار الزامات دیگری نیز دارد که بحث مفصل تری می طلبد از جمله تغییر مکانیزم های تشویقی و حمایتی و حتی در موارد خاص، بازدارنده.

۲ - با توجه به رونق روزافزون صنعت گردشگری در ایران، می توان گردشگری روستایی را نیز به بسته مشاغل روستاییان افزود.
امروزه بسیاری از توریست ها، به ویژه توریست هایی که از کشورهای صنعتی به سایر نقاط جهان سفر می کنند، تمایل فراوانی دارند تا بخشی از سفر خود را در محیط های بکر روستایی و عشایری بگذرانند.
برای تبدیل یک روستا به محل مورد علاقه توریست ها، الزاما به قدمت یا معماری خاصی مانند ابیانه یا کندوان نیازی نیست بلکه وجود راه دسترسی مناسب، طبیعتی بکر، خانه هایی مرتب، بهداشت مناسب، تغذیه مطمئن و امنیت به علاوه مردمانی آموزش دیده و مهماندوست، کفایت می کند.
اگر این اتفاق در روستاهای ما رخ دهد، نه فقط توریست های خارجی و داخلی که اهالی شهرهای نزدیک نیز انگیزه خواهند داشت، با سفر به روستاها و گذراندن ایامی از هفته در آنها، به تمدد اعصاب بپردازند.
این اتفاق، که با یک برنامه ریزی هوشمندانه کاملاً قابل تحقق است، می تواند اقتصاد روستاها را متحول کند.

۳ - آموزش کسب و کارهای جدید به روستاییان و به ویژه جوانان آنها می تواند آنها رابه ماندن عزتمندانه در روستا ترغیب کند.
آنچه در بحث آموزش روستاییان ابتدائاً به ذهن متبادر می شود، آموزش های کشاورزی و قالی بافی و صنایع دستی است. این آموزش ها هر چند مفید هستند و باید انجام شوند ولی با توجه به حضور جوانان تحصیل کرده در روستاها و نیز گسترش شبکه اینترنت، می توان دامنه آموزش ها و کارآفرینی را فراتر برد و به حوزه هایی چون تجارت الکترونیک، برنامه نویسی، تولید محتوا و فریلنسرینگ تعمیم داد تا یک جوان روستایی که مثلاً در رشته برنامه نویسی درس خوانده ، مجبور نباشد برای کاریابی یا کارآفرینی به شهر برود یا آن دیگری بتواند سفارش های تایپ را در همان خانه روستایی اش بگیرد و کسب درآمد کند.
در این زمینه می توان از تجربیات کشورهایی مانند هند و حتی برخی کشورهای اروپایی استفاده کرد.
منبع:ایانا
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ آبان ۹۵ ، ۰۷:۳۲
پیمان صاحبی