تنهای تنهای تنها

صدرا محقق: «امید» دوباره آمد. آخرین درنای بازمانده از دسته درناهای غربی سیبری، درنایی که دوستداران محیط‌ زیست نامش را «امید» گذاشته‌اند، تک و تنها پس از چهار هزار کیلومتر پرواز، روز چهارشنبه در تالاب‌های فریدونکنار فرود آمد. 
این نهمین‌سالی است که این درنای منحصربه‌فرد تنهای تنهای تنها این مسیر طولانی را برای زمستان‌گذرانی به سمت ایران پرواز می‌کند. «امید» دو سال گذشته در فاصله بین 10 تا 13 آبان به ایران می‌آمد. امسال اما با چند روز تأخیر به ایران رسید و همین موضوع باعث شد این گمانه‌زنی بین پرنده‌شناسان و دوستداران محیط زیست تقویت شود که کوچ زمستانه این درنا و دسته درناهای سیبری به ایران برای همیشه پایان یافته است. 
امید آخرین بازمانده از دسته‌ای از درناهاست که برای سال‌ها اوایل پاییز برای فرار از زمستان‌های سخت و طولانی سیبری به ایران می‌آمدند و در آخرین روزهای زمستان در اسفندماه دوباره به آنجا برمی‌گشتند. در سال‌های گذشته، به دلایلی مانند شکار و ازبین‌رفتن تالاب‌ها و زیستگاه‌های موردپسند این پرندگان، از تعداد آنها آن‌قدر کاسته شده تا عاقبت همین یک دانه باقی مانده است و اگر روزی رفتن و آمدن این تک‌درنا هم به پایان برسد، برای همیشه بر مهاجرت درناهای سیبری به ایران مهر پایان خواهد خورد. 
به گزارش پایگاه خبری دیده‌بان محیط‌ زیست، «امید» صبح روز چهارشنبه هفته گذشته در دامگاه فریدونکنار فرود آمد. در همین حال، کیایی، رئیس اداره حفاظت محیط زیست بابلسر و فریدونکنار، در رابطه با این درنا به مهر گفته است: «ورود درنا امسال که با تأخیر زمانی نسبت به سال‌های قبل وارد ایران شده، شور و شوق مردم محلی و همه دوستداران محیط زیست را برانگیخته است». او تأکید کرده است: «تمهیدات لازم برای حفاظت از این‌ گونه کمیاب اندیشیده شده و البته مردم فریدونکنار خود برای صیانت از درنای امید بسیج می‌شوند».
آخرین‌بار که درناهای سیبری گروهی به ایران آمدند در زمستان سال ۱۳۸۶ بود، در آن سال سه درنای سیبری وارد تالاب‌های منطقه فریدونکنار شدند، اما یکی از درناها بر اثر شلیک گلوله یک شکارچی کشته شد. یک سال بعد در زمستان سال ۱۳۸۷ دو درنای سیبری باقی‌مانده که یکی از آنها «امید» و دیگری یک درنای ماده بود، دوباره به فریدونکنار مهاجرت کردند اما در آن سال نیز درنای سیبری «ماده» به دلیل نامعلومی از بین رفت و ناپدید شد، به این شکل تنها درنای باقی‌مانده از آن پرندگان، همین پرنده‌ای است که حالا امید نام‌گذاری شده است. مسئولان محلی محیط ‌زیست هرگز مرگ درنای ماده بر اثر شلیک گلوله را تأیید نکردند و اعلام شد درنای ماده ناپدید شده است. درناهای سیبری تابستان‌ها وقتی در سیبری هستند یک‌ دسته‌اند. اما زمان کوچ زمستانه‌شان که می‌رسد سه ‌دسته می‌شوند: دسته ‌غربی، دسته‌ شرقی و دسته ‌مرکزی. قشلاق زمستانی غربی‌ها ایران بود، مرکزی‌ها هند و شرقی‌ها چین. پراکنش این گونه تنها در سیبری و آسیاست و دارای سه جمعیت مستقل غربی، مرکزی و شرقی هستند که جمعیت مرکزی آن از سیبری مرکزی در شمال تا پارک ملی کئولادو در ایالت راجستان هند مهاجرت می‌کردند و به دلیل شکار بی‌رویه این پرنده در افغانستان و پاکستان آخرین جفت از آنها در سال‌های ۲۰۰1 -۲۰۰2 دیده شده و در‌حال‌حاضر از بین رفته‌اند. جمعیت شرقی درنای سیبری که مهاجرت زمستانه‌شان را از غرب سیبری در ایالت خودمختار یاکوتیا روسیه به سمت دریاچه پویانگ در چین ادامه می‌دهند، کماکان از جمعیت خوبی برخوردار هستند و در سال جاری جمعیت آنها را حدود چهار هزار قطعه برآورد کرده‌اند. 50، 60 سال پیش اوایل پاییز هر سال صد‌ها درنای سیبری حدود چهار هزار کیلومتر راه را پرواز می‌کردند تا زمستان را در تالاب‌های فریدونکنار مازندران بگذرانند، ٢٥ سال پیش تعداد این درناها به ٣٠ عدد رسید و حالا نهمین‌سال است که از آن تعداد تنها همین یکی به ایران سفر می‌کند. درناها از معدود گونه جانورانی هستند که تمام عمر را به تک‌همسری می‌گذرانند، امید هم در همه سال‌های پیش از این، همراه با جفتش به فریدونکنار می‌آمد. سه‌ سال پیش اما جفت او ناپدید و امید تنها شد و حالا تکی این ییلاق و قشلاق را طی می‌کند. درنا‌ها از گونه پرندگان در معرض انقراض و حفاظت‌شده هستند، به همین دلیل نیز این ‌‌گونه در تمامی کشورهای منطقه قانونا در فهرست گونه‌های تحت حمایت (CITES) است و تمامی کشورها یادداشت ‌تفاهمی مبنی بر کمک به حفاظت سایت‌های تالابی محل زندگی درناها امضا کرده‌اند. 
یکی از دلایل انقراض درنای سیبری نیز همین سبک‌وسیاق تک‌همسری و وفاداری عمیق به جفت است، البته این همه دلیل خطر انقراض درنا‌ها نیست، چراکه ازبین‌رفتن تالاب‌ها یا پایین‌آمدن سطح آب آنها از طریق توسعه کشاورزی و افزایش بهره‌برداری انسانی از آنها و افزایش استخراج نفت در سایت‌هایی که این پرنده در آن زمستان‌گذرانی می‌کند و همچنین شکار، از دیگر عوامل محیطی تهدید جدی این ‌گونه است. علاوه بر این موارد باید مهاجرت‌های طولانی و وقایع طبیعی در مسیر مهاجرت، نرخ پایین جوجه‌آوری، مکانیسم‌های پیچیده تولیدمثلی در این پرنده، سن بالای بلوغ، ‌عدم تخم‌گذاری‌ و آشیانه‌سازی سالانه و نیاز به زیستگاه ویژه و اختصاصی در این پرنده را نیز جزء عوامل اصلی کاهش طبیعی جمعیت درناهای سیبری به‌شمار آورد. درناها دارای ۱۵ گونه مختلف هستند که سه گونه از آنها یعنی درنای فریادکش، درنای تاج‌قرمز و درنای سفید سیبری به عنوان گونه‌های در معرض خطر طبقه‌بندی شده‌اند. پرهای این پرنده کاملا سفید است و با شاه‌پرهای سیاه‌رنگ، دارای چین پوستی قرمزرنگ در ناحیه پیشانی هستند. 
نام کامل این درنای تنها «امید نادی یوژنی» است؛ نامی ترکیبی از زبان روسی و فارسی، اشاره‌ای به دو سرزمین محل تابستان و زمستان ‌گذرانی این پرنده. گفته می‌شود دلیل اصلی مهاجرت درناهای سیبری به فریدونکنار، تالاب‌های دست‌ساز بومیان این منطقه است که در فصول سرد در شالیزاران ساخته می‌شود که به آنها دامگاه گفته می‌شود. این دامگاه‌ها در حقیقت برای شکار پرندگانی مانند غاز و اردک است اما به دلیل فضای امن و آرامی که دارند؛ به زیستگاه دیگر گونه‌های پرنده تبدیل شده‌اند. 
چند سال پیش از این، دکتر آرچی‌بالد، پرنده‌شناس و متخصص درناها، در قالب پروژه درنای سیبری سازمان حفاظت از محیط ‌زیست ایران چند درنای پرورشی را به ایران آورده بود و به تالاب‌های فریدونکنار منتقل کرد تا با درناهای وحشی پرواز کنند، با این حال اما این درناها وقتی به روسیه بازگشتند، سال بعد به ایران نیامدند و همچنان این «امید» است که تنها به زیستگاه گرمسیری خود در ایران سفر می‌کند. درنای سیبری دو ویژگی منحصربه‌فرد دارد؛ اول آنکه جفت نر هرازگاه برای جلب توجه معشوقه‌اش روبه‌روی او می‌رقصد و برایش دلربایی می‌کند، دومین خصلتش هم صدا و آواز خاص اوست؛ صدایی شبیه فلوت که برای برقراری ارتباط با دیگر اعضای گروه استفاده می‌شود. «امید» حالا 9‌ سال است که نه آوازی خوانده و نه یاری داشته که برایش برقصد. هر درنای سیبری نهایتا ١٢ تا ١٣ سال عمر می‌کند؛ کسی نمی‌داند «امید» چند سال دارد، با این حال، اما هرگاه عمر این پرنده سر آید، نسل درناهای سیبری دسته ‌غربی هم سر خواهد آمد. 

منبع:روزنامه شرق

این تصمیم "ترامپ" کره زمین را 2 درجه گرم تر می کند

اشکان امیدوار: از لحظه ای که در میان حیرت نیم بیشتری از مردم دنیا، دونالد ترامپ با موهای نارنجی به عنوان رئیس جمهور جدید ایالات متحده معرفی شد، مقایسه بین او و باراک اوباما آغاز شد. اتفاقی که البته تازگی ندارد و از این دست مقایسه ها همه جا می شود.این تصمیم ترامپ کره زمین را 2 درجه گرم تر می کند

در میان انبوه لطیفه هایی که در مورد ترامپ ساخته اند یکی هم این است:

- آقا این دکمه قرمزه چی بود من فشار دادم؟

- پرزیدنت ترامپ! شما یه موشک بالستیک با کلاهک هسته‌ای شلیک کردید.

- ای بابا!

که اشاره ای به نادانی و بی سوادی او در برخورد با پدیده های عظیم است. در میان طیف های مختلف که از آمدن او وحشت کرده اند، علاقمندان به محیط زیست هم قرار دارند. آنها می ترسند که ترامپ به وعده هایش عمل کند! 

این هم البته تراژدی عجیبی است که در همه جای دنیا انتظار می رود کاندیدای پیروز به وعده های انتخاباتی اش عمل کند اما خیلی ها آرزو می کنند ترامپ دچار فراموشی شود و شعارها و سخنان و وعده هایش را عملی نکند. او چند ماه پیش در یک سخنرانی عمومی گرمایش جهانی را "مزخرف" و یک "فریب" دانست که توسط چینی ها و به نفع آن ها ساخته شده تا بتوان تولیدات آمریکایی را از گردنه رقابت خارج کنند.

ترامپ حتی اضافه کرد در صورت پیروزی در انتخابات آمریکا را از توافق اقلیمی اجلاس پاریس بیرون می کشد. توافقی که سال قبل (دسامبر ۲۰۱۵) در جهت کاهش انتشار گاز گرمایشی کربن دی اکسید، توسط ۱۹۵ کشور دنیا، به رسمیت شناخته شد.

 هدف اصلی این توافق جهانی این است که  کشورهای متعهد تلاش کنند تا دمای کره زمین بیش از 2 درجه سانتیگراد افزایش پیدا نکند. آمار نشان می دهد  پس از صنعتی شدن کره زمین با شتابی مهارنشدنی به سوی گرمتر شدن پیش رفته است.  در سال جاری میانگین دمای هوا، از اوج دمایی قرن نوزدهم، به میزان 1.38 درجه فراتر رفته است. بر اساس اعلام ناسا؛ بررسی ها نشان می دهد دمای هوای زمین پس از خروج از عصر یخبندان، هر 5000 سال به میزان 4 تا 7 درجه افزایش داشته است. اما روند گرم شدن زمین در قرن گذشته، سرعتی 10 برابر سابق داشته است.   باراک اوباما نقشی کلیدی و سرنوشت ساز در امضای این توافق داشت. در مستندی که از این اجلاس پخش شد، او با رفتاری تحکم آمیز چین و روسیه را وادار به امضای توافق نامه کرد. 

ترامپ البته به همین نیز بسنده نکرد و افزود آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا (EPA) را منحل خواهد کرد. این آژانس به دلیل ایفای نقش در برنامه "انرژی پاک" دولت اوباما در راستای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، زیر آتش مستمر جمهوری خواهان بود. این درحالی است که دانشگاه Yale در گزارشی اعلام کرده است که بیش از 45% از آمریکایی ها نسبت به تغییر اقلیم، "مضطرب"و  "نگران" هستند.

سخنان ترامپ آنقدر غافلگیرکننده و ناشیانه تلقی شد که برنی ساندرز گفت: ترامپ  تصمیم دارد که علم را انکار کند، گزینه ای که هیچ نامزد ریاست جمهوری نباید انتخاب کند. او باور دارد که تغییر اقلیم یک فریب است. در واقع، او می خواهد که استفاده از سوخت های فسیلی را گسترش دهد. این برای کشور ما و دنیای ما فاجعه خواهد بود.

باراک اوباما برخلاف جانشین تازه اش تغییر اقلیم را یک تهدید فوق العاده خطرناک به شمار می آورد و بارها در سخنرانی هایش عنوان کرد که باید «کره زمین را نجات داد». تابستان سال پیش او طرحی را معرفی کرد که آن را "بزرگترین و مهم‌ترین گام آمریکا تا امروز" برای رسیدگی به معضل تغییرات آب و هوایی لقب دادند.  هدف از "طرح انرژی پاک" که نمونه اصلاح شده طرح های قدیمی بود، کاهش یک سومی گازهای گلخانه ای متصاعد شده از نیروگاه های برق ظرف ۱۵ سال عنوان شد.

اوباما برای جلب افکار عمومی به موضوع تاثیر گرمایش زمین بر آب شدن یخ های قطبی و به مخاطره افتادن زیست طبیعی خرس های قطبی، حاضر شد سه روز به آلاسکا سفر کند و در آنجا پسمانده غذای خرس های قطبی را هم بخورد. 

نگرانی از تصمیمات تاثیرگذار ترامپ بر محیط زیست تا آنجا پیشرفت که دقایقی پس از اعلام نام او به عنوان پیروز انتخابات در ایالات متحده، «سگولن روآیال» وزیر محیط زیست فرانسه اعلام کرد: پیروزی «دونالد ترامپ» در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نمی تواند مانع اجرای توافق آب و هوایی پاریس شود.

دونالد ترامپ تا این لحظه بر «نمی تواند» های بسیاری غلبه کرده است. او حالا سرمست و پیروزمندانه از کارزار انتخابات بیرون آمده است و شاید انرژی مضاعفی برای ستیزه کردن با کسانی دارد که با فعل «نمی تواند» قصد دارند برای او خطوط توقف تازه ای رسم کنند.

اما آیا ترامپ واقعاً به گرم شدن کره زمین، تغییرات اقلیمی،ذوب شدن یخ ها، بالا آمدن آب سطح دریاها، به هم خوردن تعادل دمایی کرده زمین و دهها مورد دیگر که در هزاره سوم به آسانی اثبات آنها ممکن است باور ندارد یا در کشاکش انتخابات تلاش می کرد همه دستاوردهای دولت اوباما را به چالش بکشد؟

منبع: عصر ایران

منتقدان سازمان محیط زیست عمق فاجعه را نمی‌دانند

تقریبا یک هفته از سخنان انتقاد آمیز دادستان کل کشور از عملکرد سازمان حفاظت محیط زیست می‌گذرد. حرف‌هایی منتقدانه در خصوص کوه‌خواری و زمین‌خواری‌ها در شمال تهران که مستقیما معصومه ابتکار، رئیس سازمان محیط زیست را نشانه گرفت. حرف‌هایی که شهربانو امانی، مشاور رییس سازمان حفاظت محیط زیست را وادار به پاسخ گویی کرد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه ابتکار،«با تمام احترامی که برای ابتکار و همکارانش قائل هستم عرض می کنم که سازمان محیط زیست در انجام وظیفه خودش موفق نبوده است» اینها صحبت‌های انتقادی و جنجالی حجت الاسلام محمد جعفر منتظری، دادستان کل کشور در «همایش سیاست‌های کلی محیط زیست؛ اجرا و نظارت» است. او محیط زیست را مسئول حراست، مراقبت و دفاع از حقوق عامه خوانده و گفته است: تجاوزات به جنگل‌ها و اراضی که سرمایه ملت است از جمله مواردی است که در کشور ما اتفاق افتاده است.

او در ادامه صحبتش به زمین‌خواری، کوه‌خواری و جنگل‌خواری‌های شمال و اطراف تهران اشاره کرده و گفته است: طی بازدیدی که از اطراف تهران، شمال تهران، لواسانات و دماوند داشته ام بروید ببینید که چه خبر است؟ به چه قیمت برای تفریح یک روزه طبیعت را باید تخریب کنند؟ بعضی پروژه‌ها مصداق روشن زمین خواری و کوه‌خواری است.

کنار دریا و در سواحل دریا بروید ببینید چه اتفاقی می افتد دستگاه‌های دولتی و افراد ثروتمند با هم مسابقه گذاشته‌اند در مناطق خوش آب و هوای مشهد بروید ببینید چه تجاوزاتی به انفاق عمومی و حقوق مردم انجام گرفته است هم ما مسئولین و هم محیط زیست در همایشی که در مشهد برگزار شد مسئله صیانت از حقوق عمومی و حفاظت از محیط زیست به طور جدی در حال پیگیری است قوه قضائیه در این خصوص جدی است منتهی اگر بین قوه قضائیه و دستگاه‌های اجرایی و محیط زیست این تعامل و همکاری باشد ما موفق هستیم ولی اگر محیط زیست فعالیت کند ولی قوه قضائیه و دستگاه های مربوطه همکاری‌ای نداشته باشند موفق نخواهد بود.

محیط زیست به تنهایی نمی تواند کاری به پیش ببرد
شهربانو امانی در پاسخ به صحبت های دادستان کل کشور در رابطه با عملکرد سازمان محیط زیست به «ابتکار» گفت: یکشنبه گذشته چنین صحبت‌هایی را شنیدیم که متاسفانه اگر منتقدان به سازمان حفاظت محیط زیست گزارش گردش کاری این سازمان را مطالعه کرده بودند و به خاطر داشتند که محیط زیست مثل سایر بخش‌ها با چه وضعیتی به دولت یازدهم تحویل داده شد، این صحبت‌ها را نمی کردند.

او با بیان اینکه حوزه محیط زیست عمدا یا سهوا در دولت‌ پیشین نا دیده گرفته شده بود، گفت: سازمان محیط زیست در چهارچوب وظایفش که اجرای اصل 50 قانون اساسی است، با تمامی توان سعی در بهبود محیط زیست کشور دارند اما همان طور که رهبری گفتند محیط زیست برای این دولت و آن دولت نیست. محیط زیست به تنهایی نمی تواند کاری به پیش ببرد.

مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در ادامه بیان کرد: سد گتوند را با مکان یابی نادرست احداث کردند و باید خودشان پاسخگو باشند. اصولا محیط زیست زودتر از همه باید پروژه هایی که قرار است احداث شود را ارزیابی کند و هم زودتر از همه زنگ های محیط زیستی را به صدا در آورد.

منتقدان عمق فاجعه را نمی‌دانند
او بیان کرد: به نظر من برخی از منتقدان در واقع انتظارات متعددی برای بهبود محیط زیست دارند اما عمق فاجعه را نمی دانند. اگر رانت خواری نهادینه شده در کشور، رشوه و سوء استفاده از جایگاه سیاسی و مدیریتی کشور را در عملکرد سازمان حفاظت محیط زیست لحاظ کنند، این حرف‌ها را نمی‌زدند.

امانی با اشاره به عملکرد امروز سازمان حفاظت محیط زیست نسبت به مدیریت‌های قبلی بیان کرد: اگر وضعیت موجود و عملکرد سازمان حفاظت محیط زیست را در مقایسه با سال 92 یعنی زمانی که معصومه ابتکار ریاست سازمان را بر عهده گرفت بسنجند، آنهایی که منصفانه نقد می کنند خواهند دید که سازمان محیط زیست علمکرد قابل دفاعی داشته است.

او به اقدامات بین المللی سازمان حفاظت محیط زیست اشاره کرد و گفت: امروز ایران برای رسیدن به 17 هدفی که برای توسعه پایدار مشخص شده است به عنوان یکی از اعضای سازمان ملل تلاش می‌کند و برای اهدافی چون حذف دی اکسید کربن در کنوانسیون ها و مجامع بین المللی حضور دارد.

حساسیت محیط زیستی رسانه‌ها نشانه تلاش در بدنه سازمان است
این مقام مسئول با اشاره به ابلاغ سیاست های کلی نظام در حوزه محیط زیست و تاکید رئیس جمهور مبنی محیط زیستی بودن دولت یازدهم گفت: حساسیتی که نسبت به محیط زیست امروزه در رسانه ها به وجود آمده و آنها به جد مسئولانه و مطالبه گرایانه مشکلات محیط زیست را پیگیری می‌کنند در واقع نشان از تلاش هایی دارد که در بدنه محیط زیست انجام شده است.

خوشبختانه رئیس سازمان محیط زیست توانسته است اینها را به سر منزل مقصود برساند.
مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط زیست بیان کرد: امروز می بینیم هر تفاهم‌نامه‌ای که امضا می‌شود یا هر هیات خارجی که به ایران می آید حداقل یکی از بندهای مورد تفاهم را در رابطه با محیط زیست تنظیم و امضا می کنند و نسبت به اصلاح و بهبود وضعیت محیط زیست ایران تعهداتی
می‌دهند.

او با بیان اینکه توسعه بدون توجه به شاخص های محیط زیست امکان پذیر نیست، گفت: همه صدای آب و نبود اکسیژن را شنیدند اما باید بدانند که شاخص‌های تخریب خاک و جنگل در کشور کمتر از آنها نیست. امیدواریم با عزم و اراده و حساسیت کنشگران اجتماعی، سمن‌ها و مردم، به خصوص زنان و دختران جوان شاخص های محیط زیستی بهبود سریع‌تری داشته باشد.

امانی با بیان اینکه هر شهروند ایرانی باید یک کنشگر محیط زیستی باشد، گفت: باید نهضت حساس سازی و آموزش در بخش های محیط زیست با همت خود مردم به وجود آید. مخصوصا زنان و دختران جوان می توانند در تسریع امور و اصلاح آنها کمک بسیاری انجام دهند.

سلامت نیوز

چرا طرح مدیریت جامع حفاظت از تالاب پریشان بازنگری شد؟

مدیر طرح حفاظت از تالاب های ایران گفت: تالاب پریشان در شرایط خوبی به سر نمی برد از این رو طرح مدیریت جامع حفاظت از این تالاب بازنگری شده است.

محسن سلیمانی روزبهانی روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار علمی ایرنا افزود:یکی از برنامه های طرح حفاظت از تالاب های ایران بازنگری برنامه جامع مدیریت تالاب ها بعد از حدود 5 سال است که بر این اساس اگر لازم باشد بندهایی به برنامه اضافه و یا حذف می شود.

وی افزود: در این راستا و با توجه به وضعیت تالاب پریشان، حدود سه ماه است که برنامه جامع مدیریت این تالاب بازنگری شده و اکنون منتظر تصویب در کمیته استانی و ابلاغ به دستگاه ها برای اجرا هستیم که امیدواریم این کار هرچه زودتر انجام شود.

سلیمانی افزود: در فرایند بازنگری برنامه جامع مدیریت تالاب ها اگر وضعیت تالاب مورد نظر بهتر شده باشد برخی اقدامات حذف می شود اما اگر بدتر شده باشد یک سری اقدامات اضطراری پیش بینی و به برنامه اضافه می شود.

وی ادامه داد: از آنجا که وضعیت تالاب پریشان مناسب نیست بنابراین یک سری اقدامات اضطراری به آن اضافه شد که امیدواریم انجام آنها به احیاء تالاب کمک کند.
مدیر طرح حفاظت از تالاب های ایران تاکید کرد: کمیته استانی با حضور استاندار و سایر مقامات استانی برگزار می شود که امیدواریم هرچه زودتر تشکیل و برنامه جامع بازنگری شده تالاب پریشان تصویب شود تا اجرای برنامه ها وارد مراحل جدی تری شود.

وی با بیان اینکه برخی بندهای برنامه جامع مدیریت تالاب پریشان قبل از بازنگری انجام شده بود گفت: به علت تغییرات مدیریتی برخی از بندها از اجرا باز ماند و برخی مانند مدیریت چاه ها در حاشیه تالاب، مدیریت توسعه، روان شدن سیلاب به تالاب و درگیر کردن بیشتر جوامع محلی تا حدودی انجام شد اما کافی نبود.

سلیمانی افزود: در دوره ای آب نسبتا خوبی به تالاب برگشت اما متاسفانه در دو تا سه سال گذشته بارندگی هم در حدی نبود که کمک کننده باشد به همین دلیل وضعیت تالاب اکنون مناسب نیست.

*** تالاب پریشان
دریاچه یا تالاب پریشان یکی از بزرگترین دریاچه ‌های آب شیرین ایران و خاورمیانه است که در بخش جره و بالاده شهرستان کازرون دراستان فارس قرار گرفته است، این دریاچه به نام های مور، پریشان و فامور نیز شناخته شده ‌است و در حال حاضر بیشتر قسمت ‌های این دریاچه به علت خشکسالی خشک شده است.

مساحت این تالاب ۴۳۰۰ هکتار و ارتفاع آن از سطح آبهای آزاد ۸۲۰ متر است. حوضه آبریز آن ۵/۲۶۶ کیلومتر مربع است و بیشترین مساحت را در اردیبهشت ماه دارد. این دریاچه در کنوانسیون رامسر به عنوان تالاب بین ‌المللی ثبت شده و در تقسیم ‌بندی مناطق جزء منطقه حفاظت شده محسوب می شود.

این تالاب از جمله اکوسیستم ‌های پایداری است که در اثر عوامل تکتونیک به وجود آمده میلیون ها سال است که شرایط خود را حفظ کرده ‌است و دارای ۴ گونه ماهی بومی به نام‌ های ماهی زردک، سرخه، پرک و مار ماهی آب شیرین و همچنین چند گونه ماهی وارداتی نظیر ماهی کپور، ماهی فیتوفالک و آمور است که در سال ۱۳۶۸ به دریاچه وارده شده ‌است. تنها کپور معمولی با شرایط تالاب سازش پیدا کرده و دو گونه دیگر مشکلات زیادی را در تالاب به وجود آورده‌اند.

 سلامت نیوز

پروژه‌هایی که این روزها در اراضی ملی به بهانه ایمن‌سازی جاده‌ها اجرا می‌شود

 

 هرچند براساس قانون تمام پروژه‌های تعریض یا برداشتن پیچ در اراضی ملی باید با مجوز کارشناسی «سازمان جنگل‌ها و مراتع و آبخیزداری» اجرا شود اما بعضی فعالان محیط ‌زیست گیلان می‌گویند که پیچ‌بُری‌ها در این استان، بدون طی این مراحل قانونی اتفاق افتاده است. بهانه این پیچ‌بُری‌ها، ایمن‌سازی جاده و رفاه حال شهروندان ترددکننده است اما شواهد حاکی است این عملیات در نقاط مختلف استان گیلان با هدف سودجویی و برداشت معادن شن و ماسه صورت می‌گیرد که گاه تا چندین‌میلیارد تومان پول در آن نهفته است که بعد هم آسفالت نشده به حال خود رها می‌شود و بیشتر به «پیچ‌خوری» شباهت دارد تا پیچ‌بُری.

به گزارش سلامت نیوز، روزنامه شهروند نوشت: کوه‌ها و عرصه‌های ملی استان گیلان قربانی پیچ‌بُری‌های غیرفنی و بدون مجوز می‌شوند. هرچند براساس قانون تمام پروژه‌های تعریض یا برداشتن پیچ در اراضی ملی باید با مجوز کارشناسی «سازمان جنگل‌ها و مراتع و آبخیزداری» اجرا شود اما بعضی فعالان محیط ‌زیست گیلان می‌گویند که پیچ‌بُری‌ها در این استان، بدون طی این مراحل قانونی اتفاق افتاده است. بهانه این پیچ‌بُری‌ها، ایمن‌سازی جاده و رفاه حال شهروندان ترددکننده است اما شواهد حاکی است این عملیات در نقاط مختلف استان گیلان با هدف سودجویی و برداشت معادن شن و ماسه صورت می‌گیرد که گاه تا چندین‌میلیارد تومان پول در آن نهفته است که بعد هم آسفالت نشده به حال خود رها می‌شود و بیشتر به «پیچ‌خوری» شباهت دارد تا پیچ‌بُری.
حالا هرچند مدیرکل منابع طبیعی گیلان نداشتن مجوز کمیته فنی را رد می‌کند، اما رئیس سازمان جنگل‌ها و مراتع کشور با بیان این‌که این گزارش‌ها برای سازمان متبوعش ارسال شده است، قول رسیدگی به مسأله را می‌دهد و می‌گوید مسئول مربوطه باید پاسخگو باشد.

پروژه‌ها مجوز کمیته فنی را ندارد
اما یک فعال محیط ‌زیست که نخواست نامش فاش شود، در این‌باره گفت: «بر اساس قوانین صریح و شفاف سازمان جنگل‌ها، هرگونه پیچ‌بُری و تعریض در جاده‌ها دارای اصولی است که اگر رعایت نشود، می‌تواند خسارات بسیاری را به منابع ملی وارد و حتی امنیت جاده‌ای را برای شهروندان مختل کند.» او در ادامه گفت: «یک محور باید با توجه به عرض و طول و میزان تردد خودرو‌ها در آن، تعریض شود و این را باید «کمیته فنی اداره کل هر استان» پس از بازدید، کارشناسی کند و در صورت موافقت، دوباره در کمیته فنی دفتر سازمان جنگل‌ها در چالوس مطرح و کارشناسی شود. درحالی‌که اغلب پروژه‌های پیچ‌بُری در گیلان این مراحل را طی نکرده است.» این فعال محیط ‌زیست با تأکید بر این‌که این پروژه‌ها وجاهت قانونی لازم را ندارند و نهادهای نظارتی باید به تخلفات آنها رسیدگی کنند، گفت: «متاسفانه پروژه‌های پیچ‌بُری در گیلان به دلیل مخالفت کارشناسان کمیته فنی اداره کل منابع طبیعی، غالبا فقط در کمیسیون شن و ماسه استان مطرح و پس از موافقت این کمیسیون، اجرایی شده است. درحالی‌که این کمیسیون حق صدور چنین مجوزی را نداشته و این وظیفه برعهده کارشناسان منابع طبیعی بوده است.»

پروژه‌هایی داخل طرح جنگلداری و دریافت نشدن خسارت
برخی پیچ‌بُری‌ها در داخل طرح‌های جنگلداری واقع شده‌اند. محدوده‌هایی که دارای گونه‌های متنوع و ارزشمند جنگلی بوده و درنهایت از دست رفته‌اند. این موضوع، لزوم داشتن مجوز کمیته فنی برای اجرای پروژه‌ها را دوچندان می‌کند. پروژه‌هایی مانند «محور آق اولر به خلخال در تالش»؛ «کیلومتر ١٧ محور پونل به خلخال» و «محور امامزاده شفیع ماسال در بخش شاندرمن» از این دست طرح‌ها هستند. این فعال محیط ‌زیست در این‌باره گفت: «چون مجوز اولیه کمیته فنی در این پروژه‌ها وجود نداشته، نتوانستند پروانه قطع درختان را از دفتر چالوس بگیرند؛ برای همین درختان بسیاری را بدون پروانه و پنهانی قطع و زیر خاک مدفون کردند.»
او در ادامه گفت: «بر اساس قانون، خسارت چنین پروژه‌هایی باید محاسبه و به خزانه دولت واریز شود اما در گیلان این روند نیز به درستی طی نشده و درواقع پیمانکارمحور عمل می‌شود و بیش از ٩٠‌درصد پروژه‌هایی که در قالب پیچ‌بُری معدن انجام شده یا محاسبه خسارت ندارد یا به درستی دریافت نشده است. اگر هم دریافت خسارت شده باشد نهایتا زیر ١٠‌درصد خسارت یک پروژه پرداخت می‌شود و بقیه هم به دلیل اتمام پروژه و وجود نداشتن دسترسی به پیمانکار به فراموشی سپرده شده است.»

برهم‌خوردن امنیت تردد شهروندان
جاده‌هایی که در گیلان به نام مردم تعریض و پیچ‌بُری شده‌اند به جای این‌که تردد شهروندان را امن‌تر کنند، خطرات جدیدی را برای آنها فراهم کرده‌اند، چرا که از یک‌سو اغلب این جاده‌ها پس از تعریض آسفالت نشده و حتی کیفیت قبل از برداشتن پیچ را نیز از دست می‌دهند و از سوی دیگر ترانشه‌ها و دیواره‌های ایجاد شده باید به شکل پلکانی احداث شوند تا خطر رانش و پرتاب سنگ برای ترددکنندگان نداشته باشند. بر همین اساس، این فعال محیط‌ زیست گیلان نتیجه می‌گیرد که هدف این پیچ‌بُری‌ها نه رفاه و امنیت تردد شهروندان که سود کلان میلیاردی است که از محل برداشت سنگ و ماسه این کوه‌ها و تپه‌ها به جیب پیمانکاران و حامیان آنها سرازیر می‌شود. او می‌گوید: «جالب اینجاست که همه اینها در سکوت محض مسئولان منابع طبیعی گیلان اتفاق افتاده است و با وجود اعتراض‌های فعالان محیط ‌زیست، باز هم این پروژه‌های غیرقانونی اجرا شده و تپه‌ها و اراضی ملی را بلعیده است. از طرف دیگر اگر خوب دقت کنید، می‌بینید که در تمام این محورها، فقط پیچ‌هایی ‌برداشته شده که مصالح آن سنگ و شن بوده و تمام پیچ‌هایی که مواد آن خاک بوده، همچنان بر سر راه مردم قرار دارند. آیا این حقوق مردم است که اداره کل راه و شهرسازی و نمایندگان مربوطه از آن دم می‌زنند؟»

عرضی بزرگتر از آزادراه تهران- شمال
این فعال محیط‌ زیست در بخش دیگری از سخنانش به «شهروند» می‌گوید: «پیچ‌بُری محور آق اولر تالش به عرض ٥٠ متر در طول حدود ٢٠٠ متر صورت گرفته که بزرگتر از عرض آزادراه تهران- شمال است. سوال ما از سازمان جنگل‌ها و منابع طبیعی این است که آیا قرار بوده برای یک محور کوچک، آزادراه ایجاد کنند و آیا محاسبه‌ای از مقدار مصالح برداشت شده که در حدود چندهزار تُن با چندین میلیارد تومان قیمت در بازار فروخته شده، وجود دارد؟ آیا منابع ملی باید توسط چندنفر تاراج شود و سازمان‌های متولی سکوت کنند؟ تازه آقایان برای تأمین مصالح طرح‌های دولتی، مجددا فاکتور می‌دهند و پولش را دریافت می‌کنند. چرا همین مصالح را در آن پروژه‌ها مصرف نمی‌کنند؟ این پیچ‌بُری است یا پیچ‌خوری؟ متاسفانه برخی مسئولان سیاسی استان از این پروژه‌ها حمایت می‌کنند و قانون را نیز به راحتی به سخره می‌گیرند. درحالی‌که این هم خلاف قانون است و هم خلاف فرمایشات مقام معظم رهبری درباره مسئولیت تمام دستگاه‌ها در قبال حفظ محیط‌ زیست و منابع طبیعی.»

منابع طبیعی: پیچ‌بُری‌ها قانونی هستند و مجوز منابع طبیعی دارند
اما «داوود زارع»، مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری گیلان درباره مسائل مطرح‌شده پیرامون پیچ‌بُری‌ها در استان می‌گوید: «این پیچ‌بُری‌ها براساس درخواست اداره کل راه، مسکن و شهرسازی در حریم جاده و با هدف حذف پیچ‌های خطرناک و حادثه‌آفرین و تأمین مصالح پروژه‌های عمومی و عمرانی منطقه و در چارچوب قانون و با مجوز انجام می‌شود، چرا که ما نمی‌توانیم جنگل را برای برداشت‌های معدنی بدهیم و در سواحل و جلگه هم معدن وجود ندارد. ناچارند مصالح را از اردبیل یا قزوین بیاورند که هزینه و قیمت بالایی را در برخواهد داشت. متولی برداشت این پیچ‌ها هم اداره راه است.»
او درباره محاسبه و دریافت خسارت می‌گوید: «همچنین بندب ماده ١٢ قانون افزایش بهره‌وری در آن‌جا اعمال و بعد از اخذ مجوزهای لازم اجرا می‌شود. البته گاهی هم ممکن است افزایش یا کاهش آن به درخواست ادارات ذیربط صورت گرفته باشد.»
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری گیلان با رد ادعای قطع درختان می‌گوید: «حتی یک اصله درخت در آن محدوده وجود نداشته و خوشبختانه در استان گیلان با پروژه‌هایی که به جنگل خسارت وارد می‌کند، موافقت نمی‌کنیم.» زارع تأکید می‌کند که تمام فعالیت‌های پیچ‌بُری در استان گیلان، با مجوز و کاملا قانونی است و اگر مواردی بدون مجوز انجام شده آن را متوقف کرده است.

رئیس سازمان جنگل‌ها: رسیدگی می‌کنیم
در این میان «خداکرم جلالی»، رئیس سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور با تأیید این‌که چندین گزارش درباره پیچ‌بُری‌های غیرقانونی و غیرفنی در گیلان به ما رسیده به «شهروند» می‌گوید: «چون گزارش‌ها در چند مورد بوده در دست بررسی است. ضمن این‌که دستور توقف عملیات این پیچ‌بُری‌ها را صادر کرده‌ایم که تا مشخص شدن نتیجه پرونده‌ها و روشن شدن مسأله، نباید هیچ‌گونه پیچ‌بُری در محورهای مورد بحث صورت بگیرد.»
جلالی تأکید می‌کند که اگر گزارش‌هایی که به ما داده‌اند و تخلفاتی که گفته‌اند، درست باشد براساس قانون، با متخلف برخورد و به تخلفاتش رسیدگی خواهد شد و باید مسئول مربوطه پاسخگو باشد.

 سلامت نیوز

برای احیای دریاچه‌ارومیه، هیچ‌بودجه‌ای وجود ندارد

 

 مدیر دفتر برنامه‌ریزی و تلفیق ستاد احیای دریاچه ارومیه گفت: از یک ماه پیش باید احیای دریاچه را شروع می‌کردیم،‌ به کشاورزی کمک می‌کردیم، اما هیچ بودجه‌ای وجود ندارد که بتوانیم پس از مرحله تثبیت، احیا را شروع کنیم.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از خبر آنلاین،احیای دریاچه ارومیه، نماد تلاش ایران برای بهبود اوضاع محیط زیست دارد؛ نشانه‌ای از تغییر در مصرف آب، تغییر در نگرش به مصرف مواد غذایی، تغییر در نگاه به منابع زیست محیطی و نمادی از تلاش برای نابود نکردن اکوسیستم. از سال ۹۲ و پس از روی کارآمدن دولت یازدهم، تلاش‌های جدی برای احیای دریاچه ارومیه شروع شد. اکنون و پس از سه سال برنامه ریزی و اجرا، گفته می‌شود دریاچه ارومیه به ثبات رسیده است، اما همچنان از تراز اکولوژیک خود بسیار کم‌آب تر است. با دکتر مسعود تجریشی، مدیر دفتر برنامه‌ریزی و تلفیق ستاد احیای دریاچه ارومیه در حاشیه بیست و دومین نمایشگاه مطبوعات و در غرفه گروه رسانه‌ای خبر، گفتگو کردیم. او به خبرآنلاین گفت که چشم انتظار رسیدن بودجه برای شروع عملیات احیا پس از تثبیت در تابستان ۹۵ است.

مشروح گفتگوی ما با مدیر دفتر برنامه‌ریزی و تلفیق ستاد احیای دریاچه ارومیه را در ادامه می‌خوانید؛

بعد از سه سال تلاش،‌ دریاچه ارومیه اکنون در چه وضعی است؟

دولت به مردم قول داده که دریاچه را احیا کند. وظایف دولت این است که کارگروهی درست کند که عده‌ای بگویند باید برای احیای دریاچه ارومیه به طور علمی چه کار کرد. بعد دستگاه‌های اجرایی پروژه‌ها را پیشنهاد کند. سازمان مدیریت قبول کند، برود وزارت اقتصاد و خزانه‌داری هزینه آن را بدهد. اما الان یک سال است که یک ریال هم پول به ما نرسیده است. اگر پول نرسد،‌ با این که فاز تثبیت دریاچه با موفقیت به پایان رسیده و نسبت به سال گذشته چهل سانت هم بیشتر است،‌ نمی‌توان کار را ادامه داد و پیش برد.

پول باشد در چه زمانی می‌توانید احیا را به سرانجام برسانید؟

در طول بیست سال،‌ به اندازه یک ساختمان سه طبقه،‌ آب دریاچه آمد پایین، اما در سه سال اخیر آن را نگه داشته و اجازه داده نشده پایین‌تر بیاید،‌ اما حالا باید آب جدید به دریاچه تزریق شود. این موضوع، مستلزم این است که برنامه‌هایی باشد که تامین هزینه و اجرایی شوند. ما در حال حاضر برنامه‌ها را مشخص کرده‌ایم که بسیار هم متنوع هستند؛ نشا، ترویج، آموزش و بسیاری از مسائل دیگر را شامل می‌شود و دستگاه‌های مختلف هم اعلام آمادگی برای همکاری کرده‌اند. اما نه تنها پولی به ما نرسیده بلکه نزدیک یک ماه و نیم است که هنوز یک برگه هم دست ما نیست مبنی بر موافقتنامه‌ای که بتوانیم به کسانی ارائه کنیم که آنها خواسته‌ایم کاری کنند. اگر این اتفاق نیفتد،‌ هیچ پیمانکاری نمی‌آید برای احیای دریاچه ارومیه کاری انجام دهد. الان خبر می‌رسد که گشت‌های بازرسی جمع کرده و رفته‌اند. باید به سازمان جنگل‌ها و مراتع بگوییم نشاء بگیر که فروردین سال آینده شروع کنی آنها را با گستره بیشتری بکاری؛ اما می گوید هنوز معوقه‌ها پرداخت نشده و چطور می‌توان این کار را انجام داد.

مگر قرار نبود سازمان ملل در این زمینه کمک کند؟

کل پول‌های خارجی که درباره دریاچه ارومیه مستقیم و غیرمستقیم رسیده به این صورت بوده که پولی بوده که دانشگاه تبریز و ارومیه و یکی از مشاورین داخل کشور در حال همکاری درباره مطالعات منابع آب حوضه هستند. کل این بودجه برای چهار سال، 3.6 میلیون دلار است که به همین اندازه ایران در حال سرمایه‌گذاری است. پول دیگری هم دولت ژاپن چهار سال است گذاشته برای این که روستاها را تقویت کند که مختص آب نیست،‌ این هزینه را هم گفته امسال تمدید می‌کنم اما این هم درباره مطالعه است نه اجرا. مشکلی که ما در حال حاضر از آن حرف‌ می‌زنیم درباره اجراست.

دلیل این که سرمایه‌گذاری نمی‌شود این نیست که مدام گفته می‌شود اصلا دریاچه ارومیه هیچ وقت احیا نمی‌شود؟

آقای روحانی وقتی در ارومیه بودند، گفتند این دریاچه را احیا می‌کنیم، یعنی نگاه ایشان نسبت به این مساله مثبت بوده است. اما شاید بحث اینجاست که حالا که می‌بینند دریاچه ارومیه آب گرفته، تصمیم گرفته‌اند برای موارد دیگری هزینه کنند، مثلا بگویند معوقه‌های تامین اجتماعی پرداخته شود. این درحالی است که دولت غافف از این هستند که دریاچه سالی یک متر تبخیر آب دارد. پیش‌بینی ما این است که اگر دولت کمک نکند تا طبق برنامه‌ای که خودش تایید کرده کار جلو برود، آب دریاچه ارومیه در شهریور سال آینده، 95 سانتی متر از آنچه الان هست پایین‌تر می‌رود و به پنج سال پیش برمی‌گردیم.

مگر شما گزارش نمی‌دهید که اوضاع دریاچه خوب نیست؟

گزارش داده شده،‌ گفته شده برنامه‌ای که باید تا پایان شهریور انجام می‌شده صورت گرفته و به حالت تثبیت رسیده است. در این صورت دولت ممکن است تصور کند حالا که وضع دریاچه خوب است، سراغ جایی برویم که وضعیت مناسبی ندارد.

رایزنی شما برای این وضعیت چه بوده؟

با سازمان برنامه و بودجه جلسه داشتیم، نامه‌نگاری‌ها را با دولت انجام می‌دهیم، ما گزارش‌هایمان را ارائه می‌دهیم و تاکید شده که این مرحله تثبیت بوده و تازه باید احیای دریاچه شروع شود. خود سازمان محیط زیست و خانم ابتکار هم باید از ما مطالبه کنند که مطالبه‌ای ندارند!

اگر پول نرسد، چکار باید کرد؟

ما برای هر کار یک برنامه دوم داریم، یعنی اگر اوضاع مالی خوب بود چطور پیش برویم و اگر اوضاع مالی خراب شد چه کار کنیم. اما این برای وضعیتی است که بودجه کم داشته باشیم نه این که بودجه صفر باشد. اگر هیچ پولی در بساط نباشد کاری از دست کسی ساخته نیست. ما برای پروژه‌های بزرگ با خارجی‌ها و سرمایه‌گذارهای خارجی صحبت کرده‌ایم که چطور می‌توان از بخش خصوصی کمک گرفت. بودجه‌های خرد را هم در حال فکر کردن هستیم که چطور می‌توان به کمک مردم صندوق‌های خرد ایجاد کرد. اما همه 1700 میلیارد را نمی‌توان از این روش‌ها به دست آورد.

یعنی احیای دریاچه ارومیه طبق برنامه پیش نمی‌رود؟

حدود 350 میلیارد تومان صندوق توسعه قول داده کمک کند و گفته‌اند هیچ مشکلی نیست و تامین منابع می‌کنند. منابع مالی از ردیف دستگاه‌های اجرایی هم نزدیک 300 میلیارد تومان داریم که تا الان صفر ریال داده‌اند. در رابطه با ماده 10 و 12 هم 1100 میلیارد تومان پول داشته‌ایم که صفر ریال داده‌اند، پس مطمئنا احیای دریاچه ارومیه از اینجا به بعد نمی‌تواند طبق برنامه پیش برود. ما از یک ماه پیش باید احیا را شروع می‌کردیم،‌ به کشاورزی کمک می‌کردیم، اما بودجه‌ای نرسیده است که بتوانیم این کار را انجام دهیم.

اگر حالا پول برسد می‌توان بلافاصله شروع به کار کرد؟

ما آماده‌ایم، دستگاه‌های اجرایی هم آماده‌اند، اما لازم است موافقتنامه به دستشان برسد. سازمان برنامه و بودجه گفته باید ببینیم آقای نوبخت این موافقتنامه را امضا می‌کند یا نه، پول از خزانه می‌رسد یا نه و بعد ببینیم چه کار باید کرد. به هر حال باید گفت این موضوع فرامنطقه‌ای است و اگر این کار انجام نشود،‌ الگوی بدی برای سایر پروژه‌های مشابه در ایران خواهد بود.
منبع:سلامت نیوز

دریاچه نمک قم منبع گرد و خاک/ بر یک چهارم جمعیت ایران تاثیر می‌گذارد

 محیط بان استان قم با تأکید بر اینکه ایجاد حساسیت در جامعه برای مدیریت دریاچه نمک استان قم ضروری است، گفت: گرد و غبار ناشی از دریاچه نمک قم یک چهارم جمعیت کشور را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا،احمد بحری محیط بان استان قم با اشاره به اینکه گرد و غبار ناشی از دریاچه نمک قم یک چهارم جمعیت کشور را تحت تاثیر قرار می‌دهد، گفت: این دریاچه حدود 200 هزار هکتار مساحت دارد که به طور مستقیم با استان‌های سمنان، تهران، قم و مرکزی در ارتباط است و با تعدادی از شهرها و استان‌های دیگر نیز به طور غیر مستقیم ارتباط دارد.

این محیط بان استان قم با بیان اینکه باید پیگیری حق آبه این دریاچه با جدیت صورت گیرد، گفت: احداث سد و کشاورزی غیر اصولی باعث کاهش حق آبه و تبدیل آن به کانون گرد و غبار شده است.

بحری از برگزاری همایش دریاچه نمک قم تا دو ماه آینده خبر داد و گفت: در این همایش معضلات این منطقه و راهکارهای مقابله با این معضل بررسی خواهد شد. این همایش توسط محیط زیست استان قم برگزار می‌شود.

بحری افزود: همچنین قصد داریم به منظور حساسیت زایی درباره دریاچه نمک قم کمپینی با کمک سمن‌ها راه اندازی کنیم.

منبع:سلامت نیوز

بارش خشکسالی

 

 خشکسالی دیگر مختصات جغرافیایی خاصی ندارد، یعنی دیگر مرزی نمی شناسد، هر کجا میزان تبخیر از بارش بیشتر شود، همانجا نقطه رشد و خود بزرگ شدگی خشکسالی است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایرنا نوشت ،انگار بر فراز آسمان برخی از شهرها و روستاهای ایران از جمله چهارمحال و بختیاری، ابرهای ناپیدا و نامریی وجود دارد که نزدیک به یک دهه است که جز بارش خشکسالی،بارش دیگری ندارند.

خشکسالی علاوه تبعات کشاورزی و زیست محیطی از نظر روانشناختی نیز روی ذهن و فکر مردم نیز اثر می گذارد به گونه ای که به تازگی برخی روانشناسان اعلام کرده اند؛ کم شدن بارش ها و بروز پدیده کم بارشی ، افسردگی خشکسالی را به همراه دارد.

خشکسالی یکی از پدیده‌های هواشناختی و جدایی ناپذیر از شرایط اقلیمی است که ویژگی‌ها و اثرات خشکسالی از قبیل شدت، مدت و بزرگی آن از محلی به محل دیگر متفاوت است و در مناطق خشک و نیمه خشک، اثرات کمبود بارندگی بر روی منابع آب به سرعت آشکار می‌شود.

براساس آمار ثبت شده سازمان هواشناسی کشور، بارش سال زراعی 95-94 نسبت به سال گذشته حدود 17 درصد افزایش داشته، این درحالی است که این رقم نسبت به دوره بلند مدت حدود 2 درصد کاهش را نشان می‌ دهد.

بیشترین افزایش بارش در استان های غربی کشور به ترتیب به مقدار 63، 46 و 43 درصد در استان‌های ایلام، کرمانشاه و لرستان ثبت شده، همچنین بیشترین کاهش بارش سالانه در استان های یزد، سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی به ترتیب به مقدار 44-، 38- و 34- درصد رخ داده است.

با این حال ایران در چند سال اخیر به شدت درگیر خشکسالی شده است به گونه ای که تعدادی از روستاها و شهرها نیز اثرگذاشته است.
معاون اول رئیس جمهوری در سفر به چهارمحال و بختیاری اعلام کرد: کشور در تب خشکسالی می سوزد.

اسحاق جهانگیری روز سه شنبه هجدهم آبانماه در جلسه اقتصاد مقاومتی چهارمحال و بختیاری در سالن شهید جعفرزاده شهرکرد، تاکید کرد: در برخی مناطق زمین به دلیل خشکسالی تا یک متر نشست کرده و برخی از قنات ها و چشمه ها خشک شده و در برخی از روستاها، خشکسالی و خشک شدن قنات ها و چشمه ها باعث حرکت شن ها به سمت خانه های مردم شده است.

وی یادآور شد: برخی از شهرها مانند اهواز ، خرمشهر ، آبادان، اصفهان، چهارمحال و بختیاری و شهرهای دیگر کشور با کمبود منابع آبی مواجه است که باید این مشکلات با تدبیر مدیریت شود.

جهانگیری به خشکسالی های اخیر به عنوان یک مشکل کلی در کشور اشاره کرد و افزود: خشکسالی های اخیر بخش عمده ای از کشور را فرا گرفته است و کشور در تب خشکسالی می سوزد.

وزیر نیرو نیز در این نشست گفت: به دلیل بروز خشکسالی و کاهش بارندگی ها، هم اکنون آب شرب 5هزار روستا با تانکر تامین می شود.
به گزارش ایرنا، حمید چیت چیان افزود:در برخی مناطق چاه آب خشک شده است و امکان تامین اب از سفره های زیرزمینی وجود ندارد و خشکسالی مشکل اصلی وزارت نیرو در تامین منابع ابی است.

این خشکسالی ها در دوره های مختلف باعث آسیب دیدگی بخشی از زراعت و کشاورزی شده است به گونه ای که بخشی از باغات و زراعت کشاورزان در کشور خشک شده است.

معاون وزیر کشور و رئیس سازمان مدیریت بحران در این باره در سفر به شهرکرد گفت: برای جبران صدمات ناشی از خشکسالی دولت یازدهم تصمیمات مهمی را اتخاذ کرده است.
اسماعیل نجار روز نوزدهم آبانماه در چهارمحال و بختیاری افزود:هم اکنون کشاورزان به دلیل بروز خشکسالی های اخیر نیز به 50هزار میلیارد ریال به بانکها بدهکار شده اند.
به گفته وی، از این رو دولت برای حمایت از بخش کشاورزی و جبران خسارات ناشی از خشکسالی، طرح بازپرداخت تسهیلات کشاورزی را اجرا می کند و تلاش می شود کشاورزان خسارت دیده از خشکسالی را حمایت کند.

رئیس مرکز ملی خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی گفت : براساس نقشه های هواشناسی به طور میانگین افزایش 1.5 درجه ای دما و کاهش 20 درصدی بارش ها در پاییز امسال برای استانهای کشور پیش بینی می شود.

شاهرخ فاتح در سفر شهرکرد افزود: با توجه به روند تغییر اقلیم در کشور و تشدید آن در سالهای اخیر، گرمتر شدن دمای هوا و کاهش بارندگی ها در سطح کشور رخ داده است، که این روند در پاییز امسال منجر به افزایش 1 تا 1.5 درجه ای دمای هوا و کاهش 10 تا 20 درصدی بارش ها می شود.
وی، پدیده خشکسالی را از مهمترین تبعات تغییر اقلیم عنوان کرد و گفت: روند خشکسالی در کشور در سالهای اخیر شدت گرفته و اهمیت موضوع به حدی است که اگر این روند مدیریت نشود خسارت های بسیاری را به بارخواهد آورد.

وی با مقایسه روند خشکسالی در کشور طی 30 سال گذشته، افزود: در این سالها روند بارشی کشور با آهنگ 1.2 میلیمتر در سال منفی بوده است و میانگین دمای کشور با آهنگ 3 دهم درجه سلسیوس در سال روند افزایشی داشته است.

مدیرکل هواشناسی چهارمحال و بختیاری نیز گفت: بررسی ها نشان می دهد از سال 1347تا سال 1395 میزان تبخیر و تعریق آب 10میلیمتر افزایش یافته و در این مدت میزان تبخیر از یکهزار و 181میلیمتر به یکهزار و 800 میلیمتر در سال رسیده است.

مهرداد قطره سامانی در گفت وگو با ایرنا افزود:بارش های چهارمحال و بختیاری در سال زراعی جاری 93 درصدی کاهش یافته و در مجموع بارش های پاییزی با کاهش 35 درصدی همراه است.

حالا تنها راه عبور از بحران خشکسالی در ایران ،کاهش مصرف و صرفه جویی است و به گفته کارشناسان با 10درصد صرفه جویی می تواند از این بحران خشکسالی و بی آبی تا حدی عبور کرد.

سلامت نیوز

ابتکار: با یک دستور نمی توان تالاب و رودخانه ها را پرآب و احیا کرد

 

 معاون رئیس جمهوری و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست گفت: سال هاست که حقابه تالاب ها برداشت شده و آب رودخانه ها برای توسعه کشاورزی با کمترین بهره وری به مصرف رسیده است حال چگونه انتظار داریم که با یک دستور رودخانه ها پر آب و تالاب ها احیا شود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایرنا، معصومه ابتکار، عصر پنجشنبه در نشست تشکل های زیست محیطی فارس با عنوان مشارکت در حفط و بهبود محیط زیست در شیراز بیان داشت: متاسفانه بسیاری از سدها که قبل از سال 92 در کشور مطالعه و اجرا شده است بدون ارزیابی زیست محیطی بوده است.

وی افزود: ارزیابی زیست محیطی در گذشته به یک تشریفات تبدیل شده بود و چندان جدی گرفته نمی شد در حالیکه اکنون کل طرح های کلان باید ارزیابی زیست محیطی داشته باشند و ما در مقابل بسیاری از فشارها و درخواست ها، با رویکردی کارشناسی مقاومت کرده ایم و اجازه احداث سدها، جاده ها، پالایشگاه ها و شهرک های صنعتی را بدون ارزیابی زیست محیطی نمی دهیم.

رئیس سازمان حفاظت محیط زیست گفت: در بسیاری از عرصه ها برای حفظ محیط زیست ما نیاز به قانون داریم و به صورت دستوری نمی توانیم به کشاورزان بگوییم که محصولی را تولید نکنند بلکه باید شیوه های کشت قانونمند شود تا به بهره وری بیشتر آب بیانجامد.

ابتکار، با تاکید بر اینکه، اشتباه سال های گذشته در عرصه محیط زیست نباید تکرار شود، گفت: تشکل های زیست محیطی یکی از اهرم های مهم در احیای تالاب ها هستند به گونه ای که تالاب کمجان در استان فارس و تالاب گندمان در چهار محال و بختیاری با همین حضور پر رنگ تشکل های زیست محیطی احیا شده اند.

معاون رئیس جمهوری ادامه داد: در سه سال گذشته با درایت دولت تدبیر و امید و حضور تشکل ها، فعالیت هایی صورت گرفته که در هشت سال قبل از آن این فعالیت ها انجام نشده بود.

وی، گفت: اینکه تشکل های مردمی بدون لکنت زبان، حرف خود را می زنند، ثمره خردگرایی و ثمره حضور مردم در صحنه انتخابات سال 92 است و امیدواریم که همین حضور که ثمره انقلاب است در سال 96 هم تکرار شود.

ابتکار اضافه کرد: آزادی بیان، ثمره خون شهداست، مردم اجازه دارند ما را نقد کنند و در چارچوب قانون حرف های خود را بزنند، این دولت، دولت نقد و پاسخگویی است.

این مقام مسئول گفت: در حالی که در دوره ای به بهانه های امنیتی اجازه فعالیت به سازمان های مردم نهاد حتی در حوزه محیط زیست داده نمی شد، اکنون مشاهده می کنیم که این گونه سازمان ها در فضایی خردگرایانه مطالب خود را بیان می کنند.

ابتکار بیان کرد: دولت آقای روحانی، دولت محیط زیست است و اگر چه دولت اولویت های دیگری مثل تامین معیشت مردم و افزایش اشتغال را دارد لیکن حفظ محیط زیست را در اولویت نخست خود قرار داده است.

منبع:سلامت نیوز

«خشکسالی» در فصل «بارش»

اول مهرماه، سال آبی جدید شروع شد. نخستین فصل این سال یعنی پاییز معمولاً پربارش‌ترین و تضمین‌کننده منابع آبی یک سال آبی خواهد بود. اما روزهای میانه این فصل را درحالی سپری می‌کنیم که خبری از بارش‌های مؤثر نیست و این موضوع خشکسالی را تشدید می‌کند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه ایران،آمارهای شرکت مدیریت منابع آب ایران نشان می‌دهد که ارتفاع کل ریزش‌های جوی از اول مهر لغایت 19 آبان بالغ بر 12 میلیمتر بوده است. این مقدار بارندگی نسبت به میانگین دوره‌های مشابه درازمدت(20 میلیمتر) 40درصد کاهش و نسبت به دوره مشابه سال آبی گذشته(43 میلیمتر) 72 درصد کاهش نشان می‌دهد. این ارقام یک پیام برای ما دارد. اینکه اگر به جد در مصرف آبهای سطحی موجود صرفه‌جویی نکنیم، امسال نه تنها مجبور به برداشت آب از منابع زیرزمینی می‌شویم بلکه این منابع از جنس ذخایر استاتیک خواهد بود. ذخایر استاتیک منابع آبی زیرزمینی هستند که باید دست نخورده باقی بمانند. در حال حاضر تراز ذخایر استاتیک ایران منفی است و دولت یازدهم طرحی را پایه‌ریزی کرده است که این منابع طی 11 سال احیا شوند اما اگر شرایط بارش باران و برف در زمستان امسال بهبود نیابد، اجرای طرح دولت سخت و شاید هم محال شود.

در این باره قائم مقام وزیر نیرو از کاهش عجیب بارش‌ها خبرداد و گفت: از ابتدای مهرماه تاکنون فقط ۱۰ میلیمتر بارش در سطح کشور داشتیم، در حالی که در مدت مشابه سال گذشته بیش از ۴۰ میلیمتر بارش در سطح کشور ثبت شده بود. لذا شاهد کاهش عجیب میزان بارش‌های کشور در سال آبی جدید هستیم.
ستار محمودی با بیان اینکه «احتمال تشدید بحران آب با کاهش شدید آمار بارش‌ها افزایش یافته است»، گفت: در صورت ادامه این روند در بارش‌ها، شاهد افزایش تعداد شهرهای درگیر با تنش آبی در تابستان سال آینده خواهیم بود.

وی ادامه داد: بر اساس گزارش‌های سازمان هواشناسی و بررسی‌های انجام شده در وزارت نیرو، سال آبی 96 - 95 که از ابتدای مهرماه امسال آغاز شده، سالی با متوسط بارش‌های زیر متوسط درازمدت خواهد بود. این موضوع از شروع سالی با تنش‌ها و بحران‌های آبی خبر می‌دهد که باید برای جلوگیری از مشکلات کم آبی در تابستان 1396 از همین حالا به فکر باشیم و مصرف آب را مدیریت کنیم.

آبرسانی با تانکر برای غلبه بر کم آبی
بروز خشکسالی و کاهش بارندگی‌ها باعث شده تا روستاها نتوانند آب مورد نیاز خود را از منابع نزدیک به خود تأمین کنند. در برخی از روستا‌ها اصلاً آبی برای آشامیدن وجود ندارد و برخی دیگر نیز کیفیت آب موجود افت کرده است. به همین خاطر دولت مجبور است که آب مورد نیاز این روستاها را با تانکر تأمین کند.
در همین خصوص وزیر نیرو در جلسه اقتصاد مقاومتی چهارمحال و بختیاری گفت: آب آشامیدنی 5 هزار روستای کشور به دلیل بروز خشکسالی و کاهش بارندگی‌ها، هم‌اکنون با تانکر تأمین می‌شود.

حمید چیت چیان افزود: این در حالی است که در ابتدای دولت یازدهم آب آشامیدنی 6 هزار و 400روستا در کشور با تانکر تأمین می‌شد که در این دولت آب آشامیدنی یک هزار و 400روستا تأمین شده است. وی گفت: در برخی مناطق چاه آب خشک شده است و امکان تأمین آب از سفره‌های زیرزمینی وجود ندارد و خشکسالی مشکل اصلی وزارت نیرو در تأمین منابع آبی است.

سلامت نیوز