دندان تیزدریاخواران برای سواحل بوشهر

 

سلامت نیوز: زمانی که دیگر از سواحل شمالی کشورمان و آزادسازی کرانه‌های دربند و محصورش توسط انبوه‌سازه‌های دولتی و شخصی ناامید شدیم، دلمان خوش بود به دریاهای جنوب و سواحل بکرش؛ به این‌که هنوز دریاخواران و ساحل‌خواران به این خطه رخنه نکرده‌اند و می‌توان طبیعت آزاد و رها و زیبا را در سواحل جنوب مشاهده کرد؛ غافل از این‌که رخنه‌های زیرپوستی چندی است که در این مناطق نیز آغاز شده و بشدت در حال پیشروی است و نمونه بارز و نگران‌کننده آن را هم می‌توان در سواحل و خورهای استان بوشهر مشاهده کرد.

به گزارش سلامت نیوز، روزنامه جام‌جم نوشت: دریاخواری و ساحل‌خواری در جنوب کشور گرچه (به دلایلی همچون دوری از مرکز و شرایط جوی) بسیار دیرتر از شمال کشور آغاز شد، اما متاسفانه باید اذعان کرد که این رویه هم‌اکنون با سرعت زیادی در این مناطق در حال پیشروی است. اگر در شمال کشور نیمی از تغییر کاربری‌ها و ساحل‌خواری‌ها مربوط به بخش خصوصی است، در سواحل جنوبی کشور تقریبا تماما نهادهای دولتی و عمومی هستند که بیشتر پا در این عرصه خطرناک گذاشته و درحال اجرای پروژه‌هایی هستند که گرچه با هدف توسعه و پیشرفت شهری شکل می‌گیرد، اما آسیبی که در درازمدت به طبیعت و بویژه اکوسیستم دریایی وارد می‌کند، به مراتب تبعاتی سنگین‌تر از منافعش دارد.. اجرای این گونه طرح‌ها را بوضوح می‌توان در استان بوشهر و شهر بوشهر مشاهده کرد که مجری آنها نیز نهادهای دولتی همچون استانداری، شهرداری، اداره بنادر و کشتیرانی و... است. البته این نهادها در جواب پیگیری‌های خبرنگار جام‌جم، وجود هرگونه تخلفی را در اجرای طرح‌های خود تکذیب کردند، اما شکایات اداره محیط زیست استان و اعتراضات و نامه‌نگاری‌های نامحدود و البته بی‌سرانجام شرکت آب منطقه‌ای به بخش قضایی استان می‌تواند تا حدی نمایشگر وضعیت حاکم بر استان و سواحل آن باشد.

به بهانه رشد گردشگری...

محمدمهدی طیاری، یکی از فعالان محیط‌زیست بوشهر با اشاره به چندین طرح درحال اجرا در سواحل بوشهر توسط نهادهای دولتی و شهری می‌گوید: ساخت دهکده گردشگری، ساخت بارانداز، اسکله، استقرار بزرگ‌ترین چرخ و فلک خاورمیانه در پارک شغاب و احداث فانوس دریایی در جایگاه پیشین مجتمع تیو چند نمونه از این طرح‌هاست که تمامی آنها با خشکاندن بخش‌هایی از خورها و سواحل دریا با نخاله‌های ساختمانی، شن و خاک در حال اجراست.

دهکده گردشگری که طیاری و چند نفر دیگر از فعالان محیط زیست بوشهر به آن اشاره می‌کنند، طرح بزرگی است که قرار است در چهار فاز و در گستره‌ای به وسعت 85 هکتار در منطقه ساحلی بوشهر به اجرا درآید. اما آنچه انتقادات زیادی را نسبت به اجرای این طرح برانگیخته، انجام آن در پهنه سواحل و خور سلطانی بوشهر پس از خشکاندن این مناطق بوسیله نخاله‌های ساختمانی و خاکریزی است. خورها بخش‌هایی از دریا (حدفاصل بخش عمیق دریا و سواحل) هستند که عمقی کمتر از 6 متر دارند و زیستگاه آبزیان و یک اکوسیستم بسیار حساس دریایی به شمار می‌روند.

طیاری با اشاره به این‌که ساخت و ساز در چنین منطقه حساسی طبق قانون کاملا غیرقانونی است، می‌گوید: این در حالی است که هیچ گونه ارزیابی زیست محیطی برای این طرح انجام نشده است.

وی به ساخت بارانداز 400 هکتاری در خورهای جزیره نگین توسط اداره بنادر بوشهر و چند شرکت دیگر نیز اشاره کرده و می‌افزاید: این طرح نیز بدون اخذ مجوز زیست محیطی آغاز شد و در نهایت پس از اعتراضات فراوان، اداره محیط زیست وارد ماجرا شد و اداره بنادر را به پرداخت جریمه 800 میلیون تومانی موظف کرد.

به گفته این فعال محیط زیست، اهمیت خورها و مناطق ساحلی به این دلیل است که زیستگاه لارو آبزیان و موجودات ریز دریایی چون پلانکتون‌ها و همچنین مرجان‌ها محسوب شده و با خشکاندن و نابودی آنها، شاهد نابودی تدریجی نسل ماهی‌ها و تخریب بخش مهمی از چرخه زیستی دریایی می‌شویم که نابودی کل اکوسیستم دریایی را به دنبال خواهد داشت.

پاسخ جالب متولیان

در کوران این اعتراض‌ها، پاسخ ادارات و نهادهای متولی شنیدنی است. حسین دلشب، مدیرکل محیط زیست بوشهر، در گفت‌وگو با جام‌جم مدعی است در دوره مدیریت خود جلوی هرگونه طرح غیرقانونی در بوشهر را گرفته و یا شکایت به مراجع قضایی برده است. وی درخصوص دهکده گردشگری نیز می‌گوید که چندی پس از آغاز ساخت، غیرقانونی بودن آن را اعلام کرده و مانع اجرای آن شده و حتی به مراجع قضایی شکایت کرده است. البته این شکایت در حالی است که ساخت دهکده و خشکاندن خورها و سواحل پس از توقفی کوتاه، دوباره از سرگرفته شده و همچنان ادامه دارد.

غلامعلی میگلی‌نژاد، شهردار بوشهر نیز هرگونه تعرض به خورها و سواحل بوشهر را تکذیب کرده و می‌گویدکه قویا جلوی این‌گونه طرح‌های غیرقانونی در بوشهر را گرفته و اجازه نمی‌دهد که قصه سواحل شمال کشور در سواحل بوشهر تکرار شود.

وی ساخت فانوس ساحلی را به دلیل اصرار مردم بوشهر در منطقه غیرساحلی دانسته و درخصوص کامیون کامیون نخاله ساختمانی نیز که راهی خورها در سرتاسر بوشهر از جمله پارک شغاب و دهکده گردشگری می‌شود، اظهار می‌دارد که مالک این کامیون‌ها شهرداری نیست و گاهی برخی افراد به صورت انفرادی به تخلیه نخاله‌های ساختمانی خود اقدام می‌کنند.

بهمن گشتاسب، مدیر دفتر رودخانه و سواحل شرکت آب منطقه‌ای بوشهر نیز به عنوان متولی اصلی حفاظت از حرایم دریا و سواحل به جام‌جم می‌گوید: این مدیریت تمام تخلفات صورت گرفته را با جدیت تمام رصد و پیگیری کرده و درخصوص آنها با ادارات مجری طرح‌ها و مراجع قضایی استان نامه نگاری کرده که این نامه‌نگاری‌ها تاکنون به آزادسازی 22 هکتار از سواحل طی سال 93 و 94 منتج شده است.

توسعه ناپایدار

احسان عابدی، رئیس مرکز اقیانوس‌شناسی خلیج‌فارس بوشهر با تائید ساخت و سازهای بی‌شمار در کل سواحل جنوب کشور و همچنین سواحل بوشهر، از این رویه که توسعه ناپایدار نامیده می‌شود، گلایه کرده و به جام‌جم می‌گوید: یکی از این طرح‌ها، توسط شهرداری درحال اجراست که این نهاد ابتدا مجتمع غیرقانونی تیو را که پس از خشکاندن دریا ساخته شده بود، تخریب کرد، اما در اقدامی عجیب نخاله‌های مجتمع تخریب شده را به دریا ریخت تا روی آن فانوس علم کند، این درحالی است که آن منطقه زیستگاه مرجان‌های بسیار نادری است که هم‌اکنون دانشمندان درحال مطالعه بر روی آنها برای درمان پوکی استخوان هستند.

منبع:سلامت نیوز

کشورهای عربی، در ارتباط با کانون های گرد و غبار مسوولیت پذیر نیستند

 

سلامت نیوز:مدیر ستاد ملی مقابله با گرد و غبار، اظهار کرد: کشورهای عربی منطقه حاضر نیستند که مسئولیت خود را در ارتباط با گرد و غبارهایی که منشاء آن کشورهایشان است ، بپذیرند.
ضیاء الدین شعاعی در مصاحبه با برنامه " بدون خط خوردگی " رادیو گفت و گو ، در ارتباط با مشکل ایجاد شده ناشی از گرد و غبار در برخی از نقاط کشور ادامه داد: پدیده گرد و غبار در ایران دارای دو منشاء داخلی و خارجی است.

وی با بیان این که در 17، 19 و 28 خرداد شاهد طوفان گرد و غبار در کشور بودیم، ادامه داد:‌بیشتر این گرد و غبارها منشاء اش از کشورهای همسایه از جمله عراق و سوریه بوده است.
وی همچنین به تاثیر اقلیم 4 استان سیستان و بلوچستان، کرمان ، گیلان و خوزستان در ایجاد این گرد و غبارها اشاره کرد و افزود: ما از سال 92 تاکنون تلاش کردیم که با کشورهای منطقه که منشاء گردوغبار هستند به تعامل برسیم و در این ارتباط یک صندوق منطقه‌ای ایجاد کنیم تا هر کشوری برنامه‌ی خود را در ارتباط با کنترل و مبارزه با این گرد و غبارها اعلام کند ولی متاسفانه کشورهای عربی از ایجاد چنین صندوقی استقبال نکردند.

این مقام مسئول تصریح کرد: با توجه به عدم استقبال کشورهای عربی ، ما به ساختارهای سازمان ملل دراین ارتباط تکیه کردیم و از سال گذشته تلاش وسیعی را دراین ارتباط آغاز کردیم. در هفتادمین مجمع عمومی سازمان ملل قطعنامه ای تصویب شد مبنی بر این کشورهایی که منشاء گرد و غبار هستند و کشورهای دیگر را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهند باید برای این موضوع فکری بکنند. خود ساختار سازمان ملل نیز در این ارتباط مسئولیت‌هایی پذیرفت. یک ماه قبل اجلاس محیط زیست، در نایروبی کنیا برگزار شد و در آنجا نیز قطعنامه‌ی مستقلی به تصویب رسید و تاکید بر این شد که کشورهای درگیر با این موضوع راهکارهای خود را ارائه کند.

شعاعی در همین راستا ادامه داد: ما به سازمان ملل اعلام کرده‌ایم که ایران آمادگی دارد اولین نشست پیگیری قطعنامه‌های سازمان ملل دراین ارتباط را در تهران برگزار کند و ما اکنون منتظر جواب سازمان ملل در این ارتباط هستیم.

مدیر ستاد ملی مقابله با گرد و غبار با اشاره به سهم کشورهایی چون عربستان، عراق، اردن و سوریه در ایجاد کانون‌های گرد وغبار تاکید کرد: در وهله اول باید این کشورها بپذیرند که منشاء‌گرد و غبار هستند و در این ارتباط دارای مسوولیت هستند . در این چارچوب باید به این مشکل واقع بینانه نگاه کنیم و مردم نیز به توصیه‌هایی که سازمان محیط زیست دراین زمینه ارائه کرده است، توجه کنند.

منبع:سلامت نیوز

تکلیف اساسی دولت یازدهم برای منابع طبیعی ایران

رضا شیخ پور: گردوغباری که در یک دهه اخیر بر چهره ایران نشسته و این روزها مجددا در نواحی غربی کشور نفس هم‌وطنانمان را به شماره انداخته است موجب شده تا بار دیگر برخی منتقدان، نوک پیکان حملات خود را به سمت سازمان حفاظت محیط‌زیست و مدیر ارشد آن بگیرند؛ اما منتقدانی که بعضا وظایف سازمان حفاظت محیط‌زیست را با رویکردی انتزاعی صرفا نظارتی تعریف کرده و حتی در مواردی همچون موضوع توقف بهره‌برداری از جنگل‌های هیرکانی، ابتکار را به دخالت در وظایف اجرائی سازمان جنگل‌ها متهم می‌کنند باید پرده از این ابهام بردارند که چرا برخلاف ادعاهای قبلی، فرایندی اجرائی همچون پروژه بیابان‌زدایی را از ابتکار و سازمان حفاظت محیط‌زیست، طلب می‌کنند؟ 

وقتی به شرح وظایف دو سازمان متولی طبیعت ایران می‌نگریم مشاهده می‌کنیم که سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور متولی ٨٣ درصد از خاک ایران است. عرصه‌های تحت مدیریت این سازمان با وظایفی حاکمیتی، از اکوسیستم‌های جنگلی و مرتعی گرفته تا بیابان‌های ایران، با عنوان منابع طبیعی تجدیدپذیر تعریف می‌شود. هرچند سازمان جنگل‌ها در حد ظرفیت و جایگاهی که در ساختار حاکمیت دارد و با توجه به امکانات و اعتبارات ریالی که در یک دهه اخیر برای پروژه‌های بیابان‌زدایی به این سازمان اختصاص یافته اقداماتی درخور توجه نیز داشته اما هیچ‌گاه عملکردی مطلوب و مطابق با نیاز طبیعی خاک ایران نداشته است؛ به‌نحوی‌که مطابق با آمار رسمی سازمان جنگل‌ها اکنون ٢٠ درصد از خاک ایران را بیابان تشکیل می‌دهد و طبق گزارش‌های علمی موجود همچنان با استمرار کاهش سطح جنگل‌های کشور، تخریب مراتع، توسعه بیابان و در یک کلام با زوال زیست‌بوم‌های طبیعی ایران مواجه هستیم؛ به نظر باید از بُعدی متفاوت به ریشه‌های عملکرد نامطلوب دستگاه متولی منابع طبیعی کشور نگریسته شود.

 سازمانی که در طول تغییر و تحولات ساختاری در بیش از یک قرن قدمت خود با فراز و فرود فراوانی مواجه بوده اما پس از انقلاب اسلامی هیچ‌گاه رنگ اقتدار و کارآمدی به خود ندیده است. به‌زعم اکثر کارشناسان، نیمه دوم دهه ٤٠ خورشیدی دوره بلوغ مدیریت منابع طبیعی ایران تلقی می‌شود یعنی مقطعی که «وزارت منابع طبیعی» متولی طبیعت ایران بوده است و اتفاقا بخش مهمی از قوانین منابع طبیعی نیز بازمانده از همان دوران است.

هرچند جنگلبانان ما، در دهه‌های اخیر با دست خالی در برابر متجاوزان داخلی ایستادگی کردند و بسیاری نیز جان خود را در راه حفاظت از منابع طبیعی از دست دادند؛ اما تجربه نشان می‌دهد این مجاهدت‌ها تا زمانی که ذیل مدیریتی علمی و کارآمد، ساماندهی نشود اثری در کاهش تهدیدها نخواهد داشت زیرا مدیریت منابع طبیعی ذیل وزارتخانه‌ای بهره‌بردار از منابع پایه، نمی‌تواند رو به سوی توسعه پایدار داشته باشد. وزارت جهاد کشاورزی که عرصه‌های منابع طبیعی را همچون طعمه‌ای برای توسعه بخش کشاورزی می‌پندارد و حتی نقش واسطه‌گری برای واگذاری اراضی ملی به مالکان بخش خصوصی و ثروتمندان را ایفا می‌کند، مسلما نمی‌تواند داعیه حفاظت از خاک ایران را داشته باشد.

وقتی با وجود فریاد رسای کارشناسان در مخالفت با طرح کذایی حفظ کاربری اراضی کشاورزی که نوعی ترویج زمین‌خواری و تهدیدی جدی برای منابع طبیعی قلمداد می‌شود اما معاونت امور اراضی وزارت جهاد کشاورزی با اعضای کمیسیون کشاورزی مجلس نهم برای تدوین و تصویب چنین طرحی خانمان‌برانداز همدستی می‌کند بنابراین نمی‌توان و نباید به مدیریت منابع طبیعی ذیل بخش کشاورزی اعتماد کرد و به آن اعتبار بخشید.

 مخاطرات مدیریت سازمان جنگل‌ها ذیل وزارت جهاد کشاورزی به حدی رعب‌آور و تهدید‌کننده است که هشت تیر سال ٩٤ بیش از یک‌صد نفر از استادان دانشکده‌های منابع طبیعی دانشگاه‌های سراسر کشور در نامه‌ای سرگشاده به حسن روحانی خواهان تشکیل «وزارت منابع طبیعی و محیط‌زیست» شده بودند و مجددا نیز ٢٣ اردیبهشت سال‌جاری ١٤٢ نفر از استادان دانشگاه در نامه‌ای سرگشاده خطاب به علی لاریجانی، جداسازی سازمان جنگل‌ها از ذیل وزارت جهاد کشاورزی را خواستار شدند.

 کارشناسان امیدوارند این اتفاق تاریخی در سال اول اجرای برنامه ششم توسعه محقق شود و البته تحقق این اقدام فرخنده تا پایان سال ٩٥، می‌تواند ادعای محیط‌زیستی بودن دولت روحانی را نیز تصدیق کند. چهار آلترناتیو نیز برای ساختار سازمانی جدید دستگاه متولی منابع طبیعی ایران پیشنهاد می‌شود که هریک از این الگوها ملاحظاتی را در پی دارد؛ استادان برجسته علم سیاست و مدیریت منابع طبیعی و محیط‌زیست بر این عقیده‌اند که الگوی مناسب، ادغام سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری با سازمان حفاظت محیط‌زیست و تشکیل «وزارت منابع طبیعی و محیط‌زیست» است؛ در تبیین درستیِ این الگو همین بس که در هیچ‌کجای دنیا مشاهده نمی‌شود دو فرد هم‌زمان به ‌عنوان مأمور دولت در طبیعت حضور پیدا کنند ولی یکی فقط مسئولیت حفاظت از حیات وحش را بر عهده داشته باشد و دیگری صرفا از عرصه و پوشش گیاهی محافظت کند! دقیقا برخلاف آن چیزی که در ایران شاهدش هستیم به‌نحوی‌که برای جنگلبانان و محیط‌بانان در ایران مسئولیت و تکالیف جداگانه‌ای نسبت به هم تعریف شده است!

 اما برخی دیگر از کارشناسان بدون توجه به تجربه جهانی، با تفکیک وظایف اجرائی و نظارتی دو سازمان مزبور بر این عقیده هستند که نیازی به چنین ادغامی نیست و صرفا باید «وزارت منابع طبیعی» مانند نیمه دوم دهه ٤٠  خورشیدی تشکیل شود و سازمان حفاظت محیط‌ زیست نیز با همان وظایف نظارتی که دارد همچنان در قالب ساختار فعلی خود باقی بماند. 

البته با توجه به اینکه دولت فعلی مانند دولت اصلاحات، به‌دلیل سیاست کوچک‌سازی بدنه دولت تمایل چندانی برای تشکیل وزارتخانه جدید از خود نشان نمی‌دهد و از طرفی به دلیل ساختار غیرحزبی نظام پارلمانی در ایران که غالبا مطالبات منطقه‌ای از سوی نمایندگان مجلس، بر رویکرد ملی آنان غلبه دارد و در صورت تشکیل وزارتخانه، با اهرم استیضاح وزیر، بر وزارتخانه‌ای مسلط می‌شوند؛ بنابراین به نظر می‌رسد تشکیل ساختار جدید سازمانی در قامت معاونت ریاست‌جمهوری سهل‌الوصول‌تر باشد.

 به نحوی که دو سازمان مزبور با هم ادغام و با عنوان جدید «سازمان حفاظت محیط‌زیست و منابع طبیعی کشور» ذیل معاونت ریاست‌جمهوری مدیریت شود یا اینکه «سازمان منابع طبیعی» در کنار «سازمان حفاظت محیط‌زیست» معاونت‌های دوگانه رئیس‌جمهور در حوزه منابع طبیعی و محیط‌زیست را تشکیل دهند و درواقع بسترهای لازم برای تشکیل وزارتخانه در آینده تأمین شود. مسلما تحقق هریک از این چهار آلترناتیو با هدف جداشدن از بخش کشاورزی، گامی رو به جلو خواهد بود. رئیس‌جمهور روحانی کمتر از یک‌سال فرصت دارد با جداسازی سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور از وزارت جهاد کشاورزی و تحقق هریک از این آلترناتیوها، تکلیف اساسی خود را در ارتباط با منابع طبیعی عملی و دین خود را به طبیعت ایران ادا کند.

منبع: روزنامه شرق

ریزگردها، پدیده، میهمان یا صاحبخانه

قربانعلی قائمی*: کشور ایران سرزمینی است که بر کمربند صحرا واقع شده است و مطالعات تاریخی و باستانی ما نشان می‌دهد که نیاکان ما از دیرباز با این شرایط آب و هوایی کنار آمده و طبیعت را چون مادری مهربان پاس داشته و در دامن آن یکی از درخشان‌ترین و ماندگارترین تمدن‌های بشری را آفریده‌اند.

تخلکامی در این است که با پیشرفت تمدن و مجهز شدن بشر به فناوری نه تنها دانش و تمدن به دست آمده در راه پاسداشت طبیعت و بهبود شرایط زیستی مردم استفاده نشده است بلکه آسیب‌های جبران‌ناپذیری در مدت کوتاه ٣٠٠ سالی که فناوری به شکل کنونی در اختیار بشر قرار گرفته به طبیعت و زیست بوم کره زمین وارد آمده است. واکنش طبیعت در برابر ویرانی‌ها و نامهربانی‌ها و بهره‌کشی از زمین به صورت سیل‌های ویرانگر، خشکسالی‌های خانمان‌سوز و آتش‌سوزی‌های مهارنشدنی، گسترش صحرا، هجوم ریزگردها، آب شدن یخ‌های قطبی و در نتیجه به زیر آب فرو رفتن بخش‌های بزرگی از سرزمین‌ها و خشک شدن جو کره زمین بروز و ظهور یافته است.

سرزمین ما نیز نه تنها از این قاعده مستثنا نیست، بلکه ما نیز به نوبت خود کمر همت به نابودی زیست‌بوم خود که یادگار هزاران ساله طبیعت است که در این سرزمین به ودیعه نهاده شده است برآمده‌ایم. میزان ویرانی و آسیب‌های جدی به زیست‌بوم ایران در سال‌های اخیر در نتیجه دستکاری‌های بی‌رویه و شتابزده و حریصانه ما بر طبیعت آنقدر زیاد است که بنا به گفته دانشمندان و کارشناسان، ترمیم و جبران آن نیاز به میلیاردها تومان پول و سال‌های دراز زمان دارد. برخی از ویرانی‌ها در طبیعت مانند گسترش کویر یا فرسایش خاک و خشک شدن رودخانه‌ها و از بین رفتن جنگل‌ها و برتر و مهم‌تر از همه بیماری‌ها و مرگ و میرهای ناشی از این تاثیرات جبران‌ناپذیر هستند. متاسفانه آنچه در برابر این تاثیرات ویرانگر طبیعت به چنگ آورده‌ایم تقریبا هیچ است. نه به محصول کشاورزی قابل توجهی دست یافته‌ایم و نه توانسته‌ایم فناوری یا صنعت را در برابر این ویرانی‌ها جایگزین کرده باشیم. 

کوچ گسترده جمعیت از ناحیه‌ها و اقلیم‌های خشک به شهرهای دیگر از جمله در منطقه سیستان و بلوچستان و تهی شدن روستاها در مناطق کویری مرکز و جنوب کشور که دست‌کم گریبان استان‌های سیستان و بلوچستان؛ کرمان، خراسان جنوبی، یزد، اصفهان، فارس و حتی بخش‌هایی از کشور مانند ایلام، لرستان و کرمانشاه را گرفته است کشور را در معرض مخاطره‌های فراوانی قرار داده که نیازمند صرف توجه و عزم ملی برای بررسی پیامدهای شوم این کوچ گسترده و یافتن راهکارهای مقابله با آن است. هجوم ریزگردها به کشور که به طور روزافزونی دایره و شعاع پوشش آن در کشور گسترش می‌یابد معضلی پیچیده‌تر است. تهدیدی که در آغاز از آن به نام پدیده یاد شد ولی کم‌کم به میهمان شهرهای جنوب، غرب و مرکزی ایران تبدیل شد و می‌رود که با بیرون راندن مردم از این شهرها به صاحبخانه مبدل شود.

 هم‌اکنون بر پایه شاخص عملکرد محیط زیست (EPI) که روی ٢٢ شاخص از جمله منابع آب، آلودگی هوا، تغییرات آب و هوایی و... انجام شده، ایران با شاخص ٣٢/٦٦ در رتبه ١٠٥ بین ١٨٠ کشور جهان قرار دارد. باید به این موضوع توجه داشته باشیم که تغییرات آب و هوایی برای اقلیم خشک و شکننده‌ای مانند ایران می‌تواند پیامدهای به مراتب سخت‌تر و دردناک‌تری از اقلیم‌هایی مانند اقلیم‌های بالای صحرا داشته باشد. به این معنی که با توجه به کم‌بارشی اقلیم ایران و همچنین خشکی آن به دلیل قرار گرفتن روی فلات ایران و وجود صحراهای بزرگ در پیرامون ایران بال رفتن میزان تبخیر آب و یا کاهش بارندگی می‌تواند حیات را در مناطق گسترده‌ای از کشور نابود یا دست‌کم مورد تهدید قرار دهد. از سوی دیگر وجود جنگ‌های طولانی در پیرامون ایران مانند جنگ در کشور عراق و سوریه که امکان دسترسی دولت‌های مرکزی این کشورها را به نواحی بحرانی دشوار یا ناممکن کرده است موضوع را پیچیده‌تر می‌کند. 

از این روست که دولت ما باید ضمن جزم کردن عزم ملی و بازتعریف منافع ملی در این زمینه به مجامع بین‌المللی برای حل این بحران که بخش مهمی از آن از فراسوی مرزها وارد کشور شده و حیات مردم را به شدت تهدید می‌کند فشار آورد. موضوعی که به نظر می‌رسد چندان مورد توجه قرار نگرفته است. البته تا زمانی که دولت و ملت در مجموع به شناخت جدیدی از منافع ملی نرسند و موضوع طبیعت و توجه به زیست‌بوم را از اساسی‌ترین مسائل کشور به شمار نیاورد هیچ دولت خارجی و نهاد بین‌المللی در نقش دایه مهربان‌تر از مادر برای ما ظاهر نخواهد شد. در این زمینه همان‌گونه که اشاره شد باید به سازمان حفاظت از محیط زیست در نقش نهادی ملی و حاکمیتی نگریسته شود تا ضمن بهره بردن از قدرت اجرای تصمیم‌گیری‌ها و دریافت بودجه درخور وظایف خود بتواند در نقش یک نهاد حاکمیتی به اجرای وظایف ملی و حتی فراملی خود عمل کند.

موضوع تنها در ارتباط با پدیده ریزگردها به تهدیدی واقعی علیه جریان عادی زندگی در بخش وسیعی از کشورمان تبدیل شده است. دولت ناچار به فشار آوردن به نهادهای بین‌المللی است تا ضمن اقدام عملی در کشورهایی مانند عربستان،‌ عراق و سوریه برای جلوگیری از شکل‌گیری توفان‌های گرد و خاک بودجه مناسبی برای مبارزه علیه گسترش صحرا و کویر در بخش‌های داخلی کشور و همچنین آبگیری تالاب‌های داخلی و مرزی ایران دریافت کند. واقعیت این است که ترمیم و جبران ویرانی‌های محیط زیست و طبیعت از عهده یک کشور به تنهایی خارج است. دولت باید همان گونه که برای دستیابی به برجام به یک اجماع ملی در کشور دست یافت و بر پایه آن توانست اجماع در میان قدرت‌های جهانی پدید آورد، در زمینه حفاظت از  طبیعت و محیط زیست ابتدا به اجماع در بین دولت و ملت دست بیابد تا بتواند از این ظرفیت به طرح مطالبات خود از نهادها و سازمان‌های بین‌المللی بپردازد.

* عضو حزب اعتماد ملی

منبع: اعتماد

برای حفظ سلامتی خود نفس عمیق نکشید!

 

سلامت نیوز: انسان‌ها تنفس‌شان را به عنوان یک مکانیزم غیرارادی بدن می‌نگرند و فارغ از هر خیالی نفس می‌کشند، اما این روز‌ها مردمی هستند که به نفس کشیدنشان فکر می‌کنند و به اینکه با هر بار تنفس چه مقدار غبار را داخل ریه می‌کشند. چقدر به سرطان ریه و مشکلات تنفسی اعم از آسم نزدیک‌تر می‌شوند و تا چه مدت دیگر می‌توانند؛ در مقابل این هوای غبار آلود برای حفظ سلامتی خود مبارزه کنند. و تنها کاری که از دست‌شان بر می‌آید؛ این است که نفس عمیق نکشند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایلنا، لطفا یک نفس عمیق بکشید. اکسیژن را با قدرت درون ریه‌های خود ببرید. لحظه‌ای درنگ کنید. حالا به آرامی هوا را بیرون بدهد. می‌توانید؛ چند بار دیگر هم این کار را تکرار کنید. شما خوش شانس هستید. کاری را انجام دادید که شاید این روز‌ها برای مردم در برخی استان‌های غربی کشور ممکن نیست. نه یک تنفس عمیق و نه حتی یک تنفس ساده اکسیژن حین پیاده‌روی در خیابان. تنفس این روز‌ها دغدغه‌ای جدی برای مردم برخی استان‌ها شده است.

شهروندان استان‌های ایلام، کرمانشاه، کردستان و خوزستان این روز‌ها بیشتر از هر زمان دیگری به تنفس‌شان فکر می‌کنند که با هجوم ریزگرد‌ها تنگ شده و سلامتی آن‌ها را با مخاطرات جدی رو به رو کرده است.

در این گزارش به سراغ شهروندان صاحب نظر در برخی از استان‌های درگیر ریزگرد رفته‌ایم و تنها دو سوال در خصوص اینکه چقدر نگران سلامتی خود و شهروندان شهرشان هستند و چقدر سیاست‌های دولت را در راستای مبارزه با ریزگر‌ها موثر می‌دادند، پرسیده‌ایم که پاسخ‌های این افراد را در زیر می‌خوانید.

استفاده از ماسک مردم را در مقابل ریزگردها مصون نمی‌کند

احتمال ابتلا به سکته‌های مغزی و قلبی

دکتر بهرام اعتصام؛ متخصص بیماری‌های تنفسی و شهروند استان کرمانشاه با اشاره به اینکه اثرات ریزگرد‌ها بر روی بدن در بلندمدت ظهور پیدا می‌کنند، اظهار می‌دارد: ریزگردهایی که وارد کشور می‌شوند به چند گروه، اندازه و جنس تقسیم می‌شوند.

این متخصص بیماریهای تنفسی بیان ادامه می‌هد: متاسفانه شهروندان در قبال مبارزه به این پدیده که بی‌شک در سالهای آینده نیز با آن روبرو خواهیم بود، آموزش‌های لازم را ندیده‌اند و فکر می‌کنند که استفاده از ماسک آن‌ها را در مقابل ریزگرد‌ها مقام می‌کند.

اعتصام می‌افزاید: بیشترین خطر در این بین برمی‌گردد به ریزگردهای که با چشم غیرمسلح دیده نمی‌شوند و تنها با میکروسکوپ قابل رویت هستند، چراکه این ذرات به اندازه‌ای کوچک هستند که نه تنها از راه دهان و بینی وارد بدن می‌شوند بلکه از طریق چشم و پوست نیز خود را به اندام‌های داخلی بدن می‌رسانند.

وی با اشاره به اینکه این ذرات خود عامل بسیاری از بیماری تنفسی، قلبی و... است، تاکید می‌کند: متاسفانه گفته می‌شود برخی از این ذرات از جنس سرب هستند و در صورت ورود به خون باعث لخته شدن آن و در موارد حاد سکته‌های مغزی و قلبی را به دنبال دارد، بنابراین استفاده از ماسک نقش بسیار ناچیزی در جلوگیری از گردوغبار دارند.

اعتصام می‌گوید: متاسفانه چندین سال است که مسئولان با این پدیده روبرو هستند و تاکنون به جز برگزاری جلسه و نشست، به صورت عملی کاری انجام نداده‌اند و سیاست دولت در مقابله با این پدیده طبیعی بسیار بی‌اثر بوده است.

این پزشک شهروند کرمانشاه می‌گوید: باید منتظر دهه آینده باشیم و آمار بیماران تنفسی و قلبی را مشاهده کنیم و به نظر می‌آید؛ مرگ و میر افرادی که زمینه بیماری‌های قبلی و تنفسی دارند به یک بحران تبدیل می‌شود.

وی با اشاره به اینکه بهترین روش برای مقابله با این پدیده زیست محیطی بیرون نرفتن از منزل است، توصیه می‌کند: باید تمام درزهای منزل مسدود شود و منفذی برای ورود گردوغبار نگذاریم؛ هرچند ذرات میکروسکوپی به راحتی وارد منزل می‌شوند. همچنین نوشیدن شیر و استحمام روزانه یکی دیگر از روشهای مبارزه با این پدیده است.

مسولان و نمایندگان استان‌های درگیر از افزایش هر روزه بیماری‌های ریوی و تنفسی در این استان‌ها خبر می‌دهند؛ مساله‌ای که گویا برای مردم استان‌های درگیر ریزگرد‌ها نیز مساله‌ای غریبی نیست و هر روز این عوارض را شخصا و در خانواده و اقوام خود مشاهده می‌کنند.


بیماری‌های تنفسی در خوزستان شایع شده‌اند

مهندس خیبر فعال محیط زیست و شهروند استان خوزستان با اظهار نگرانی از گرد و غبار شدید در این استان از فوت یکی از نزدیکان خود به دلیل بیماری ریه خبر می‌دهد، می‌گوید: اگر آمار بیماران مراجعه کننده به اورژانس‌ها به دلیل بیماری‌های تنفسی گرفته شود؛ نشان دهنده فاجعه است.

وی ادامه می‌دهد: از تاثیرات مخرب ریزگرد‌ها روی محیط زیست که بگذریم با توجه به گرمی هوا وجود گرد و غبار بسیار اذیت کننده است. مردم متاسفانه نمی‌توانند؛ برای فرار از این ریزگرد‌ها کاری بکنند.

این شهروند خوزستانی می‌گوید: با توجه به اینکه ریزگرد‌ها منشا خارجی دارد، از اختیار دولت خارج شده است اما دولت باید برای کنترل ریزگرد‌ها اقدام جدی کند. ضمن اینکه عدم مدیریت داخلی و خشک شدن تالاب‌ها و ایجاد بدون منطق سد‌ها نیز موجب تشدید ریزگرد‌ها شده است.

وی خشک شدن تالاب‌های خوزستان و همینطور خاک برداری‌های غیرمجاز و فعالیت‌های صنعتی را منشا گرد و خاک می‌داند و می‌گوید: این مساله ضرورت اقدامات جدی دولت را می‌طلبد که اقداماتی نظیر آب پاشی و مالچ پاشی انجام دهند، اما متاسفانه این کار‌ها به درستی انجام نمی‌گیرد.

این شهروند استان خوزستان با اشاره به شیوع مشکلات تنفسی در خوزستان می‌گوید: بیماری‌ها در خوزستان رو به افزایش است و این مساله جدیدی است که قبلا وجود نداشته است و همچنین آمار حساسیت‌های تنفسی و آسم در خیلی از نوزادان تازه متولد شده وجود دارد که در بیشتر موارد عفونی نیستند.

وی می‌افزاید: من که در خوزستان زندگی می‌کنم؛ سیاست‌های دولت را به چشم نمی‌بینم، فقط گفته می‌شود در برخی مناطق مالچ پاشی می‌کنند، اما اینکه این کار چقدر مساله گرد و غبار را کنترل کند، مشخص نیست چرا که این کار‌ها مقطعی است و عملا کاری با برنامه دقیق و عملی در این زمینه از سوی دولت انجام نشده است.

این فعال محیط زیست می‌گوید: باید درختکاری و ایجاد فضای سبز و کمربندهای سبز اطراف شهر‌ها در برنامه‌های جدی مسئولان باشد و از خشک شدن تالاب‌ها جلوگیری کنند و تا این حد به ساخت‌وساز بی‌حساب سد‌ها نپردازند و این همه روی کارون سد نزنند که نه خوزستان و نه کشور نفعی از این مساله نمی‌برد.

طبق آخرین گزارش‌ها در برخی استان‌ها این گرد و غبار‌ها به ۱۲ برابر حد مجاز نیز رسیده است. با پیشروی گرد وغبار و با سرایت آن از استان‌های غربی به سایر استان‌ها ریزگرد‌ها به مساله‌ای ملی تبدیل شده است.


لزوم حمایت از سازمان‌های مردم نهاد برای مبارزه با ریزگردها

آریا پژوهشگر تاریخی و شهروند استان فارس می‌گوید: با وجود اینکه استان فارس نسبت به دیگر استان‌ها کمتر در مساله ریزگرد‌ها درگیر است، اما این مساله مردم این استان را با نگرانی‌های جدی در زمینه تندرستی و بهداشت رو به رو کرده است.

وی تاکید می‌کند: اگر از نظر علمی این مساله پیشگیری نشود؛ خود به خود به این استان نیز کشیده خواهد شد چراکه ما از جنوب به خوزستان نزدیک هستیم و همچنین امکان آمدن ریزگر‌ها از سیستان و بلوچستان نیز به استان ما وجود دارد.

این شهروند استان فارس می‌گوید: یک شهروند ایرانی صد در صد نگران این موضوع است و هر شخصی اگر تندرستی خود برایش مهم باشد، تندرستی مردم جامعه نیز برای او مهم خواهد بود.

این پژوهشگر تاریخ ادامه می‌دهد: در همه جهان همه کار را مردم انجام می‌دهند و سازمان‌های مردم نهاد بازوان توانمند دولت‌ها هستند، اما در ایران دولت بیشتر شعار حمایت از این نهاد‌ها را می‌دهد و متاسفانه دولت برای قدرتمند کردن این نهاد‌ها که می‌توانند در حوزه بهداشت محیط زیست فعال باشند؛ آن طور که باید تلاشی نمی‌کند.

وی با تاکید بر اینکه قدم اول در حوزه مبارزه با ریزگرد‌ها باید از سمت مردم و سازمان‌های مردم نهاد برداشته شود، می‌گوید: متاسفانه دولت این انجمن‌ها را باور ندارد و حمایت و آموزش لازم را به آن‌ها نمی‌دهد.


حتی در خانه بوی غبار را احساس می کنیم

دولت اقدام عملی انجام نداده است

محمد ناصحی روزنامه نگار و شهروند دزفول نیز در این رابطه با ابراز نگرانی از هجوم ریزگرد‌ها به این استان می‌گوید: با وجود اینکه گرد و غبار روزه را باطل می‌کند، متاسفانه مردم ما در ماه مبارک رمضان نیز میزبان این ریزگرد‌ها هستند و حتی در برخی استان‌های دیگر وضع اسفناک‌تر است.

وی با اشاره به اینکه کلینیک‌های برخی شهر‌ها مثل اهواز به دلیل مشکلات تنفسی شلوغ است، می‌افزاید: من شخصا دیروز دچار مشکل تنفسی شدم و به درمانگاه مراجعه کردم و به نظر می‌رسد؛ بیشتر مراجعان درمانگاه‌ها در حال حاضر به دلیل مشکلات تنفسی حضور پیدا کرده‌اند.

این شهروند دزفول می‌گوید: حتی توی خانه بوی خاک و غبار را احساس می‌کنیم و با بستن در و پنجره‌ها نیز نمی‌توان از ورود گرد و غبار به خانه‌ها جلوگیری کرد.

وی تاکید می‌کند: دولت برنامه خاصی تاکنون برای مبارزه با ریزگرد‌ها نداشته و تنها به برنامه‌های موضعی و مقطعی مثل مالچ‌پاشی بسند کرده است، در حالی که این کار‌ها تنها یک سال ممکن است؛ مفید باشد و بعد از یک سال به دلیل فرسایش‌ها اثراتش از بین می‌رود، حتی این مالچ‌پاشی‌ها را هم به طور کامل انجام نمی‌دهند.

این روزنامه نگار می‌گوید: هورالعظیم در خوزستان یکی از بزگ‌ترین هور‌ها در خاورمیانه است و در ایران نیز هیچ هوری به عظمت هورالعظیم نداریم و من متعجبم از اینکه چگونه توانسته‌اند؛ این هور‌ها را خشک کنند، ‌خشک کردن هور واقعا کار عجیبی است، در حالی که یکی از عوارض ریزگرد‌ها کانونش هورالاهویزه و خشک شدن آن است.

وی تاکید می‌کند: ما هکتار‌ها نی‌زار در اطراف هورالهویزه داشتیم که جلوی گرد و غبار را می‌گرفتند، اما با خشک شدن هور از بین رفته‌اند و در حال حاضر تالاب شادگان نیز برای چند بشکه نفت هم نابود می‌شود.

این روزنامه نگار شهروند دزفول می‌گوید: در حال حاضر کیلومتر‌ها و هکتار‌ها به بیابان‌ها اضافه می‌شود در حالی که کار عملی هم از سوی دولت انجام نگرفته است، فقط سر و صدا‌ها با ریزگرد‌ها می‌‌آید و بعد از رفتن ریزگرد‌ها نیز سرو صدا‌ها می‌رود.

انسان‌ها تنفس‌شان را به عنوان یک مکانیزم غیرارادی بدن می‌نگرند و فارغ از هر خیالی نفس می‌کشند، اما این روز‌ها مردمی هستند که به نفس کشیدنشان فکر می‌کنند و به اینکه با هر بار تنفس چه مقدار غبار را داخل ریه می‌کشند. چقدر به سرطان ریه و مشکلات تنفسی اعم از آسم نزدیک‌تر می‌شوند و تا چه مدت دیگر می‌توانند؛ در مقابل این هوای غبار آلود برای حفظ سلامتی خود مبارزه کنند. و تنها کاری که از دست‌شان بر می‌آید؛ این است که نفس عمیق نکشند. باید برای همدردی با مردم استان‌های غربی؛ ایلام، خوزستان، کرمانشاه و فارس برای چند لحظه هم شده نفس عمیق نکشیم.

سلامت نیوز

چرا در اسرائیل از محصولات دستکاری شده ژنتیکی استفاده نمیشود؟

 

سلامت نیوز: دکتر داوود حیات‌غیب، معاون دفتر پژوهش و توسعه فناوری‌های محیط زیست، طی یادداشتی شرایط محصولات دستکاری شده ژنتیکی (تراریخته) در سرزمین های اشغالی را بررسی کرده است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از تسنیم در بسیاری از کشورها، هر چند که واردات غذاهای حاوی محصولات دستکاری شده ژنتیکی انجام می‌شود، ولی اجازه کشت در کشور داده نمی‏‌شود؛ از جمله می‌توان سرزمین های اشغالی رژیم صهیونیستی را نام برد. این در حالی است که تحقیقات بیوتکنولوژی کشاورزی در این منطقه بسیار گسترش یافته است. در دانشگاههای رژیم صهیونیستی، در مؤسسات تحقیقاتی دولتی و بخش خصوصی این کشور تحقیقات بسیار وسیعی بر روی ارگانیسمهای دستکاری شده ژنتیکی به‌ویژه بر بذر‏های دستکاری شده انجام می‌شود؛ علاوه بر خود اسرائیل، سرمایه‌گذاران بین‌المللی نیز در این کشور، بودجه‏‌های کلانی را جهت بررسی محصولات دستکاری شده تخصیص داده‌اند، که از آن جمله می‌توان به ایالات متحده آمریکا اشاره کرد.

بنابراین می‌توان گفت اسرائیل به یک مرکز بین‌المللی مطالعه ارگانیسمهای دستکاری شده ژنتیکی در جهان تبدیل شده است. [2,3,4,5] این به آن معنی است که صهیونیستها از پیشگامان در تحقیقات، بررسی و ارزیابی مخاطرات این نوع محصولات به شمار می‌آیند.

جالب اینجاست به دلیل قانونهای سخت‌گیرانه، محققان زیست‌فناوری این کشور برای بررسی نتایج تحقیقات انجام شده خود در مقیاس وسیع، قادر به انجام آنها در خود اسرائیل نبوده و این امور را در خارج از مرزهای این کشور انجام می‌دهند. [6]

در سرزمین های اشغالی، تحقیقات محدود در این زمینه می‌تواند در شرایط محصور - فقط در گلخانه‌ها یا مزرعه‌هایی بسیار دورتر از مناطق کشاورزی - صورت گیرد. لازم به ذکر است که این تحقیقات به گفته محقق اسرائیلی از مرکز تحقیقات کشاورزی Volcani Center به‌دلیل مشخص شدن و داشتن تصویر کلی "‌proof of concept" و آگاهی درباره این محصولات و مخاطرات آنها انجام می‏‌شود؛ نه به‌جهت حصول اطمینان از کشت کردن آنها در کشور. این رویکرد نشان دهنده این است که صهیونیستها، به‌عنوان عمده‌ترین مراکز تحقیقات GMO در دنیا، خود حاضر به کشت این محصولات در کشورشان نیستند، زیرا کاملاً به مخاطرات این محصولات بر روی تنوع زیستی و سلامت انسان واقف هستند. [7]

رژیم صهیونیستی رشد و توسعه GMO را تنها جهت اهداف تحقیقاتی ودر عین حال مطابق با قوانین تعیین شده در کشور مجاز می‌داند و کشت GMO با مقاصد تجاری‌ در این کشور مجاز نیست؛ ولی واردات و فروش محصولات GMO و همچنین استفاده از آنها در تولید غذا و دارو یا افزودن آن به فراورده‌های غذایی قانونی است. [8] گرچه در این موارد نیز قوانین بسیار سختی وجود دارد.

طبق این قوانین، هر نوع محصول دستکاری شده ژنتیکی به‌عنوان غذا و فرآورده‌های حاصل از آن، باید قبل از ورود به بازار مصرف مراحل ارزیابی مخاطرات را بگذراند. چنین ارزیابی شامل ارزیابی مربوط به ایمنی، تغذیه و مصرف آن است.

با وجود این قوانین، برچسب‌گذاری در رژیم صهیونیستی انجام نمی‌شود؛ به دلیل آن که شرکت مونسانتو (بزرگترین شرکت تولیدکننده محصولات دستکاری شده ژنتیکی جهان) که یک شرکت صهیونیستی - امریکایی است، واردکننده انحصاری این‌گونه محصولات به رژیم صهیونیستی است. سیاست‏های امریکا و اسرائیل در این زمینه‌ها برای استفاده و مصرف این محصولات بدون برچسب‌گذاری همانند یکدیگر است؛ با این وجود فشارهای اجتماعی و فعالان محیط زیستی، وزارت بهداشت این کشور را وادار کرده نسبت به وضع قوانین جدید برچسب‌گذاری این محصولات تأکید بسیار زیادی داشته باشد. [9]

از طرف دیگر، حجم عمده‌ای از محصولات کشاورزی این کشور به‌طور دائم به کشورهای اروپایی صادر می‌شود، که دارای برچسب "عاری از هرگونه دستکاری ژنتیکی: GMO FREE" است و سهم مهمی در اقتصاد این کشور دارد. این موضوع نشان می‌دهد که چرا این کشور قوانین سخت‌گیرانه در این زمینه دارد؛ زیرا هرگونه آلودگی ژنی و انتشار آن در بین محصولات غیردستکاری ژنتیکی می‌تواند لطمات شدیدی به اقتصاد کشاورزی کشور وارد کند. [10]

** رویکرد فعالان محیط زیست

با وجود اعمال این همه پیشگیری و دید محافظه‌کارانۀ صهیونیستها درباره محصولات دستکاری شده ژنتیکی و کشت آنها، بازهم بسیاری از فعالان محیط زیست این کشور همیشه از احتمال وجود خطرات این محصولات ابراز نگرانی کرده‌اند.

از جمله اینکه هرچند گیاهان دستکاری شده ژنتیکی بذر عقیم تولید می‌کنند، ولی در مرحله گرده‌افشانی همیشه احتمال لقاح با گیاهان خویشاوند غیردستکاری ژنتیکی وجود دارد؛ این پدیده می‌تواند باعث انقراض گونه‌های وحشی باارزش شود. این افراد معتقدند اثرات بلندمدت تولیدمثل این محصولات بر گیاهان دیگر اثر تخریبی است. این اظهار نظر از جانب رژیم صهیونیستی که در این زمینه مطالعات و قوانین بازدارنده بسیار دارد، می‌تواند نگران کننده باشد. [11]

** وضع قوانین سختگیرانه درباره محصولات دستکاری شده ژنتیکی در اسرائیل

• قوانین برای کسب اجازه جهت تحقیق و آزمایشگاههای تحقیقاتی

قوانین مربوط به بذر، هرگونه آزمایش بر گیاهان دستکاری شده ژنتیکی را بدون مجوز صادر شده توسط سازمان حفاظت از محصول و خدمات بازرسی (PPIS) منع کرده است. قوانین اختیار دارند تا جهت آزمایش و تحقیقات، مجوز صادر کرده و شرایط و محدودیتها را تعیین کنند.

مدیر بخش PPIS مجاز است به‌محض بروز آلودگی که قابل مهار نباشد یا شرایط برای استفاده محصور فراهم نباشد، مجوز انجام تحقیق و آزمایش را لغو کند. شخص متقاضی تحقیق باید متعهد شود آلودگی به‌وجود نمی‌آید یا قابل مهار است و همچنین کلیه پیشگیریها برای حفاظت حیوان و انسان و گیاه انجام شده است.

آزمایشات مزرعه‌ای تنها بعد از مشورت با کمیته ملی گیاهان ترانس‌ژنیک باید صورت گیرد. آزمایشات باید در جایی کاملاً ایمن و استریل صورت گیرد و بقایای تحقیقات نیز همگی از بین برود. تنها در این شرایط، مجوز صادر خواهد شد.

• قوانین بازاریابی

فروش گیاهان ترانس‌ژنیک مستلزم کسب مجوز از مدیرکل کمیته ملی گیاهان دستکاری شده (NCTP) است.تمامی این مراحل یعنی فروش گیاهان ترانس‌ژنیک یا ارگانیسمها و هر بخشی از آنها که قابلیت زایایی داشته باشد، همگی نیاز به صدور مجوز و برچسب‌گذاری دارند. هر شخص متقاضی که برای فروش هرگونه ترکیب دستکاری شده قابل انتشار یا موجودات دستکاری شده درخواست مجوز بدهد، باید مواردی را مشخص کند؛ از جمله آنها می‌توان به این موارد اشاره کرد:

- شرح تغییرات ژنتیکی و ویژگیهای آن، عوارض بالقوه در انسان، حیوانات، گیاهان و محیط زیست

- ارائه چندین مقاله علمی از نتایج آزمایشات انجام شده در این خصوص

- گزارش از نتایج حاصل از آزمایش با ارگانیسمهای دستکاری شده یا مواد حاوی GMO که قابلیت تکثیر دارند؛ در شرایط محلی و همچنین پیشنهاد برای نحوه مصرف آنها.

با توجه به حجم مطالعات انجام شده در کشور اسرائیل، انتظار می‌رود که درصورت سالم و ایمن بودن این محصولات و ادعای رفع گرسنگی جهانیان یا بهبود وضعیت اقتصادی کشاورزی و کشاورزان، رژیم صهیونیستی نیز از تولیدکنندگان اصلی کشت این نوع محصولات باشد، حال آنکه در سرزمینهای اشغالی هیچگونه کشت به منظور تولید، انبوه‌سازی و تجاری‏‌سازی گیاهان دستکاری شده ژنتیکی انجام نشده است.

با توجه به گنجاندن برنامه تجاری‌سازی محصولات دستکاری شده ژنتیکی در برنامه ششم دولت، انتظار می‌رود کلیه قوانین جهت پیشگیری و ارزیابی قبل از تولید انبوه این محصولات، وضع شده باشد، تا در موارد لازم اجرا شود.

لکن با نگاهی به قوانین ایمنی زیستی کشور می‌توان وجود کاستیهایی را احساس کرد. از جمله ماده 10 این قانون که طی آن هرگونه پژوهشهای آزمایشگاهی و گلخانه‌ای موجودات زنده تغییرشکل یافته ژنتیکی که مصرف انسانی دارند، از شمول مفاد این قانون مستثنی هستند. درحالی‌که تمامی موارد ذکر شده در ماده فوق می‌تواند مخاطرات بسیاری داشته و باعث آلودگیهای محیط زیستی شود.

بنابراین باید خاطر نشان کرد که قوانین پیشگیرانه و تحقیقات کامل روی این نوع محصولات اعمال نمی‌شود؛ یا هر نوع تحقیقی نیز بدون نظارتهای لازم صورت می‌گیرد؛ همچنین قوانین در زمینه واردات یا برچسب‌گذاری محصولات دستکاری شده ژنتیکی به‌طور کامل و ایمن انجام نمی‌شود و به این ترتیب کشور در معرض واردات غیرقانونی قرار می گیرد. برای مثال بسیاری از محصولات، مانند روغنهای حاوی کلزا و سویای دستکاری شده ژنتیکی، سالها پس از ورود به بازار مصرف برچسب‌گذاری شده‌اند؛ گو اینکه همان قوانین اعمال شده نیز در مقایسه با قوانین دشمنان بسیار ابتدایی و ناکامل است.

با این وجود جای تعجب دارد که اخیراً در اقدامی عجیب تعدادی از اساتید رشته‌های مختلف طی نامه‌ای خواستار توسعه و تثبیت فناوری بومی گیاهان تراریخته و محصولات GMO در کشور شدند. افرادی که حتی یک بار هم تحقیقی در مورد مخاطرات این محصولات روی تنوع زیستی و سلامت انسان انجام نداده‌اند یا مقاله‌ای در این زمینه منتشر نکرده‌اند.

این در حالی است که حتی بانیان اصلی این محصولات (صهیونیستها) نیز - که دشمن مسلمانان هستند و می‌توانند از طریق اقدامات بیوتروریستی امنیت کشورهای اسلامی را مورد تهدید قراردهند - سخت‌گیری های قانونی در زمینه عدم کاشت، تحقیق و آزمایشگاههای تحقیقاتی، محدودیت در تحقیقات، قوانین مصرف و فروش و تعهد محقق به عدم آلودگی و ایمن بودن تحقیقات محصولات دستکاری شده ژنتیکی را لحاظ می‌کنند.

به این ترتیب به نظر می‌رسد برای نابودی محیط زیست و سلامت جامعه، ما نیاز به دشمن خارجی نداریم؛ ما خود دشمن خود هستیم!



پانوشت

[1]https://www.loc.gov/law/help/restrictions-on-gmos/israel.php
[2] Marlene-Aviva Grunpeter, GMOs, A Global Debate: Israel a Center for Study, Kosher Concerns,Epoch Times (Aug. 5, 2013),http://www.theepochtimes.com/n3/229556-gmos-a-global-debate-israel-a-center-for-study-kosher-concerns/.

[3] See Agricultural Research Organization (ARO), Volcani Center: Plant Pathology and Weed Research, Ministry of Agriculture and Rural Development (MARD),
http://www.agri.gov.il/en/departments/12.aspx (last visited Sept. 12, 2013).


[4] See, e.g., Hagai Amit, Homegrown Israeli Idea for Conquering the World Food Shortage, Haaretz (Apr. 12, 2012),http://www.haaretz.com/weekend/week-s-end/homegrown-israeli-idea-for-conquering-the-world-food-shortage-1.423959.

[5] Id. (stating, for example, that the US government was helping to fund pre-field trial tests conducted by an Israeli startup company). For general information on life sciences research in Israel, see Tova Cohen & Steven Scheer, Analysis: After Tech Success, Israel Seeks Life Sciences Growth, Reuters (June 6, 2013), http://www.reuters.com/ article/2013/06/06/us-israel-biomed-idUSBRE9550IU20130606

[6] http://www.theepochtimes.com/n3/229556-gmos-a-global-debate-israel-a-center-for-study-kosher-concerns/
[7] http://www.theepochtimes.com/n3/229556-gmos-a-global-debate-israel-a-center-for-study-kosher-concerns/
[8] Genetically Engineered Food, Ministry of Health, http://www.health.gov.il/unitsoffice/hd/ph/fcs/ novel food/pages/engfood.aspx(last visited Sept. 12, 2012)
[9] Genetically Engineered Food, Ministry of Health, http://www.health.gov.il/unitsoffice/hd/ph/fcs/ novel food/pages/engfood.aspx(last visited Sept. 18, 2012) (translated by author, R.L.).
[10] https://www.biofortified.org/2015/07/a-look-at-gmo-policies-in-different-nations/
[11] Gal Tziperman Lotan, Scientists, Activists Debate if Genetically Modified Foods are Panacea or Plague, The Jerusalem Post (Apr. 30, 2008), http://www.jpost.com/Health-and-Sci-Tech/Science-And-Environment/Scientists-activists-debate-if-genetically-modified-foods-are-panacea-or-plague

سلامت نیوز

صادرات هوا تجارت‌ دهه‌ آینده

کسب و کار چند صد‌میلیون دلاری با گسترش آلودگی هوا

 

شیوا سعیدی: صنعتی‌شدن جهان به آلودگی بیشتر آن منجر شده است. درهمین راستا سهم سالانه آلودگی هوا تا‌ سال ۲۰۶۰ میلادی معادل یک‌درصد تولید ناخالص داخلی اقتصاد جهانی خواهد بود که معادل ۲تریلیون و۶۰۰‌میلیارد دلار است. همچنین با تداوم آلودگی هوا، سالانه ۳۳۰دلار به هر فردی ضرر اقتصادی وارد می‌شود و سهم سالیانه هزینه‌های درمانی مرتبط با آلودگی هوا تا‌ سال ۲۰۶۰ میلادی به ۱۷۶‌میلیارد دلار می‌رسد.

هرچند آلودگی هوا پدیده ناخوشایندی است که شهرها با آن دست به گریبان هستند اما مقابله با کشورهایی که میزان آلودگی آنها بیش ازحد مجاز است، اکنون به کسب‌وکاری پررونق برای مردم اقصی‌نقاط تبدیل شده است. صنعت تولید و ساخت دستگاه‌های تهویه هوا و ماسک و صادرات آنها به هند و چین اکنون بسیار پرسود است. ازسوی دیگر برخی با ایده‌هایی عجیب و غریب مانند فروش هوای تازه به مردم شهرهای آلوده، درآمدهای خوبی از این طریق برای خود دست و پا کرده‌اند.

تجارتی که از یک شوخی شروع شد

شاید این روند یک حقه یا بازی به نظر برسد اما ایده خرید هوای تازه و خوب یک روستا در بطری در شهرهایی که آلودگی بسیاری دارند، مانند پکن و شانگهای بسیار محبوب است.

درحقیقت به نوشته abc news مردم این شهرها حتی حاضرند بیش از ١٦٠دلار برای یک بطری هوا بپردازند. لئو دواتس انگلیسی نیز از این فرصت استفاده کرده و هوایی را که از مناطقی مانند یورکشایر، سامرست و ولز جمع‌آوری می‌کند، می‌فروشد. هوای هرکدام از این مناطق  را می‌توان به‌طور دقیق و با جزییات برای افرادی که آن را نمی‌شناسند، تعریف کرد.

به‌عنوان مثال، هوای منطقه ولز  خنک است و بوی علف‌های تازه را درخود دارد. ازسوی دیگر هوای منطقه‌ای مانند سامرست کیفیت‌های غیرقابل توصیف درخود نهفته است. دی‌وات ٢٧ساله تاکنون ١٨٠ بطری از هوای این مناطق را به‌عنوان کالایی لوکس درچند هفته فروخته است. به گفته او، برخی اوقات مشتریان هوای مناطق مختلف درشرایطی خاص را طلب می‌کنند. دی‌واتس در ادامه می‌گوید: برای انجام درخواست آنها باید گاهی روی کوه‌ها یا ته دره‌ها برویم. برخی مردم تقاضای هوای تندباد یا نیمه‌شب را دارند. البته شرکت دی‌واتس نخستین موسسه‌ای نیست که برای اکسیژن قیمت تعیین می‌کند.

سال گذشته یک شرکت نوپای کانادایی فروش بطری‌های پلاستیکی حاوی هوا را به‌عنوان یک شوخی در سایت «ای- بی» آغاز کرد. این شرکت هنگامی که هربطری را به قیمت ٢١٣دلار(١٠٥پوند) فروخت، متوجه شد بازاری واقعی برای این کالا وجود دارد. پس از آن این شرکت هوای کوهستان‌های راکی را جمع‌آوری کرده و آن را درچین به قیمت ١٠٠ یوان می‌فروخت، این قیمت ٣٣برابر گران‌تر از یک بطری آب بود! این شرکت‌ها  توصیه می‌کنند چنین هوای گران‌قیمتی را برای مواقعی خاص مصرف کنید، مانند زمانی‌که فرد فعالیت زیادی داشته، تمایل دارد برای درس خواندن تمرکز یا به موقع ورزش کند.

طبقه متوسط بازار هدف اسپری‌های هوا

علاوه بر لئو دی‌وات انگلیسی جان دیکینسون و تئو رویگروک استرالیایی نیز فروش هوا را به کسب‌وکاری برای خود تبدیل کرده‌اند. آنها هم مانند دی‌وات هوا را درون قوطی‌های فلزی محبوس می‌کنند و به مردم شهرهای آلوده آسیایی می‌فروشند. آنها هم اکسیژن نقاط جالب و خوش آب و هوای استرالیا را می‌فروشند. هوای نقاطی مانند کوهستان‌های آبی، ساحل باندی، ساحل تاسمانیا و غیره. همچنین می‌توان از شرکت آنها یک

دیکینسون در گفت‌وگویی با نشریه «Mashable Australia» می‌گوید: تصمیم دارم قسمتی از بهشت استرالیا را با افراد دیگر قسمت کنم. این‌طوری دیگر لازم نیست دور دنیا مسافرت کنید تا متوجه شوید آب و هوای این‌جا چگونه است. هریک از این قوطی‌ها حاوی ١٣٠ تا ١٤٠ نفس عمیق است. فرد می‌تواند با قراردادن ماسک پلاستیکی هوای تازه را وارد دهان و بینی خود کند.

دیکینسون دراین‌باره توضیح می‌دهد: می‌توان این قوطی‌ها را همراه خود به هرجایی برد  و آن را  از اکسیژن آن منطقه پرکرد. مشتری فقط ٣٠٠دلار برای یک اسپری هوای فشرده که درهمه مغازه‌ها وجود دارد، پرداخت نمی‌کند. درحقیقت این محصول یک ماشین تخصصی است. چالش این صنعت در آن است که هوای تازه را برداشت کرده و آن را به همان شکل به مصرف‌کننده برساند. به گفته دیکینسون طبقه متوسط چین بازار هدف این کالا هستند. آنها به شدت به هرمحصولی که سلامتشان را بهبود دهند، علاقه دارند. مردم این طبقه اکنون اطلاعات و آگاهی زیادی درباره  بهداشت دارند و به هرطریق سعی می‌کنند سلامت خود را تضمین کنند، اما واقعیت اینجاست که آنها نمی‌توانند هوایی که تنفس می‌کنند را تغییر دهند.

هند بازار بعدی برای تجارت هوا

یکی دیگر از شهرهای آلوده دنیا دهلی پایتخت هنداست. در این شهر مقامات محلی سعی دارند از طریق  اقداماتی متعدد مانند محدودیت‌های ترافیکی و  منع عبورومرور تاکسی‌های بنزینی، آلودگی را کنترل کنند. اکنون پس از پکن، دلهی به مقصد دوم صادرات هوای پاک یکی از شرکت‌های صادر‌کننده هوا تبدیل شده است. شرکت کانادایی «ویتالیتی ایر» پس از فروش محصولات خود به چین، این‌بار هندوستان را هدف گرفته است. این شرکت اعلام کرده همچنان چین بزرگترین بازار هدفش است اما تخمین می‌زند فروش هوا به هندوستان در آینده سودآوری بیشتری داشته باشد. این شرکت تصمیم دارد درهند بطری‌های ٨ لیتری هوای تازه را از منطقه  Banff را در فروشگاه‌های بزرگ بفروشد. 

این شرکت درحال حاضر مشغول آزمایش ٢٠٠ بطری برای صادرات به هند است. این محصول به قیمت ٣٢دلار در وب‌سایت شرکت عرضه می‌شود اما قیمت آن درهند هنوز مشخص نشده است. درسال ٢٠١٥ میلادی برای نخستین مرتبه سطح آلودگی هوا در هند از چین بیشتر شد. طبق آمار سازمان جهانی بهداشت، دهلی سیزدهمین شهر آلوده دنیا به حساب می‌آید. با توجه به نبود سیاست‌های لازم، سطح آلودگی هوا سبب شده کسب‌وکار تولید دستگاه‌های تصفیه هوا و ماسک‌های ضد آلودگی رونق بگیرد.

 بازار ١٠٠‌میلیارد یوانی ماسک‌های ضد آلودگی

اما سودآوری آلودگی هوا به همین نقطه ختم نمی‌شود. یکی از راه‌های ساده جلوگیری از ورود آلودگی به سیستم تنفسی استفاده از ماسک است. شهروندان چینی به طرز جنون‌آمیزی به استفاده از ماسک‌های ضدآلودگی روی آورده‌اند. آلودگی هوا به خلق صنعتی چند‌میلیون دلاری منجرشده که درآن بسیاری از محصولات حتی نمی‌توانند ساده‌ترین نوع حمایت برای مصرف‌کننده را فراهم کنند.

این درحالی است که مقامات میلیاردها دلار در پروژه‌های مختلف سرمایه‌گذاری کرده‌اند تا با آلودگی هوا مقابله کنند اما تاکنون هیچ راه‌حلی نتوانسته مشکلی را که خودروها، واحدهای صنعتی زغال‌سنگی و کارخانه‌های قدیمی ‌ایجاد کرده‌اند، برطرف کند. قیمت گران‌ترین ماسک ١٩٩ یوان (٣٢,١٥  دلار) است که البته این نوع با ارزان ترین نمونه آن‌که یک ماسک یک‌بار مصرف یک یوانی است، تفاوت چندانی ندارد.

درحال حاضر نمونه‌های مختلفی از ماسک‌های ضد گردوغبار دراین کشور وجود دارد. با این وجود بیشتر مردم این کشور از ماسک‌های پنبه‌ای ارزان‌قیمت برای محافظت در برابر آلودگی استفاده می‌کنند.  بسیاری از شرکت‌ها می‌گویند کالایشان آلودگی را ٩٩‌درصد کاهش می‌دهد اما هیچ استاندارد ملی برای اندازه‌گیری آن وجود ندارد. بسیاری از سرمایه‌گذاران اکنون این فرصت را غنیمت شمرده‌اند و مشغول سرمایه‌گذاری در تولید ماسک‌های ضدآلودگی هستند. به هرحال تخمین‌زده می‌شود ارزش بازار تولید ماسک‌های ضدآلودگی درچین به ١٠٠‌میلیارد یوان تا ٥‌سال آتی برسد. این درحالی است که به نوشته سایت تحلیلی کوارتز، مصرف‌کنندگان چینی ٨٧٠‌میلیون یوان (١٤١‌میلیون دلار) برای خرید آنها از وب‌سایت‌های آنلاین هزینه کردند.

آلودگی در هند به سود شرکت سوئدی

درهند نیز بازار تصفیه‌کننده‌های هوا بسیار داغ است. به گفته جایانتی سینگ مدیر بخش محصولات تصفیه هوا در شرکت فیلیپس، طی سال‌های ٢٠١٠ تا ٢٠١٥ میلادی ارزش این بازار از صفر به بیش از ١٥٠ کرور(٢٣,٤٥‌میلیون دلار) رسیده است. این صنعت با سرعت ٤٥%CAGR (نرخ رشد ترکیبی سالانه) رشد می‌کند اما کارشناسان معتقدند این صنعت با سرعت ٥٥ تا ٦٠%CAGR در ٤‌سال آتی رشد خواهد کرد. شوندو مازومدار مدیر بخش دستگاه‌های تهویه هوای شرکت شارپ می‌گوید: این ارقام واقعا ناچیز است.  ما اکنون محصولاتمان را به مردمی ‌می‌فروشیم که در برابر مشکلات تنفسی قرار دارند و به شدت نیازمند راه‌حل‌های دیگر هستند، اما هنگامی که مردم هند متوجه شوند میزان آلودگی هوای داخل خانه‌ها چقدر است، حجم فروش محصولات‌مان به اندازه حجم بازار تصفیه‌کننده‌های آب یعنی ٧٦٠‌میلیون دلار خواهد رسید. 

در این کشور قیمت هر واحد تصفیه‌کننده هوا بین ٢٣٤ تا ١٤٨٥دلار است. به‌عنوان مثال شرکت سوئدی Blueair ،٧٠‌درصد کل فروش خود را مدیون گسترش آلودگی درهند است. همچنین خارجی‌های ساکن هند نیز ٥٠‌درصد فروش فیلیپس را به خود اختصاص می‌دهند. با این وجود هنوز هم این مشکل وجود دارد که هیچ‌کس نمی‌داند میزان تاثیرگذاری دستگاه‌های تصفیه هوا چقدر است. هرچند پزشکان و کارشناسان درمانی معتقدند این ماشین‌ها می‌توانند هوای پاک فراهم کنند اما دقیقا نمی‌توانند مشخص کنند این دستگاه‌ها از حمله‌های تنفسی میان افراد در معرض بیماری‌های تنفسی جلوگیری می‌کند یا خیر.

منبع: روزنامه شهروند

سازمان جنگل‌ها امکانات لازم را برای مقابله با آتش‌سوزی ندارد

 

سلامت نیوز: نماینده مردم زابل در مجلس گفت: سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری و سازمان حفاظت محیط‌زیست به‌عنوان متولی صیانت از جنگل‌ها از امکانات کافی برای مقابله با آتش‌سوزی‌های احتمالی در رویشگاه‌های جنگلی برخوردار نیستند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از خانه ملت،احمدعلی کیخا با تأکید بر اینکه مجلس دهم باید نگاه ویژه و جدی‌تری به موضوع آتش‌سوزی جنگل‌ها داشته باشد، افزود: مجلس دهم باید در قانون برنامه ششم توسعه و بودجه سال آینده، این موضوع را به‌عنوان یک مسئله جدی و مهم تلقی کرده و با توجه به مبانی قانونی و حقوقی نسبت به تخصیص اعتبارات ویژه و وضع قوانین مؤثر اقدام کند.

نماینده مردم زابل در مجلس شورای اسلامی، کمبود امکانات برای مقابله با آتش‌سوزی‌های احتمالی را چالشی جدی خواند وگفت: زمانی که در سازمان حفاظت محیط‌زیست مشغول بودم این مسئله به وضوح مشاهده می‌شد؛ البته مسئله ناهماهنگی دستگاه‌ها نیز در مواقع بحران ازجمله مواردی است که باید به آن توجه کرد درحالی‌که دستگاه‌ها باید در مواقع بحران با هماهنگی، دغدغه جدی‌تری برای حفظ منابع طبیعی و جنگل‌های کشور داشته و نسبت به رفع کمبود امکانات اقدام کنند.

وی با تأکید بر اینکه سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری و همچنین حفاظت محیط‌زیست به‌عنوان متولی از امکانات کافی برای مقابله با آتش‌سوزی احتمالی برخوردار نیستند، ادامه داد: با توجه به اینکه این دستگاه‌ها، هم از نظر نیروی انسانی و هم تجهیزات و امکانات در تنگنا هستند تمامی دستگاه‌های متولی باید به‌صورت هماهنگ اقدامات لازم را با همکاری نهادهای محلی، مردم و تشکل‌ها انجام دهند تا آتش‌سوزی‌ در نقطه شروع مهار شو د. این نماینده مردم در مجلس دهم با انتقاد از ناهماهنگی دستگاه‌ها در مقابله با آتش‌سوزی جنگل‌ها، گفت: براساس قانون تمامی دستگاه‌های نظامی، انتظامی و دولتی مکلف هستند که در مواقع بحران وارد عمل شوند اما در عمل ما شاهد این هماهنگی نیستیم.

کیخا نقش مردم در کنترل و پیشگیری از آتش‌سوزی جنگل‌ها را بسیار حائز اهمیت خواند و گفت: در فصل گرما باید اطلاع‌رسانی و فرهنگسازی‌ از سوی صدا و سیما نسبت به فصل‌های دیگر افزایش یابد و به‌طور مدوام هشدارهایی در این زمینه داده شود تا شهروندان نسبت به این امر آگاه شده و در جنگل‌ها اقدام به روشن کردن آتش نکنند.

وی با بیان اینکه بخشی از آتش‌سوزی جنگل‌ها ناشی از سهل‌انگاری و خطای شهروندان است، تصریح کرد: میزان مجازات فردی که به‌صورت تعمدی خساراتی به منابع عمومی کشور وارد می‌کند باید به اندازه‌ای باشد که انگیزه را به‌طور کامل از بین برده و مانع از چنین اقدامات خصمانه‌ای شود.

منبع:سلامت نیوز

گرد و غبار‌ها تا پایان تابستان مهمان کشور

 

سلامت نیوز:معاون توسعه و پیش‌بینی سازمان هواشناسی کشور گفت: تولید و انتقال گرد و غبار به کشور تا پایان تابستان تداوم می‌یابد.

به گزارش سلامت نیوز علی عابدینی با اشاره به اینکه کانون‌های گرد و غبار در کشورهای اردن، سوریه و عراق باعث وضعیت کنونی کشور شده است، گفت: تولید گرد و غبار و انتقال آن به کشور ما در فصول گرم سال و معمولا از اردیبهشت ماه تا پایان تابستان به علت خشک شدن سطح زمین و بادهای شمالی تداوم دارد و در مهر ماه رو به کاهش خواهد بود.

وی اظهار کرد: توده‌های گرد و غبار در این مقطع زمانی استان‌هایی مثل بوشهر، خوزستان، ایلام، کردستان، آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی تا حدی استان‌های لرستان، چهارمحال و بختیاری، فارس و کهگیلویه و بویراحمد و حتی برخی اوقات تهران را تحت تاثیر قرار می‌دهند.

معاون سازمان هواشناسی با اشاره به اینکه پیش‌بینی شدت باد و میزان رطوبت بستر خاک بر عهده سازمان هواشناسی است، گفت: این سازمان سعی دارد قبل از اینکه پدیده گرد و غبار روی کانون‌ها شکل گیرد آن را پیش‌بینی کند.

کانون‌های داخلی و خارجی گرد و غبار به طور همزمان پیگیری شود

معاون سازمان هواشناسی با اشاره به اینکه این گرد و غبارها از کشورهای همسایه غربی وارد ایران می‌شود، افزود: همه گرد و غبارهای کشور منشا خارجی ندارد، به طوری که گرد و غبار هفته جاری در استان‌هایی مثل قم و اصفهان منشا داخلی دارد و از مناطق بیابانی اطراف تولید و به این استان‌ها انتقال می‌یابد، بنابراین باید کانون‌های داخلی و خارجی به طور همزمان پیگیری شود.

عابدینی با تاکید بر اینکه در بحث گرد و غبار سلامت عمومی و امنیت مردم به ویژه در استان‌های مرزی کشور مطرح است، اظهار کرد: آموزش راهکارهای بهداشتی در مواجهه با گرد و غبار در این مناطق ضروری است و باید استفاده از فیلترها و ماسک‌ها به منظور کاهش آسیب‌ها عمومی شود.

زابل تحت تاثیر گرد و غبار داخلی و خارجی

وی در مورد وضعیت گرد و غبار زابل نیز اظهار کرد: منطقه زابل تحت تاثیر بادهای 120 روزه فصل گرما و کانون‌های داخلی و خارجی گرد و غبار است. کشورهای افغانستان و پاکستان زابل را تحت‌الشعاع قرار می‌دهند، خشکی دریاچه هامون نیز این وضعیت را تشدید می‌کند.

معاون سازمان هواشناسی ضمن اشاره به نشست روز یکشنبه (30 خرداد) دستگاه‌های مختلف در وزارت کشور به منظور بررسی موضوعات محیط زیستی از جمله گرد و غبار گفت: در این نشست پیشنهادات دستگاه‌های مختلف برای مقابله با گرد و غبار ارائه شد که طی صورت‌جلسه‌ای تنظیم و در صورت لزوم به دستگاه‌ها ابلاغ می‌شود.
منبع: ایسنا

مدیریت بحران؛ فقط روی کاغذ است

 

سلامت نیوز-*دکتر بهرام عکاشه: بعد از حادثه‌ای که در منطقه شهران رخ داد بار دیگر مشخص شد که در بحث مدیریت بحران به‌خوبی عمل نکرده‌ایم. عمق فاجعه زمانی مشخص می‌شود که بار دیگر جمله تهران در آستانه زلزله شدید است تکرار شود. آن وقت باید گوش به زنگ باشیم که مدیریت بحران آیا می‌تواند به عمق فاجعه و اتفاقاتی که پس از حادثه رخ می‌دهد واقف باشد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه الکترونیکی امید ایرانیان، ستاد مدیریت بحران باید بیش از پیش گوش به زنگ زلزله تهران باشد. از نهادهای مسوول باید خواست تا آمادگی کافی برای مقابله با بحران و پیامدهای زلزله پایتخت را داشته باشند. وقوع زلزله چه در منطقه آذربایجان و چه در تهران و قزوین و فیروزکوه و چه در زاگرس و‌ شیراز یا بوشهر و همینطور در جنوب شرق ایران (‌شهرهای سراوان و خاش) به دلیل شرایط جغرافیایی همیشه محتمل است و باید تاکید کنم که همه این‌ مناطق زلزله‌خیز هستند. اما اگر به همین تهران بسنده کنیم مشخص می‌شود که بعد از حادثه در منطقه شهران شاهد انفجار لوله‌های گاز شدیم، اتفاقی که با یک زلزله پنج ریشتری در وسعتی بیشتر در شهر تهران رخ می‌دهد.

در سال 76 از شورای عالی امنیت ملی با بنده نامه‌نگاری کردند که مستنداتم درباره مقاوم نبودن سازه‌های تهران را به این شورا ارسال کنم. من هم این مستندات همراه با پیشنهادهای خودم را به این شورا فرستادم و سه پیشنهاد دادم که منازل و محل کار مسوولان کشوری را مقام‌سازی کنید، برای تهران و سایر استان‌ها ستاد بحران راه‌اندازی کنید و پیشنهاد دیگرم انتقال پایتخت به اطراف اراک و اصفهان بود. در همان زمان ستاد مدیریت بحران تشکیل شد اما این ستاد هنوز روی کاغذ فعال است و اگر آن زلزله وحشتناک به‌وقوع بپیوندد مشخص می‌شود که این ستاد موفق نخواهد بود.

اتفاق در منطقه شهران نشان‌دهنده یک نمای کوچک از یک حادثه بزرگ است که در کمین پایتخت نشسته است و باید دید حالا آیا این اتفاق باز زنگ خطری برای مسوولان خواهد بود یا خیر؟ آیا مدیریت بحران برای چنین حادثه‌ای آمادگی لازم را دارد؟ چراکه حادثه در این منطقه نشان داد یک ترک سطحی در عمق زمین موجب شکستگی لوله‌های گاز شد و چند ساختمان آسیب دیدند حالا با آسیب وسیع بر اثر زلزله و لوله‌های گاز متعدد در شهر؛ باید منتظر چه فاجعه‌ای بود!

*پدر علم زلزله شناسی ایران

منبع:سلامت نیوز