ناعمه اعلایی*: تحقیقی جدید، عامل سقوط صفحه یخی قطب جنوب را در نظر گرفته و با توجه به آن اعلام داشته است که اگر میزان انتشار گاز های گلخانه ای کاهش نیابد، سطح دریا تا سال ۲۱۰۰ ممکن است تا ۲ متر افزایش یابد.
مطابق تحقیقی جدید که نشان می دهد کلاهک یخی قطب جنوب ناپایدارتر از آن است که قبلا فکر می کردند، سطح دریاها ممکن است بسیار سریع تر از انتظار در دهه های پیش رو، بالا روند.
کارشناسان علوم اقلیم سازمان ملل، پیش بینی کرده بود ارتفاع سطح دریاها در این قرن تا یک متر افزایش یابد. اما هیچ گونه سهم تاثرگذاری را برای قطب جنوب در نظر نگرفته بود. جایی که توقع می رفت افزایش بارش برف در آن، صفحات یخی را در تعادل نگه دارد.
مطابق یک تحقیق منتشر شده در مجله نیچِر، اگر انتشار گازهای گلخانه ای کاهش نیابند انتظار می رود سقوط صفحات های یخی قطب جنوب، دریاها را تا سال ۲۱۰۰ به ۲ متر افزایش در سطح برسانند.
تا به حال، تنها آب شدن غیرفعال و تدریجی یخ های قطبی به دلیل آب و هوای گرم تر، مدنظر بود. اما کارهای انجام شده اخیر، فرآیند های فعالی چون فروپاشی صخره های عظیم یخی را نیز در نظر گرفته است.
به سخن سرپرست تحقیق، پروفسور Robert Deconto از دانشگاه Massachusetts Amherst، "این دو برابر شدن می تواند برای بسیاری از شهرهای کم ارتفاع، به معنای فاجعه باشد." وی گفت اگر جلوی گرمایش جهانی گرفته نشود، نرخ بالا آمدن سطح دریاها از چند میلی متر در سال به چند سانتی متر در سال افزایش خواهد داشت. "در آن زمان، دیگر بحث سر مهندسی دفاع نخواهد بود، بلکه موضوع عقب نشینی پیش خواهد آمد."
در کنار بالا آمدن آب دریاها، تغییر اقلیم نیز سبب قوی تر شدن طوفان هاست که ترکیب مخربی برای شهر های کم ارتفاعی مانند نیویورک، ممبیی و گوانگژو می باشد. بسیاری از شهرهای ساحلی با رشد جمعیت به سرعت بزرگ تر می شوند و تفاسیری که توسط بانک جهانی و تیم OECD انجام شده نشان از این دارد که اگر اقدامی صورت نگیرد، تا سال ۲۰۵۰ خسارت وارده از سیل جهانی، سالانه تا یک تریلیون دلار برآورد می شود.
Deconto اظهار داشته "خبر بد این است که ما در وضعیت شدید، یعنی ادامه انتشارات در بالا ترین سطح، مشارکت بسیار بسیار بالای قطب جنوب در بالا آمدن سطح دریا ها را (تا سال 2100) پیش بینی می کنیم." اما او نیز گفت که اگر میزان انتشارات به سرعت به صفر برسد، افزایش سطح دریا ها بر اثر آب شدن یخ های قطب جنوب به مقدار تقریبا ناچیزی خواهد رسید.
فرآیند های فعال فیزیکی، راه های شناخته شده ای در فروپاشی ورقه های یخی هستند اما در مدل های ۳ بعدی پیچیده در نظر گرفته نشده اند. این فرآیند ها آبی را شامل می شوند که از ذوب شدن یخ های سطحی به درون شکاف های ورقه ها جریان یافته و آن ها را بیش از پیش عریض تر می کنند. به گفته Deconto " آب ذوب شده می تواند اثر بسیار مخربی داشته باشد."" حمله ای است به ورقه یخی که هم از بالای یخ وارد می شود و هم از پایین آن."
مدل های جدید، از دست رفتن یخ های فلات قاره ای شناور را از سواحل قطب جنوب نیز در نظر گرفته اند. یخ های فلات قاره ای در حال حاضر، یخ ها را در زمین نگه می دارند. فروپاشی آن ها نیز می تواند صخره های یخی تا ارتفاع ۱۰۰۰ متر را درون دریا رها کند که آن ها نیز در مرحله بعدی زیر فشار وزن خود سقوط کرده، سطح دریاها را بالا تر می برند.
دماهای ثبت شده اخیر حیرت آور بوده و در روز دوشنبه هفته قبل اعلام شد که کلاهک یخی قطب از آغاز ثبت رکورد ها در سال ۱۹۷۹، به کوچک ترین اندازه زمستانی خود رسیده است. البته ذوب شدن این یخِ از قبل شناور، سطح دریا ها را بالا نمی برد.
شواهد حاکی از آن است که خطر گرمایش زمین بسیار جدی است، اما در آخر، اقدامات گونه بشر است که باید اصلاح یافته و تا زمان برای جبران باقی است، در جهت سلامت آینده به کار گرفته شوند.
* مترجم زیست بوم / گاردین
منبع: زیست بوم
