ایران به کشوری با «کمبود آب مزمن» تبدیل میشود
بنفشه زهرایی، رئیس قطب علمی مهندسی و مدیریت زیرساختهای عمرانی دانشگاه تهران
آب یکی از عناصر کلیدی زندگی هر فرد محسوب میشود. ایران دومین کشور بزرگ در منطقه خاورمیانه (پس از مصر) و ١٨امین کشور بزرگ در جهان با مساحت ١,٦٤٨,١٩٥ کیلومترمربع است. ایران یک و هفت صدم درصد از جمعیت جهان را شامل میشود و در فهرست جمعیت کشورها، در رتبه ١٧ام قرار دارد. به تناسب رشد جمعیت ایران، تقاضای آب افزایش یافته و فشار بر روی منابع محدود کشور شدت یافته و در آینده نیز ادامه خواهد یافت. علیرغم نامشخص بودن روند دقیق تغییرات جمعیت ایران در آینده نزدیک، شکی در این نیست که جمعیت کشور افزایش پیدا خواهد کرد و این موضوع میزان دسترسی به آب را تحت تأثیر قرار خواهد داد. پیشبینیهای مختلف جمعیتی کشور بر اساس فرضیات مختلف نرخ باروری کل (TFR) توسط مرکز آمار ایران (SCI) نشان میدهد که تا سال ١٤١٠، جمعیت ایران بر اساس پیشبینیهای مختلف TFR به میزان یک و سه دهم تا دو و نیم، بین ٨٧ تا ٩٧ میلیون نفر خواهد بود.
متخصصان دسترسی به آب را بر اساس میزان منابع آب تجدیدپذیر (RWR) سالانه به ازای هر فرد، اندازهگیری میکنند. منابع آب تجدید پذیر در چرخه آب قابل جایگزینی هستند و انتظار میرود در صورت مصرف، به صورت طبیعی جایگزین شوند. بدیهی است که همه منابع آب تجدید پذیر در مناطق مختلف کشور قابل استخراج نیستند و یا هزینه استحصال آنها بسیار بالاست. بنابراین میزان آب قابل مصرف، بدون اینکه به پایداری منابع آب سطحی و زیرزمینی آسیبی وارد شود، در اکثر مناطق کشور، کمتر از کل منابع آب تجدید پذیر آن منطقه است. هنگامی کشور تحت "تنش آبی" در نظر گرفته میشود که RWR کل، بین ١٠٠٠ و ١٧٠٠ مترمکعب به ازای هر فرد در سال قرار داشته باشد. کشورهایی که در شرایط "کمبود آب" قرار دارند، دارای RWR متوسط کمتر از ١٠٠٠ مترمکعب به ازای هر فرد در سال هستند. میزان کل RWR ایران بر اساس اطلاعات متوسط بلندمدت ٤٠ ساله وزارت نیرو و شرکت سهامی مدیریت منابع آب ایران، حدود ١٣٤ میلیارد مترمکعب تخمین زده شده است. با استفاده از دادههای ثبت شده پانزده سال اخیر، RWR کل حدود ١٢٠ میلیارد مترمکعب تخمین زده شده است. با فرض این میزان از منابع آب تجدید پذیر، سرانه RWR متوسط ایران، ١٥٠٧ متر مکعب برای هر نفر است. با در نظر گرفتن نرخهای مختلف رشد جمعیت، سرانه منابع آب تجدید پذیر ایران بین ١٢٤٠ تا ١٣٨١ متر مکعب برای هر نفر خواهد بود که که نشان دهنده افزایش قابل توجه سطح تنش نسبت شرایط فعلی است. با توجه به نرخ سریع کاهش در سرانه RWR، در ٥٠ سال آینده، ایران در معرض خطر تبدیل شدن به کشوری با "کمبود آب مزمن" خواهد بود بدین معنی که سرانه منابع آب تجدید پذیر آن به کمتر از ١٠٠٠ متر مکعب برای هر نفر خواهد رسید.
بر اساس اطلاعات منتشر شده توسط بانک جهانی در سال ٢٠١٣ میلادی، ایران از نظر RWR بین کشورها، در رتبه ١٠٩ام قرار دارد (http:data.worldbank.org/indicator/ER.H٢O.INTR.PC). بر اساس آخرین ارزیابیهای انجام شده بر روی RWR کل و پیشبینی بدبینانه رشد جمعیت، این رتبه تا ١٢٠ام نیز قابل تنزل است.
در بررسی منابع آب تجدید پذیر، توزیع جغرافیایی این منابع و تناسب آن با توزیع جمعیت نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. شکل (١) سرانه RWR را در استانهای مختلف کشور نشان میدهد. این شکل، ناسازگاری بین جمعیت و توزیع RWR در سرتاسر کشور را نشان میدهد. .
شکل (١): سرانه RWR سالانه استانی (مترمکعب) (موسسه تحقیقات آب، ١٣٩٣)
جدول (١) سهم حوضههای مختلف از مساحت، جمعیت و RWR کل کشور را نشان میدهند. سه حوضه دریاچه ارومیه، دریای خزر و خلیجفارس ٤٠ درصد از مساحت کشور را پوشش میدهند که همگی در نزدیکی مرزهای ایران قرار داشته و حدود ٧٥ درصد از RWR کل کشور را تولید میکنند. در حال حاضر، حدود ٤٨ درصد از جمعیت کشور در این سه حوضه زندگی میکنند. بر اساس پیشبینیهای جمعیتی در آخرین نسخه از بهنگام سازی طرح جامع آب کشور که در سال ٢٠١٣ میلادی توسط وزارت نیرو منتشر شده است، انتظار میرود این مقدار تا سال ٢٠٦٠ به ٤٣ درصد کاهش یابد. لازم به ذکر است حدود ٦٢ درصد از جمعیت روستایی کشور هماکنون در این سه حوضه زندگی میکنند. انتظار میرود این مقدار تا سال ٢٠٦٠ مبلادی به ٥٣ درصد کاهش یابد. حدود ٦٠ درصد از مساحت کشور عمدتاً در مناطق مرکزی قرار داشته و پوشیده از بیابان هستند، این مناطق شامل ٢٥ درصد RWR کل کشور بوده و ٥٢ درصد از جمعیت کشور را در خوی جای میدهند.
منبع:ایانا