شهرها زمین های کشاورزی جهان را می بلعند/تا سال ۲۰۳۰، جهان ۳۰ میلیون هکتار زمین کشاورزی به شهرها اختصاص می یابد/اراضی جنگلی به زمین های کشاورزی تبدیل خواهند شد

مطالعات نشان داده است تا سال ۲۰۳۰، جهان میلیون ها هکتار از زمین های کشاورزی حاصلخیز را به علت گسترش شهرها از دست می دهد و آسیا و آفریقا ۸۰ درصد از کل تلفات مزارع را در بر می گیرند.

به گزارش ایانا از وبسایت scidev محققان بین المللی با تجزیه و تحلیل داده های ماهواره ای زمین های کشاورزی و میزان بهره وری آن ها با استفاده از نتایج سال ۲۰۰۰ به عنوان نقطه مرجع و مقایسه آن با طرح های مناطق شهری تا سال۲۰۳۰، دریافتند ۳۰ میلیون هکتار از زمین های کشاورزی جهان به شهرهای رو به رشد تبدیل می شوند - که وسعتی معادل کشور فیلیپین است. در این میان، آسیا و آفریقا ۲۴ میلیون هکتار از زمین های کشاورزی اصلی خود را از دست خواهند داد.

از آن جایی که شهرها قطب های فعالیت های اقتصادی اند، تغییرات بزرگی قابل انتظار است. همان طور که نویسندگان مقاله می گویند، این نخستین مطالعه ای است که درباره تأثیر شهرنشینی بر روی زمین های کشاورزی در سطح جهانی، قاره ای و کشوری انجام شده است. کشورهای اتریش، آلمان، سوئد، نیوزلند و ایالات متحده این مطالعه را انجام داده اند.

میزان بهره وری زمین های کشاورزی که تا سال ۲۰۳۰ ناپدید می شوند تقریباً دو برابر میانگین جهانی است و حدود ۴-۳ درصد تولیدات کشاورزی جهان از سال ۲۰۰۰ را به خود اختصاص داده است.

چین، هند، نیجریه، پاکستان و ایالات متحده در صدر کشورهایی قرار دارند که زمین های کشاورزی شان را به دلیل گسترش شهرنشینی از دست داده اند. هرچند تفاوت های قابل توجهی در سطوح منطقه ای وجود دارد، اما بیشترین تأثیر بر میزان بهره وری محصولاتی از قبیل برنج، گندم، ذرت و سویاست.

در میان قاره ها، آسیا، حداکثر تلفات زمین های کشاورزی را خواهد داشت؛ زیرا چین به تنهایی یک چهارم از تلفات زمین های کشاورزی جهان را به خود اختصاص داده است. انتظار نمی رود در هند، دیگر کشوری که به سرعت در حال توسعه اقتصادی است، زمین های بیشتری از دست برود؛ هر چند این سناریو ممکن است با رشد شهرنشینی در این کشور تغییر کند. پاکستان، ویتنام و اندونزی نیز توان بالقوه ای برای از دست دادن زمین های کشاورزی شان دارند. هنگامی که این تغییرات معیشت کشاورزان کوچک و خرده فروشان را تهدید کند، عواقب جدّی تری در مناطق جنگلی نیز دیده خواهد شد.

فلیکس گروتزیگ (Felix Greutzig)، از محققان این مطالعه و رئیس گروه حمل و نقل؛ زیرساخت ها و کاربری زمین مؤسسه تحقیقاتی تغییرات آب و هوایی و مشترکات جهانی مرکاتور (Mercator) آلمان، می گوید:"از یک سو، زمین های کشاورزی به مصرف شهرنشینی می رسند و از سوی دیگر، ممکن است جنگل ها و دیگر اکوسیستم های ارزشمند در مقیاس های مربوطه جایگزین جدیدی برای زمین های کشاورزی شوند."

نتایج از دست رفتن جنگل ها می تواند بر شرایط آب و هوایی محلی نیز تأثیرگذار باشد. در هند، شواهد کافی نشان می دهد پاکتراشی جنگل ها، برای تبدیل به زمین های کشاورزی، بارش های موسمی فصل تابستان را کاهش می دهد.

جال توجه است که انتظار نمی رود تلفات زمین های کشاورزی پیامدهای قوی بر امنیت غذایی جهانی داشته باشد.

ناوین رامانکوتی (Navin Ramankutty)، استاد دانشگاه بریتیش کلمبیا (British Columbia) کانادا، بر این باور است که پیش بینی چگونگی تأثیر چنین تغییراتی بر سیستم های غذایی شهری کمی دشوار است. او می گوید:"من فکر می کنم این موضوع به زمینه مرتبط با آن بستگی دارد. اینکه مسائل مربوط با امنیت غذایی در شهرها به نحوه وابستگی تولیدات محلی در مقایسه با واردات غذایی و همچنین وضعیت جغرافیای زیستی که آن شهر در آن واقع شده، مرتبط است."

او تأکید می کند از دست رفتن تولید محصول زراعی جهانی می تواند به راحتی با "تغییرات کوچکی در رژیم های غذایی و کاهش پسماندهای غذایی و تلفات آنها"، برطرف شود.

ترجمه: مهشید جلالیان

منبع:ایانا