جنگل‌های حفاظت شده نباید به حال خود رها شوند
به منظور احیای جنگل‌های انبوه مناطق گرمسیری، کافی نیست که فقط مناطق تحت محافظت قرار بگیرند و به حال خود رها شوند، زیرا جوامع خاصی از گونه‌های درختی که در معرض خطر هستند، قادر به احیای خود به خوبی نیستند. به‌طور خاص، گونه‌های درختی با میوه‌های بزرگ و دانه‌های توزیع شده توسط پرندگان باید کاشته شوند. این نتیجه یکی از مطالعات در مقیاس بزرگ انجام شده توسط موسسه تحقیقاتی ETH زوریخ در ناحیه‌ای جنگلی در ساحل غربی هند است.
به گزارش ایانا از موسسه تحقیقاتی ETH زوریخ، امروز، جنگل‌های بارانی به شدت آسیب دیده‌اند. در اواخر قرن بیستم به‌طور خاص، مناطق بزرگی از این جنگل‌ها قربانی سیستم مکانیزه کشاورزی برای کشت قهوه و چای شدند.
نمایی از تخریب جنگل‌های بارانی انبوه در غرب شبه قاره هند با توسعه کشاورزی برای کاشت قهوه و چای
تیم مطالعاتی در بطن مطالعات خود به روی درخت سدر سفید (Dysoxylum malabaricum)، گونه‌ای گرمسیری که در لیست قرمز IUCN بعنوان گونه در معرض تهدید قرار گرفته‌است، به نتایج جالبی دست یافتند. یکی از محققان موسسه ETH زوریخ می‌گوید: این گونه در جنگل‌های انبوه عموما بالاتر از سایر درختان قرار می‌گیرد و در نتیجه یک کنج و یا میدان مهم اکولوژیک را اشغال می‌کند.
چوب درخت سدر سفید کیفیت بالایی دارد و هنوز هم برای ساخت خانه‌ها و مبلمان استفاده می‌شود. این گونه درخت در حال حاضر به‌دلیل بهره‌برداری بیش از حد در معرض خطر است.
دانه سدر سفید از درخت نمی‌افتد
دانه درخت در وهله اول توسط گونه‌ای از پرنده نوک شاخ‌دار خورده می‌شود و سپس دفع می‌شود. تا به حال اطلاعاتی از زمان دقیق حمل دانه درخت سدر سفید در بدن این پرنده در دست نبود. در تئوری، پرندگان می‌توانند در مسافت طولانی دانه‌ها را حمل کرده و از طریق گوارش خود دفع کنند و این به توزیع گونه درخت در یک منطقه وسیع‌تر کمک می‌کند.
پرنده نوک شاخ خاکستری مالابار، مصرف کننده اصلی دانه سدر سفید است . در این عکس پرنده در حال خوردن دانه میوه درخت دیگری است.
نتایج تحقیقات انجام شده توسط تیم مطالعاتی نشان می‌دهد که به‌طور کلی رشد نهال‌ها در فاصله ۲۰۰ متری از درخت مادر انجام می‌شود، و در این مورد مطالعه انجام شده، فاصله‌ها فقط بین ۴۰ تا ۱۰۰ متر است. ساشا اسماعیل دانشجوی دکترای موسسه تحقیقاتی زوریخ می‌گوید: "ما احتمال می‌دهیم که پرنده قادر به حمل دانه‌ها به دلیل سنگینی در مسافت طولانی در بدن خود نیست و آنها را نزدیک درخت دفع می‌کنند".
درختان باید به طور جدی کاشته شوند
نتایج حاصل از این پژوهش نشان می‌دهد که بازسازی جنگل‌ها مستلزم کاشت گونه‌های درخت است. یکی از محققان این تیم تحقیقاتی اضافه می‌کند که این بسیار بعید است که بازسازی جنگل‌های آسیب دیده بتواند کاملا طبیعی و با پراکنش دانه‌ها به تنهایی انجام شود". همچنین این مطالعه نشان می‌دهد که در جنگل‌های بارانی مشابه و برای درختان در معرض تهدیدی که دانه هایشان توسط پرندگان خورده و سپس دفع می‌شود، رشد درختان فقط محدود در اطراف همان درخت خواهد بود.
برای موفقیت پروژه‌های احیای جنگل‌های انبوه، بهترین راه جمع‌آوری دانه‌ها، احداث نهالستان و رشد نهال‌ها و سپس کاشت آنها در جنگل است. در این پژوهش محققان منطقه‌ای را به وسعت ۲۱۶ کیلومتر مربع مطالعه کردند. آنها DNA حدود ۲۳۵ درخت بالغ و ۴۴۸ نهال را شناسایی کردند. این بزرگترین مطالعه از نوع خود است که تا به حال در یک اکوسیستم گرمسیری انجام شده‌است.
ترجمه: شهره صدری خانلو
منبع:ایانا
