نه ممنون پلاستیک نمی‌خواهم!
سه شنبه, ۲۲ تیر ۱۳۹۵، ۰۷:۳۰ ق.ظ
مژگان جمشیدی*: کمتر پیش می‌آید وقتی برای خرید وارد فروشگاه می‌شویم، اجناس خریداری‌شده‌مان را بدون کیسه پلاستیکی تحویل بگیریم. درحالی‌که می‌توانیم اقلام کوچک را داخل کیف بگذاریم یا اگر اجناس بیشتری خریداری کرده‌ایم، همه را داخل یک یا دو کیسه قرار دهیم؛ اما هر تکه را داخل یک کیسه می‌گذاریم و حتی گاهی هم چند کیسه اضافه از فروشنده می‌گیریم! اخیرا هم مد شده که در مراسم‌های سوگواری و میهمانی به‌جای استفاده از ظروف رایج غذاخوری، از ظروف یکبارمصرف استفاده کنیم و در پایان مراسم نیز همه را داخل سفره یکبار مصرف بپیچیم و راهی سطل زباله کنیم.
اگر هم بیرون از منزل و رستوران باشیم، صرف‌نظر از اینکه مکان مربوطه جنگل است یا کوه یا ساحل و جاده، همان‌جا رها می‌کنیم و برمی‌گردیم. نتیجه امر نیز همین چشم‌اندازهای زشتی است که پیرامون خود ایجاد کرده‌ایم، تقریبا از فراز بلندترین قله‌های ایران تا پست‌ترین دره‌ها و سواحل و جنگل‌ها و بیابان‌های کشور، همه‌جا را بطری‌های یکبارمصرف و انواع ظروف و کیسه‌های پلاستیکی فراگرفته است.
آمارها نشان می‌دهد در هردقیقه در جهان، حداقل دو میلیون کیسه پلاستیکی دور انداخته می‌شود که قطعا بخش عمده این آمار مختص ایران و کشورهایی است که هنوز در این کشورها قانونی برای ممنوعیت مصرف پلاستیک وضع نشده و کیسه‌های پلاستیکی به‌وفور و رایگان در مراکز خرید در اختیار مصرف‌کنندگان گذاشته می‌شود. میزان پلاستیک‌هایی که دور ریخته می‌شود این‌قدر زیاد است که گروهی از دانشمندان در ابتدای سال ٢٠١٥ با استناد به ٢٣ سفر تحقیقاتی‌ای که در اقیانوس‌ها انجام داده بودند اعلام کردند که پنج میلیارد قطعه از زباله‌های پلاستیکی ما اکنون در اقیانوس‌ها شناورند.
این پلاستیک‌ها اگرچه خیلی دیر تجزیه می‌شوند اما با ورود به چرخه غذایی و آلوده‌کردن منابع آب و خاک هرساله باعث مرگ ده‌ها هزار جانور آبزی از انواع وال‌ها گرفته تا فوک‌ها و ماهیان و لاک‌پشت‌ها و... می‌شوند. در ایران نیز روزانه بیش از شش‌هزار و٥٠٠ تن انواع پلاستیک (در هر سال حدود ٢,٥ میلیون تن) دور ریخته می‌شود. با اینکه عرضه و مصرف کیسه‌های پلاستیکی در بسیاری از کشورهای اروپایی، آمریکایی، و حتی کشورهایی همچون روآندا و آفریقای‌جنوبی، کنیا، تانزانیا، امارات و هند محدود یا حتی ممنوع شده اما در ایران مصرف پلاستیک به‌عنوان رفتاری به‌ظاهر متمدنانه رو به افزایش است. بی‌توجهی دولت به وضع قوانین بازدارنده در این خصوص نیز میزان مصرف را تشدید کرده است. ازاین‌رو چندسالی است که به همت گروه‌های دوستدار طبیعت، برای ترویج فرهنگ کاهش مصرف کیسه‌های پلاستیکی، روز ٢١ تیرماه روز بدون نایلون نام‌گذاری شده است.
توجه داشته باشید اگر هر خانوار ایرانی در روز فقط یک کیسه پلاستیکی کمتر مصرف کند، در پایان هر سال از دورریز بیش از هشت میلیارد کیسه پلاستیکی جلوگیری می‌شود. تولید کمتر از هشت میلیارد کیسه پلاستیکی یعنی صرفه‌جویی در مصرف هزاران بشکه نفت و داشتن طبیعتی پاک‌تر. بنابراین بهتر نیست حداقل از همین امروز کمی مسئولانه‌تر در قبال طبیعت کشورمان برخورد کنیم و با مصرف کیسه‌های پارچه‌ای چندبارمصرف به فروشندگان بگوییم: ممنون پلاستیک نمی‌خواهم.
*روزنامه نگار محیط زیست
منبع: روزنامه شرق
