گزارشی تکاندهنده از پلاستیکهای رهاشده در اقیانوسها
سلامت نیوز: آندره کوزار، مدیر این گروه تحقیقاتی میگوید که حین انجام نمونهبرداریها به موارد عجیب و خاصی رسیدند که برایشان باورکردنی نبود، وجود بقایایی از پلاستیک در عمق آبهایی که کیلومترها از محل اسکان بشر فاصله داشتند!کوزار میگوید: «اینکه در جایی بکر و عاری از حیات انسانی وسط اقیانوس با چیزی مواجه شوید که بیشک ساختهی دست بشر است، شاید حتی ترسناک هم باشد!»
به گزارش سلامت نیوز، روزنامه سایه نوشت: خبر بهشدت تکاندهنده است، چندین تن پلاستیک در اعماق دریاها بهحال خود رها شدهاند. موضوعی که در عین سادگی در ظاهر، ذهن بسیاری از فعالان محیط زیست و دانشمندان جهان را مشغول نگه داشتهاست و همگی بهدنبال راهی هستند تا آبی زیبای آبها را دوباره بازگردانند. در همین زمینه نشریهی الپایس در گزارشی که این هفته منتشر کرد، به موضوع آلودگی آبهای آزاد جهان اشاره داشت.
در این گزارش آمدهاست که بین سالهای ٢٠١٠ تا ٢٠١١ و برای هفتماه گروهی متشکل از دانشمندان و محققان حوزهی محیط زیست از اسپانیا در سفری تحقیقاتی دریاهای مختلفی را مورد بررسی قرار دادند. مرزهای آبی جزایر هونولولو، ریودوژانیرو، کیپتاون و... در این سفر دریایی علمی مورد مطالعه قرار گرفتند و نمونهبرداریهای لازم انجام شد تا سطح آلودگی این آبها بررسی شوند. حتی مسائلی زمینهای چون تغییرات جوی هم در بررسی مذکور لحاظ شدند. این گروه برای رسیدن به نتایج مستندتر و علمیتر گاهی حتی تا عمق چهارهزار متری آبها راهی شدند. آندره کوزار، مدیر این گروه تحقیقاتی میگوید که حین انجام نمونهبرداریها به موارد عجیب و خاصی رسیدند که برایشان باورکردنی نبود، وجود بقایایی از پلاستیک در عمق آبهایی که کیلومترها از محل اسکان بشر فاصله داشتند!کوزار میگوید: «اینکه در جایی بکر و عاری از حیات انسانی وسط اقیانوس با چیزی مواجه شوید که بیشک ساختهی دست بشر است، شاید حتی ترسناک هم باشد!» دوسال بعد از این ماجرا و در سال ٢٠١٣، کوزار و تیم تحقیقاتی همراهش، متوجه وجود معضلی به نام آلودگیهای پلاستیکی در محیط زیست شدند. آنها تصمیم گرفتند برای تکمیل این ماجرا و در راستای آنچه پیشتر به آن رسیده بودند، چند ناحیهی مشخص را در عمقهای مختلف بررسی کنند.
نتیجهی تحقیقات آنها بسیار تکاندهنده بود، آلودگیهایی ناشی از تجمع پلاستیکهایی که به این زودیها در دامان طبیعت تجزیه نمیشوند، اعماق آبهای آزاد جهان را فراگرفته بود که میتواند مشکلی بسیار بزرگ برای حیات نسلهای بعدی انسانها شود، کمااینکه در همین لحظه هم حیات جانداران دریایی را به خطر انداختهاست و به ادعای این محقق ٤٠ساله، نکتهی تاسفبارتر اینکه این حجم آلودگی بسیار بیشتر از آنیست که بتوان تصور کرد. البته آنچه این گروه تحقیقاتی به نشریهی الپایس گفتهاند تنها محدود به مرزهای خاصی نیست و درحالحاضر یک مشکل بزرگ زیستمحیطی بینالمللیست که ایران ما را هم درگیر کرده است.
در سالهای اخیر تلاشهای متعددی از سوی گروههای مردمنهاد و فعالان دلسوز در عرصهی محیط زیست انجام شدهاست که بیشتر در حد آگاهیرسانی عمومی و جلب توجه عمومی برای معطوف کردن نگاه مردم به حفظ گنجهای خدادادی کشورمان است تا بتوانیم در محیطی سالمتر و زیباتر ادامهی حیات دهیم.
چند روز پیش خبرگزاری ایسنا در گزارشی تحت عنوان «ایدهای که از جوی آب به فضای مجازی رفت» به کمپینی اشاره داشت که توسط یک خبرنگار برای جلوگیری از ریختن زباله و در فضاهای مجازی شکل گرفت. الهام عدیمی، فارغالتحصیل رشتهی روزنامهنگاری همزمان با روز جهانی محیط زیست این کمپین را راه انداخت و امیدوار است فعالیت آن از فضای مجازی خارج شده و در فضای حقیقی به دغدغهی مردم بدل شود.
او در آن گزارش عنوان کرد: «ایدهام را از جوی آب پیدا کردم. یکروز که به خانه میرفتم، در جوی آب خیابان ولیعصر با حجم عظیمی از زباله روبهرو شدم که توجهم را به خودش جلب کرد. تصمیم گرفتم اینبار دربارهی آشغالهایی که در خیابان میریزیم، توییت کنم و هشتگ بزنم. اولین هشتگی هم که زدم این بود که «در خیابان آشغال نریزیم» و وقتی دیدم دیگر کاربران هم واکنش نشان دادند، با مشورت یکی از دوستان، هشتگ را به «#آشغال_نریزیم» تغییر دادم. پس از آن هم بعضی کاربران همکاری کردند و یک گروه شکل گرفت تا کمپین بهصورت جدی راه بیفتد». چنین اتفاقهایی میتواند در جهت روشن شدن افکار عمومی در اینکه حفظ محیط زیست اهمیت بسیاری دارد، مثمرثمر باشد و خوب است در راستای نریختن زبالهها و رها نکردن پلاستیک در آب دریاها و رودخانهها نیز فرهنگسازیهایی انجام شود. بهویژه آنکه سهم آسیا در بروز این مشکل قابل توجه است. گزارشها حاکی از ان هستند که بهجز برزیل و ایالات متحده آمریکا، سایر کشورها در کنار هم مسئول تجمیع ٨٣درصد این زبالههای پلاستیکی در آبهای جهان هستند. براساس آنچه در گزارش نشریهی الپایس آمدهاست، محققان میگویند در آیندهای نهچندان دور و در سال ٢٠٥٠، بخش قابل توجهی از اقیانوسهای بزرگ که به سواحل و مرزهای انساننشین نزدیکتر هستند، به زبالهدانی پلاستیکها بدل خواهند شد.
منبع:سلامت نیوز